In 1996 vertrok Sylvia Cremmery met haar hele hebben en houden vanuit de Torhoutse wijk De Goede Herder naar Spanje om er een cafetaria te openen aan de kust. Ze was amper 20, nu is ze 44. De horecazaak heeft ze niet meer, haar Belgische vriendje van toen evenmin. Maar Spanje is haar thuisbasis gebleven. Ze geeft er Spaanse les aan Nederlandstaligen, nu vooral online, want in het door corona zwaar getroffen land heeft ze er bijna twee maanden heel strikte quarantaine opzitten.
“Pas sinds 4 mei heeft de Spaanse regering de lockdown wat milder gemaakt”, aldus Sylvia vanuit het prachtige kuststadje Altea, waar ze met zicht op zee met haar Spaanse vriend woont. “We zaten al sinds 15 maart in verplichte, strenge quarantaine. Twee maanden dienden we bijna constant thuis te blijven. Logisch, want het coronavirus sloeg keihard toe. Op een bepaald moment telde Spanje duizend virusdoden in één dag. Het is een bangelijke periode geweest. En het is nog niet voorbij.”
Zes pilaren en een dak
“Ik ben in de Parkstraat opgegroeid. Ik wou het avontuur tegemoet en op die regenachtige dag eind 1996 zijn mijn toenmalige vriendje en ik naar Spanje vertrokken. Met onze eenvoudige spulletjes in ons busje vol bananendozen. We droomden ervan om een cafetaria te openen aan het strand in het zonnige zuiderse land. In de stad Calpe aan de Costa Blanca vond ik direct werk in een restaurant. Maar we realiseerden ons snel dat we onze droom niet in een handomdraai zouden realiseren. We moesten eerst de taal onder de knie krijgen en de plaatselijke gewoonten leren kennen. Wat tijd vergde.”
“Na zo’n vier jaar vonden we dan toch de perfecte locatie voor onze cafetaria. In het authentieke Altea, net naast Calpe. Met prachtig zeezicht. Veel meer dan zes pilaren en een dak was het niet, maar we tekenden het huurcontract. Mijn papa en de broer van mijn vriend hebben toen samen met ons vanuit het niets La Terraza opgebouwd. Het was keihard werken, maar we waren apetrots dat het lukte. Na vijf jaar hebben we de bloeiende zaak overgelaten. De bistro bestaat nog altijd, wat me een fijn gevoel geeft.”
Online Spaans leren
“Ik zocht een nieuwe uitdaging en ging reizen. In Thailand heb ik een cursus TEFL gevolgd: Teaching English as a Foreign Language. Zo ben ik door het lesgeven geïnspireerd geraakt. Je kunt mensen blij maken door hen iets te laten begrijpen wat voordien onbegrijpelijk voor hen was. Net alsof je iemand de sleutel van een deur geeft waar hij altijd al binnen wou gaan. Ik heb voorts aan de Open University van Londen Modern Languages gestudeerd en behaalde vlot mijn diploma. Vanaf toen gaf ik Engelse bijles aan Spaanse kinderen en Spaanse les aan Nederlandstaligen. Sindsdien is mijn liefde voor het Engels en het Spaans gebleven.”
“Nu nog geef ik Spaans aan Nederlandstaligen, sinds een halfjaar ook online. De coronacrisis indachtig wil ik het online lesgeven, individueel en in groepjes, sterk laten groeien. Zo kun je ook Spaans leren als je niet ter plaatse bent. De kennismakingsles is sowieso gratis. Meestal communiceren we via Skype of Zoom.”
“Spanje is een prachtig land en de Costa Blanca een fantastische regio om te wonen. Je hebt hier zon, zee en bergen. Al kan een Vlaams bos natuurlijk net zo mooi zijn. Aangezien er de komende maanden minder gereisd zal worden vanwege het coronavirus is het een ideaal moment om een vreemde taal te leren. Wie zich het Spaans eigen wil maken, kan me mailen: estudiospaansleren@gmail.com. Ik werk ook nog in de modezaak Natascha in de hoofdstraat van Altea. En wordt Nederlandse dameskleding verkocht.”
“Ik mag dan in Altea wonen, ik heb nog enkele vaste contacten in Torhout. Met Faraz Hakemzadeh en Sofie Dekoninck van de Smulmarkt op de Markt. En met Ilse Colpaert van Food & Bodyhealing op het Don Boscoplein.”
Schrijnende beelden
“En dan het rampzalige coronavirus dat Spanje zo zwaar getroffen heeft. Op vrijdag 13 maart waren we onderweg naar Andorra om te skiën, toen om 15 uur premier Pedro Sánchez de lockdown aankondigde. Er zat niets anders op dan terug te keren. Het was verboden om nog je huis uit te komen, behalve om naar de dichtstbijzijnde apotheek te gaan of eten te kopen. Altijd individueel, nooit in gezelschap. Enkel mensen met essentiële beroepen mochten vrij de straat op, niemand anders.”
“Er werd geadviseerd om maar één keer per week boodschappen te doen en zeker niet elke dag in de rij te gaan staan voor vers brood. Het was écht beangstigend, want het coronavirus deed het dodental waanzinnig snel oplopen. Na een paar weken werden er voedselbanken opgericht waar de armsten stonden aan te schuiven. Schrijnende beelden voor een ontwikkeld land als Spanje.”
Onvergeeflijke fouten
“Met strenge regels probeert de Spaanse regering de bevolking zo goed mogelijk te beschermen, maar in de beginfase werden er onvergeeflijke fouten gemaakt. De grootste coronahaard bevond zich in Madrid. Daar viel 90% van de slachtoffers. Toen de lockdown afgekondigd werd, hebben veel Madrileense families hun appartement in de hoofdstad verlaten om naar hun buitenverblijf aan de kust of in het bos te trekken. Had de regering toen direct Madrid afgesloten, dan zou het virus zich niet zo verspreid hebben.”
“Ook bij het sluiten van de scholen en universiteiten in Madrid hebben duizenden studenten het virus ongewild naar huis meegenomen. Het meest onbegrijpelijke is dat de regering op 8 maart nog de manifestatie voor de rechten van de vrouw in de hoofdstad heeft laten plaatsvinden. Duizenden vrouwen uit heel Spanje hebben er elkaar omarmd en zijn zingend door de straten getrokken. Met alle gevolgen van dien.”
“Na bijna twee maanden is de afbouw van de lockdown gestart. In onze regio mogen de winkels en restaurants weer op halve capaciteit open. Duimen dat het virus zich vanaf nu gedeisd houdt.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier