In de Kortrijkstraat in Tielt openden Aischat Abubakarova (22) en Turpal Baisulanov (22) onlangs hun eigen zaak. In het pand van De Smaak van Kaas zal het koppel in Sushi Turpal een breed gamma aan sushi aanbieden. Je kan er zelfs je eigen sushirol samenstellen. “Van vegetarische sushirolls, tot rolls met vis en zelfs met vlees. Alles is mogelijk”, klinkt het.
Aischat heeft Tsjetsjeense roots, maar groeide op in Tielt. “Toen ik elf was, kwam ik met mijn mama in Tielt terecht”, vertelt ze. Na de middelbare school keerde ze echter terug naar Tsjetsjenië. “Eigenlijk ging ik er gewoon op vakantie, maar ik ben er uiteindelijk langer blijven plakken. Via een vriendin had ik twee jaar eerder immers Turpal leren kennen en toen ik in Tsjetsjenië was, zijn we steeds meer naar elkaar toegegroeid en zelfs getrouwd”, glimlacht ze.
Hindernissen
Na een tijdje wilde Aischat echter naar België terugkeren om hier iets op te bouwen. “In Tsjetsjenië is het immers allesbehalve evident om een zaak uit de grond te stampen”, vertelt ze. “Ik was ook zwanger en wilde dat mijn kind hier opgroeide.” Al liep het koppel onderweg naar België wel tegen enkele hindernissen op. “Zelf had ik geen problemen om de grens over te steken, aangezien ik een Belgisch paspoort heb, maar voor mijn man was het een ander verhaal. Aanvankelijk raakten we in Polen de grens niet over omdat Turpal geen visum had. Gelukkig kreeg hij uiteindelijk een tijdelijk visum voor twee weken. Dat was genoeg om toch de oversteek naar België te mogen maken. Ondertussen is hij hier in blijde verwachting van zijn paspoort en hebben we een zaak kunnen openen”, stelt ze trots.
Grozny
Volgens zijn vrouw maakt Turpal zijn sushi met passie en veel zin voor perfectionisme. “Hij is echt gepassioneerd door vis”, lacht ze. “Hij kan bijna niet stoppen met erover te praten.” Het perfectionisme is er dan weer ingedrild. “In de Tsjetsjeense hoofdstad Grozny werkte hij immers twee jaar in Steakhouse Grozny, één van de populairste en meest gerenommeerde restaurants daar”, aldus Aischat. Nochtans was het er niet evident werken. Zo kreeg Turpal in het restaurant een opleiding van zes maanden, alvorens hij überhaupt vis mocht aanraken. “Ik moest leren door te kijken”, vertaalt Aischat de woorden van haar man. “Het enige wat ik mocht doen, was leren hoe ik mijn messen perfect kon slijpen.” Ook daarna lag de druk hoog. “Ik werkte onder chefs die soms voor duizenden euro’s naar het restaurant gehaald werden. De druk om te presteren was dus zeker aanwezig”, vertelt Turpal. Het perfectionisme dat hij daar aan de dag moest leggen, nam hij ook mee naar België. “Hij wil dat alles perfect is. Als klanten aan het wachten zijn, maan ik hem soms aan om sneller te werken, maar daar wil hij niets van weten. Hij wil immers dat alles tot in de puntjes in orde is”, concludeert Aischat. (TM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
