Studente Melissa (20) hielp in ziekenhuis: “Meteen opnieuw doen, ook al liep ik corona op”

Melissa Demoor: "Zelf had ik geen schrik, maar ik wilde wel vermijden dat ik mijn ouders kon besmetten." © HDV
Freddy Vermoere
Freddy Vermoere Medewerker KW

Melissa Demoor (20) uit Waregem is een van die studenten verpleegkunde die niet aan de kant is blijven staan de voorbije maanden. Toen de vraag kwam om bij te springen in het OLV van Lourdes Ziekenhuis aarzelde ze geen seconde. “Ik zou het meteen opnieuw doen, ook al was het zwaar en heb ik corona opgelopen”, zegt ze.

Als Melissa Demoor de mentaliteit typeert van de nieuwe lading verpleegkundigen die de komende jaren in het werkveld zullen komen, dan zit het wel snor met de toekomst van de zorg in ons land. Melissa zit inmiddels in haar derde en laatste jaar verpleegkunde in Vives Waregem-Tielt, de school die dit jaar haar 60ste verjaardag viert en van kleinschaligheid – er zijn 130 studenten – een troef heeft gemaakt.

Je hebt zopas een aantal dagen meegedraaid op een covidafdeling in het Waregemse ziekenhuis. Hoe was je ervaring?

“Ik zou het zo opnieuw doen, ook al was het niet te onderschatten. De eerste dag dacht ik: waar ben ik aan begonnen. Dat verdween evenwel snel en ik vond het hoe dan ook spannend om in de vuurlinie te werken. Met zo’n covidpak aan van bed naar bed stappen is in elk geval niet van de poes. Om 6.30 uur ging het pak aan en pas ‘s middags mocht het opnieuw uit. Het voelde erg warm aan, terwijl het inmiddels toch herfst is. Ik denk dat het deze zomer erg lastig moet geweest zijn voor die verpleegkundigen die het moesten dragen. Ik stelde wel vast dat er bij veel mensen in de zorg een soort coronamoeheid aan het optreden is. Het is een heel zwaar jaar geweest en hopelijk komt er geen derde golf. Die zou er voor velen te veel aan zijn.”

Had je geen schrik voor de risico’s die het werk met zich meebracht?

“Voor mezelf maakte me dat niets uit. Ik wilde wel vermijden dat ik mijn ouders kon besmetten, want ze zijn allebei 50-plussers en ik woon nog thuis. Gelukkig is dat niet gebeurd, ook al ben ik zelf besmet geraakt. Ik had gelukkig amper symptomen. Toen ik wist dat ik positief getest had op covid ben ik een week lang op mijn kamer gebleven. Ik kwam alleen naar beneden om in mijn eentje te eten. Daarna ontsmette ik de plaats grondig en ging ik opnieuw naar mijn kamer.”

Was het lastig om in quarantaine te blijven?

“Ja, zeker in het begin had ik het erg moeilijk. Na verloop maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat meer te studeren. Ik bekeek ook films op tv, maar aangenaam was dat toch allemaal niet. Het ergste vond ik nog dat ik mijn vriend niet kon zien.”

BIO

Privé

Melissa Demoor (20) heeft een relatie met Ruben Vanhaverbeke (20) en woont bij haar ouders in het centrum van Waregem.

Opleiding

Melissa volgde haar secundair onderwijs in Leiepoort Deinze campus Sint-Theresia en zit nu in haar derde jaar graduaat verpleegkunde bij VIVES Waregem-Tielt. Melissa deed inmiddels tal van ervaringen op in onder meer het OLV van Lourdes Ziekenhuis in Waregem, het woonzorgcentrum Heilige Familie in Deerlijk, de afdeling psychiatrie van AZ Groeninge in Kortrijk en woonzorgcentrum De Meers in Waregem.

Vrije tijd

Ze is lid van de KLJ en speelt graag toneel. Totnogtoe was dat bij Encachado in Zulte, straks bij Ponyvalent in Waregem.

Ziekenhuizen en woonzorgcentra waren het voorbije jaar meer dan ooit in de media. Vind je dat goed?

“Zeer zeker, dankzij die aandacht weten de mensen nu dat het systeem in ons land toch zwakke plekken vertoont. Covid zorgt er nog altijd voor dat er behoorlijk wat verpleeg- en zorgkundigen blijven uitvallen en thuis moeten uitzieken of in quarantaine zitten. Dat had een bedreiging kunnen zijn voor de werking van de zorginstellingen. Ook is de voorbije maanden scherp aangetoond dat de woonzorgcentra op cruciale momenten toch een stuk uit de boot vallen. Hopelijk pikt de overheid die signalen op.”

Vind je dat de overheid altijd goed gereageerd heeft het voorbije jaar?

“Het lijkt me toch wel wat te makkelijk om de overheid met de vinger te wijzen zoals sommige mensen doen. Het was vervelend dat er te weinig mondmaskers waren in het begin, maar laat ons wel wezen: niemand had de gezondheidscrisis kunnen voorspellen die we het voorbije jaar hebben meegemaakt.”

Jongeren kregen wel eens de wind van voren, onder meer omdat er lockdownparty’s organiseerden. Hoe bekijk jij dat?

“Die lockdownparty’s zijn niet goed te keuren, maar gedragen ouderen zich altijd correct? Als ik rond mij kijk, zie ik toch vaak bij de generaties boven de 50 mensen die het vertikken om op drukke plaatsen een mondmasker te dragen. Het is dan zeker niet aan hen om anderen met de vinger te wijzen.”

Hopelijk komt er geen derde golf, want die zou er te veel aan zijn voor veel mensen in de zorg

Je volgt nu je derde en laatste jaar in Vives Waregem-Tielt. Al enig idee wat je volgend schooljaar wil doen?

“Ik wil verder studeren. Ik hoop dan in Vives Kortrijk mijn bachelor te behalen. Nu volg ik de opleiding graduaat verpleegkunde. Met een diploma van bachelor zal ik toch meer mogelijkheden hebben. Ik ga dan wel ook halftijds werken en hoop dan over drie jaar die studies met succes te kunnen afronden.”

Is dat een kinderdroom om verpleegster te worden?

“Neen, ik was er vast van overtuigd dat ik schoonheidsspecialiste of kapster zou worden (lacht). Die wens is lang intact gebleven. Ik blijf dat ook wel een mooi beroep vinden, omdat je met veel mensen in contact komt. Mijn ouders vonden evenwel dat ik meer aan kon en hoger moest mikken. Ze wilden dat ik net als mijn twee zussen en mijn broer de studies voor verpleegkundige zou aanvatten. Ik ben nu ook heel blij dat ik dat gedaan heb. Ik denk niet dat ik iets anders zou willen doen in mijn leven.”

Slotvraag: heb je een levensmotto?

(Denkt na) “Wat je ook bereikt in het leven, verloochen nooit je afkomst.”

(Freddy Vermoere)