Steven (49) verliest strijd tegen hersentumor: “Hij stond altijd klaar om te helpen”

Steven Suffys vocht twee jaar tegen een hersentumor, maar zaterdag verloor hij die strijd. (GF)
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Steven Suffys vocht twee jaar tegen een hersentumor, maar verloor deze week de strijd op amper 49-jarige leeftijd. Steven was bekend als vakbondsafgevaardigde in Picanol en werd alom geprezen voor het mooie werk dat hij leverde om de jeugdwerking van Sparta Dikkebus nieuw leven in te blazen. “Hij stond altijd klaar om te helpen”, zegt zijn broer Danny Suffys.

Steven Suffys overleed op zaterdag 8 augustus na een lange strijd tegen een hardnekkige ziekte. “Twee jaar geleden werd een hersentumor vastgesteld bij Steven”, vertelt zijn broer Danny. “Hij heeft er moedig tegen gevochten. Met een actie in het kader van De Warmste Week zamelde Sparta Dikkebus vorig jaar nog ruim 13.000 euro in voor het onderzoek naar hersentumoren. Steven was het gezicht van de actie, wat zorgde voor een grote opkomst en verkoop.”

Steven zou op 9 september zijn 50ste verjaardag vieren. Hij was getrouwd met Ann Stroobandt en trotse papa van Hannelore, Lise en Maud. Hij werkte bij Picanol, waar hij als afgevaardigde van de vakbond erg geliefd was. “Iedereen kende Steven”, zegt woordvoerder Frédéric Dryhoel van Picanol. “Was het niet als vakbondsafgevaardigde, dan wel als een van de organisatoren van het minivoetbaltornooi. Collega’s die dat wensen, kunnen nog een boodschap achterlaten in de rouwboeken die we in onze refters gelegd hebben.”

“Steven stond altijd klaar. Je mocht hem alles vragen”, reageert ook medeafgevaardigde voor ACV Stefaan Williams. “Toen we het bericht van zijn overlijden op onze Facebookpagina plaatsen, haalden veel mensen herinneringen op van hoe goed ze opgevangen werden door Steven op hun eerste werkdag. Het feit dat ze dat niet vergeten zijn, wil al veel zeggen. Hij was heel graag gezien. Maandag was de eerste dag na de vakantie in Picanol en het was toch een andere fabriek dan anders.”

Jeugdtrainer

Steven was ook bekend en graag gezien in zijn woonplaats Dikkebus, waar hij nauw betrokken was bij de jeugdwerking van de plaatselijke voetbalclub Sparta Dikkebus. “Tien jaar geleden heeft hij de jeugdwerking van Sparta vanuit het niets uit de grond gestampt”, zegt jeugdcoördinator Nico Knockaert. “In het eerste jaar werkte hij alleen met een tiental spelertjes in één ploegje. Het jaar erop zijn ik en Tom Biesbrouck erbij gekomen. Ondertussen hebben we een heel succesvolle jeugdwerking met 170 spelers en 20 coaches. Dat de jeugdwerking zo’n succes geworden is, is te danken aan het enthousiasme en de visie van Steven, die teamspirit, betrokkenheid van de ouders en het plezier in voetbal belangrijk vond. Zijn overlijden is een groot verlies voor de club. Als eerbetoon voor Steven zullen we met de club zijn initiatief voor het onderzoek naar hersentumoren verder zetten.”

Steven had naast Danny nog een zus Astrid en een broer Urbain. Een andere broer Dirk overleed al op 18-jarige leeftijd. “Hij had het daar heel moeilijk mee”, weet Danny. “Voor onze moeder Andrea De Vos is het heel hard om voor een tweede keer afscheid te moeten nemen van een zoon. Steven was heel graag gezien in Dikkebus en daarbuiten. Hij was onder andere ook een tijdje betrokken bij het Feestcomité van Dikkebus en hielp ook altijd mee met de Halloweentocht van de KSA. Een heel sociaal iemand, die altijd en overal bijsprong waar hij kon helpen.”

Groot scherm

Er wordt maandag afscheid genomen van Steven in de kerk van Dikkebus om 11 uur, maar door de coronamaatregelen kunnen slechts honderd mensen op uitnodiging de dienst bijwonen. Er is wel de mogelijkheid om Steven nog een laatste groet te brengen kerk van 9.30 uur tot 10.30 uur. Ook bij Sparta Dikkebus is er op het voetbalveld nog een afscheidsplechtigheid voorzien. “We zullen de plechtigheid in de kerk uitzenden op een groot scherm voor 200 genodigden, volledig volgens de coronarichtlijnen. Mogelijk zal op nog andere plaatsen in Dikkebus de plechtigheid op groot scherm getoond worden”, besluit Nico Knockaert.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier