Stephanie Boussauw (35) is de nieuwste wijkagente in Zulte. Ze volgde enkele maanden geleden Rony Decoster op en heeft dus al even tijd gehad om zich een beeld te vormen van haar nieuw werkterrein. “Maar mijn belangrijkste ambitie blijft om de mensen nog beter te leren kennen.”
Stephanie is afkomstig uit Izegem. Ze liep school in Roeselare, waar ze een bakkersopleiding volgde. Stephanie oefende dit beroep ook een tijdje uit en opende een bakkerij en broodjeszaak in Gent. “Ik had echter altijd interesse in de politie, ook toen ik nog in de bakkerij werkte. Dit is blijven sluimeren en in 2008 besliste ik ervoor te gaan. Eerste moest ik door de toelatingsproeven geraken, dit lukte en dus kon ik de opleiding van twaalf maanden aan de politieschool van Gent aanvatten. Na dat jaar mochten we kiezen welke richting we uitwilden. Ik koos voor de interventiedienst, vooral omwille van de afwisseling. Bij de interventiedienst komen alle oproepen naar 101 binnen, dit gaat van burenruzies over inbraakalarmen tot branden en nog ergere zaken.”
De ergste zaken die ik bij de interventiepolitie meegemaakt heb, vertel ik liever niet
Gekozen voor gezin
“In 2017 heb ik ervoor gekozen om wijkagente te worden in Deinze. Daar deed ik onder andere de stationsbuurt. Het valt me wel op dat men in Deinze meer in zijn eigen cocon leeft, er heest meer een stadsgevoel. Zulte hangt veel meer aan elkaar. De carrièreswitch naar wijkagente is er vooral gekomen door mijn gezin, ik heb intussen twee kindjes van vier maanden en drie jaar oud. Op de interventiedienst werkte ik vrij onregelmatige uren, nu kan ik mijn werk beter combineren met het gezin. Naast de praktische kant vind ik het ook wel fijn om dichter en positiever bij de burger te staan. Op de interventiedienst word je zelden gebeld met goed nieuws. Nu kom ik bijvoorbeeld ook langs bij adreswijzigingen of voor info over inbraakbeveiliging. De ergste zaken die ik op interventie meegemaakt heb, vertel ik zelfs liever niet.”
“Het belangrijkste voor mij is nu om de burgers beter te leren kennen. Ook al woon ik sinds 2007 in Zulte en ben ik hier dus geen vreemde. Uit mijn persoonlijke omgeving kreeg ik enkel positieve reacties toen duidelijk werd dat ik hun buurtagente zou worden. Ook met veel andere Zultenaren heb ik al kennis gemaakt. Ik was van dienst op de nieuwjaarsreceptie en daar werd ik door veel mensen aangesproken. Dat is plezant, het is belangrijk om dicht bij de mensen te staan als wijkagente.”
Geen mannenstiel meer
In de politiezone zijn 13 van de 25 wijkinspecteurs een vrouw, over alle personeelsleden van de zone zijn dat er 71 op 163. Wijkagente Stephanie benadrukt dat er geen quota zijn. “De politie is geen mannenstiel meer. Ik denk dat mannen en vrouwen een andere manier van aanpakken hebben, maar ik heb nog nooit enig nadeel ondervonden. Ze proberen wel om de teams gemengd te houden, zeker bij interventies. Dit is uiteraard niet steeds zo, maar met twee vrouwen lukt het ook hoor. Tijdens een caféruzie twee kerels van 120 kilo uit elkaar houden, wordt moeilijk maar als vrouw lossen we dat op een andere manier op.”
Buiten de werkuren gaat veel van Stephanies tijd naar haar gezin. “Vroeger ging ik ook zwemmen en ik hoop dat terug op te nemen als de kinderen wat ouder zijn. Verder ga ik graag uit eten en snowboard ik al van mijn zestiende.”
Aangename gemeente
Tot slot spreekt Stephanie nu al vol lof over haar nieuwe werkplek. “Zulte is echt een aangename, propere gemeente. Het gemeentebestuur is ook zeer toegankelijk via de app en de nieuwe website, ik hoop dat de burgers er gebruik van maken. Ik geef graag nog mee dat aanvragen zoals adreswijzigingen nu ook volledig online kunnen gebeuren, Zulte is dus echt wel mee met zijn tijd.” (JF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier