Spiksplinternieuw vissersschip ‘Z.483 Jasmine’ zet in op duurzaamheid

Reder Dany met zijn vrouw Sandra en hun twee kinderen Jens en Jasmine voor hun nieuwe parel.© JROO
Reder Dany met zijn vrouw Sandra en hun twee kinderen Jens en Jasmine voor hun nieuwe parel.© JROO
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

De Belgische vissersvloot heeft er een nieuwe parel bij. De Z.483 Jasmine werd zaterdag gedoopt onder het toeziend oog van minister van Landbouw en Zeevisserij Hilde Crevits (CD&V) en aalmoezenier der zeevisserij Dirk Demaeght. “Dit is een investering voor de toekomst van onze kinderen”, sprak reder Dany Vlietinck.

Het was maar liefst twintig jaar geleden dat er een spiksplinternieuw vissersschip gebouwd werd en laat dat nu net de vorige versie van het nieuwe schip van Dany Vlietinck zijn. In 2001 werd de oude Z.483 Jasmine in gebruik genomen. Het was – samen met de O.231 – het jongste schip van de Belgische vloot. Exact twintig jaar later stelt de reder uit Knokke-Heist zijn nieuwste parel voor aan al wie het horen wil. Vlietinck telde voor het schip van 37,95 meter lang en 8,5 meter breed ongeveer zes miljoen euro neer. Het is het meest duurzame vissersschip van de Belgische vloot. Donderdag voer het schip voor het eerst de haven van Zeebrugge binnen, om er zaterdag gedoopt te worden door aalmoezenier ter zeevisserij Dirk Demaeght.

“Met deze investering bewijzen we dat er wel degelijk toekomst zit in de visserij”

De gemiddelde leeftijd van de huidige vissersvloot telt 39 jaar. Dany trekt dat gemiddelde met de nieuwe Z.483 een stuk naar beneden. “Er wordt al eens gezegd dat er geen toekomst zit in onze visserij, met dit schip hebben we wel degelijk het tegendeel bewezen”, zegt Dany. “Daarnaast trekken we de kaart van duurzaamheid, want net daar zit de toekomst. We zijn begonnen met een blanco blad met als uitgangspunten een optimaal brandstofverbruik, veiligheid, bemanningscomfort, duurzaamheid en kwaliteit.”

Vissersfamilie

De nakende Brexit zorgde nochtans even voor twijfel bij de reder. “We hebben inderdaad lang getwijfeld”, vervolgt Vlietinck. “Uiteindelijk kozen we ervoor om nog voor de Brexit inging, te tekenen voor de bouw van het nieuwe schip. We hebben in onze sector al zoveel crisissen overwonnen. We hebben daar ook veel uit geleerd, zeker uit de brandstofcrisis. Dat is ook de insteek van dit project geworden: ecologischer en met veel minder brandstof vis vangen. Uiteindelijk is dit een investering in de toekomst van onze kinderen. Ik ben ondertussen 57 jaar geworden. Een investering als deze doe je niet voor jezelf op die leeftijd.”

Die toekomst waar Dany het over heeft, zijn zoon Jens (31) en dochter Jasmine (28). Het schip werd twintig jaar geleden vernoemd naar de jongste dochter van Dany en diens vrouw Sandra Van Torre. Jens volgt de familietraditie en koos net als zijn vader, grootvader en overgrootvader voor het beroep als visser. “Ik vaar ondertussen twaalf jaar”, vertelt Jens. “In 2007 ben ik afgestudeerd in het Maritiem Instituut in Oostende. Nu ben ik de vaste machinist op de Z.483, maar ik begon net als iedereen onderaan de ladder. Ik ben dan wel de vierde generatie vissers binnen de familie, ouders hebben mij nooit tot iets verplicht. Ik heb zelf twee zoontjes van twee en vier jaar. Het zou mooi zijn moesten ook zij in onze voetsporen treden, maar als ze voor een andere job kiezen in de toekomst, dan zal ik hen evenveel steunen. Het leven als visser is hard labeur. Een modern schip zoals deze verzacht dat gevoel een beetje, maar het is en blijft het mooiste beroep op deze planeet.”

Meer toekomstperspectief

Minister Hilde Crevits is blij dat er nog altijd geïnvesteerd wordt in de visserij. “Dit is voor mij een heuglijke dag”, zegt ze. “ Het zijn moeilijke tijden voor onze vissers . De Brexit heeft er een slagveld van gemaakt op zee. Het is nog onduidelijk hoeveel er in de toekomst gevangen zal mogen worden. Maar toch worden er miljoenen geïnvesteerd in dit nieuwe schip. En het zal daarbij niet blijven. De volgende jaren komen er nog zeven nieuwe schepen bij, waarvan nog twee dit jaar. Het is een wens om ooit eens een dagje mee te gaan vissen, maar ik denk dat ik dat fel romantiseer ( lacht ). Volgens mij kom ik eerder geradbraakt terug. Het is fantastisch om te zien wat deze mannen presteren om dat visje op ons bord te toveren.”

Zondag vertrekt de Z.483 voor het eerst richting Engelse kust met zes bemanningsleden aan boord. Voorlopig is er duidelijkheid over de visquota tot juli. Daarna volgen nieuwe onderhandelingen. “Het is heel belangrijk dat we met de Britten fatsoenlijke afspraken kunnen maken voor de komende jaren zodat we niet elke keer amper enkele maanden kunnen plannen. Onze vissers moeten meer perspectief hebben naar de toekomst toe”, besluit Crevits.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier