Raphaël Vandekerckhove, meer dan vier decennia lang uitbater van café-tennisclub Ter Pype in Spiere, is overleden na een hersenbloeding. Hij zou in juli 77 jaar geworden zijn.
‘Raf’ werd geboren op 9 juli 1943 in Ingelmunster. Hij was de jongste van vier kinderen. Hij had twee broers, Walter (81) en Willy (79), en een zus, Monique (80). Raf studeerde aan de Kriekeschool in Ingelmunster, waarna hij naar Gent trok om er Binnenhuisarchitectuur te studeren.
“Raf had van jongs af aan een sterk karakter“, herinnert broer Walter zich. “Hij kon alles met zijn handen. Als er iets kapot was, kon hij het herstellen. Zijn dood is de zoveelste dreun in korte tijd, nadat we ook al enkele goede vrienden kwijt speelden. Hij zal gemist worden.”
Gouden tijden
Na zijn studies ging Raf als technisch tekenaar aan de slag bij meubelhuis Dierickx, in Bellegem. In 1974 ging Raf met zijn vrouw Irène in Spiere wonen. Datzelfde jaar nog stampte hij een decoratiewinkel én een café uit de grond: ‘Ter Pype’. Na de aanleg van een tennisplein, net naast de woning van het koppel, braken de gouden jaren aan. Festiviteiten, tennistoernooien, culinaire aangelegenheden: noem maar op. Alles was mogelijk. Nu nog zijn de croque monsieurs van café Ter Pype legendarisch.
In 1989 overleed Irène geheel onverwacht, wat een grote klap was voor Raf. Ze kregen geen kinderen. Na haar dood richtte Raf zich volledig op zijn café, dat traditioneel elke dag open was. Ter Pype werd ook de uitvalsbasis van de partij van Dirk Walraet, die in 1988 voor de eerste keer burgemeester zou worden in Spiere-Helkijn. “Raf was een eigenzinnig man”, meent Walraet. “Maar recht voor de raap. Als hij iemand graag had, was hij die persoon onvoorwaardelijk trouw. Met hem is onze gemeente een goed en eerlijk mens kwijt.”
Zijn heengaan kwam uiteindelijk vrij onverwacht. Sinds hij in zijn jonge jaren een beroerte had gehad, bezocht Raf zijn huisdokter geregeld, voor een bloedanalyse. Eind vorig jaar stelde de arts een longprobleem vast. Een röntgenfoto bracht een schijnbaar goedaardig vlekje aan het licht, dat makkelijk behandeld zou kunnen worden. Desondanks verslechterde Rafs gezondheid zienderogen. Hij verloor zijn stem in enkele weken tijd. Een bezoek aan de specialist bracht uitsluitsel: longkanker.
“Daarna is het heel erg snel gegaan”, vertelt goede vriend Johan Buyck emotioneel, die hem in zijn laatste weken meerdere keren naar het AZ Groeninghe in Kortrijk bracht. “Hij werd er nog een aantal keer behandeld. Maar tijdens zijn derde opname kreeg hij plots koorts en moest hij in het ziekenhuis blijven. Ik had niet de indruk dat Raf verwachtte dat hij zou sterven, tot hij me twee dagen voor zijn dood toevertrouwde dat hij “een schoon leven had gehad”. Op ‘t laatst was hij vooral bezorgd om het lot van zijn hond Chocolat. Dat was zijn god. Hij heeft voor hem nog een warm onderkomen geregeld, zodat het dier gezelschap had terwijl hij niet voor hem kon zorgen.” (JS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier