Soetkin startte tijdens coronacrisis als zelfstandig verpleegkundige: “Blij dat ik voldoende tijd kan nemen voor mensen”

Soetkin Sarazijn groeide op in Sijsele, maar woont al enige tijd in Den Hoorn. © Davy Coghe
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Soetkin Sarazijn startte net bij het volledig uitbreken van de coronacrisis in ons land als zelfstandig thuisverpleegkundige. “Ik werkte voorheen als thuisverpleegkundige in loondienst bij het Wit-Gele Kruis en wilde al een tijdje zelfstandig worden”, zegt Soetkin. “Natuurlijk had ik niet verwacht in zo’n moeilijke omstandigheden te moeten beginnen.”

16 maart 2020, dat was de datum waarop Soetkin Sarazijn, die opgroeide in Sijsele maar al enige tijd in Den Hoorn woont, startte met haar zelfstandige activiteit als thuisverpleegkundige. Geen evident moment, die maandag na het weekend waarin door de coronacrisis een lockdown voor het hele land van kracht werd.

Gewaagde stap

Soetkin studeerde in de middelbare school af als opvoedster A2 en ging daarna als verzorgde werken in woonzorgcentrum Herdershove in Sint-Pieters bij Brugge gedurende zo’n acht jaar. “Ik wilde eigenlijk wel wat hogerop en in de periode waarin ik bij Herdershove werkte, ben ik in een avondschool mezelf gaan bijscholen of omscholen eigenlijk tot graduaat verpleegkundige. Later heb ik dan ook nog de brugopleiding tot bachelor verpleegkundige met succes afgewerkt”, vertelt Soetkin.

“Met dit diploma op zak kon ik dan aan de slag als thuisverpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis. Dat deed ik wel graag, want ik kon het werk uitvoeren waarvoor ik gestudeerd had en ik werk graag met mensen. Maar toch begon er op den duur iets te knagen. Ik wilde het namelijk meer op mijn eigen manier aanpakken, meer tijd besteden aan de mensen vooral. Een holistische aanpak, waarbij meerdere aspecten van de mens en zijn gezondheid benaderd worden, vind ik bijvoorbeeld heel belangrijk. Dat is moeilijk te realiseren als je in loondienst werkt en je x-aantal opdrachten per dag moet afwerken volgens een behoorlijk vast stramien. Uiteindelijk hakte ik de knoop door. Ik vroeg een ondernemingsnummer aan en op 16 maart kon ik aan de slag als zelfstandig thuisverpleegkundige.”

Een gewaagde stap, zo lijkt het wel. Er zijn immers al heel wat zelfstandig verpleegkundigen actief in de regio. Maar Soetkin zette de stap niet zonder de nodige voorbereidingen. “Ik had bij de mensen bij wie ik langskwam als verpleegkundige wel al verteld dat ik van plan was de stap te zetten naar een zelfstandige activiteit in de verpleegkunde. Daarbij heb ik zeker niemand gepusht, ik informeerde gewoon. Velen zijn me gevolgd. Patiënten hebben altijd de keuzevrijheid“, verduidelijkt Soetkin.

Bekende vader

“Het Wit-Gele Kruis vond dat wel niet zo aangenaam en heeft me zelfs nog een aangetekende brief daarover gestuurd. Ik heb daar dan niets meer van gehoord. Het grootste deel van mijn ronde met patiënten en zorgbehoevenden is in Sijsele. Ik heb jarenlang in Sijsele gewoond, ben er opgegroeid en ken daar veel mensen. Mijn vader is er ook wel bekend als postbode; dat helpt misschien ook.” (lacht)

De startperiode was voor Soetkin dus helemaal niet evident; zo bij het begin van de grote uitbraak van het coronavirus in ons land. “Ik bekeek enkele dagen voordien het nieuws op tv en begreep direct dat dit wel een grote impact zou hebben… Meteen rees er al een praktisch probleem: Ik had een auto nodig om mijn ronde te kunnen doen, maar die auto raakte door de lockdown niet geleverd. Dan heb ik maar in allerijl een tweedehandsauto gekocht, maar die had al vlug te kampen met startproblemen. Gelukkig kunnen we nu een vervangwagen gebruiken van de garage waar we de aanvankelijke wagen bestelden”, duidt Soetkin.

“Het was in die periode ook niet eenvoudig om aan ‘klantenwerving’ te doen want, de mensen konden nauwelijks buitenkomen en dus ook geen mond-aan-mondreclame maken. En dan was er nog het totaal gebrek aan beschermingsmateriaal in de beginfase. Ik had toch gedacht dat de overheid in iets zou kunnen voorzien, maar dat bleek erg moeilijk. Mijn oma heeft toen nog mondmaskertjes voor me genaaid! Uiteindelijk kreeg we toch een mooie hoeveelheid mondmaskers van Stad Damme, waarvoor dank natuurlijk, maar tegen dan was het toch al mei dacht ik.”

Geen spijt

Desondanks heeft Soetkin geen spijt van haar overstap. “Ik ben blij dat ik op mijn eigen manier kan werken en voldoende tijd kan nemen voor de mensen. Waarvoor ik zoal bij hen langs ga? Dat is erg uiteenlopend. Wondverzorging, dagelijkse hygiëne bij bejaarden… al wat je kan bedenken eigenlijk. Soms breng ik voor hen zelfs iets mee uit de winkel, als ik toch moet gaan. Ik heb dus al heel wat tevreden mensen op mijn ronde, maar er mogen er zeker nog wat bijkomen.” (lacht)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier