Slachtoffer gasontploffing Ieper: “Ik lig nog elke nacht wakker van mijn huis”

Redactie KW

Gisèle Seynaeve (76) stond letterlijk op straat toen een gasontploffing haar woning in de Polenlaan verwoestte. Twee maanden later gingen we bij haar langs in haar nieuwe huurwoning langs de Zonnebeekseweg.

Op 15 januari sloeg het noodlot toe. Een aannemer in opdracht van Telenet raakte bij een ondergrondse boring op straat een gastoevoerleiding. “Ik hoorde een luide knal, maar besefte niet wat er gebeurde”, vertelt Gisèle. “Op het moment van de ontploffing was ik in de keuken bezig met de afwas. Ik viel op de grond, terwijl de brokstukken in het rond vlogen. Ik heb nog steeds last van mijn schouder door die val. Het hele huis was verwoest en de meeste van mijn spullen gingen verloren. De explosie was zo hevig dat mijn badkamer vier huizen verder lag. Het is een mirakel dat ik levend uit dat huis ben geraakt. Ik moet een goede engelbewaarder hebben.”

Dochter

Gisèle stond letterlijk op straat. “Ik kon nergens naartoe. Aan het stadsbestuur heb ik niets gehad, wat ik betreur. Zelfs geen reactie of steunbetuiging.” Bij de stad horen we een ander verhaal. “De stad heeft heel wat overleg gepleegd en ook de nodige inspanningen gedaan voor het slachtoffer“, aldus burgemeester Emmily Talpe (Open Ieper). “De avond zelf stond ik continu in verbinding met politie en brandweer om de situatie op te volgen. Ik heb toen ook navraag gedaan naar de huisvesting van de vrouw. Ze kon toen bij haar dochter terecht. De dag na de ontploffing heeft de mevrouw een gesprek gehad met een maatschappelijk werker van de dienst Welzijn. Die medewerker heeft haar begeleid en advies gegeven rond de huisvestingsproblematiek.”

“Ik mag van geluk spreken dat Marleen, mijn dochter, zo goed voor me gezorgd heeft”, vervolgt Gisèle. “Na de ramp woonde ik een maand lang samen met Marleen en haar man in een container, omdat ze aan het bouwen waren in de duurzame woonwijk De Vloei. Na lang zoeken vond Marleen een huurwoning voor me in de Zonnebeekseweg. Ik kreeg enkele meubelstukken van haar om er te kunnen intrekken. Daarnaast mocht ik van de uitbaters van restaurant De Heerlyckheid er een week lang gratis eten. Ik ben hen daar heel dankbaar voor.” Manuel Kindt en Ellen Decramer, de uitbaters van het restaurant, vinden het gebaar niet meer dan normaal. “We kenden Gisèle al voor de ramp”, aldus Ellen. “Toen we hoorden wat er gebeurd was, hebben we geen seconde getwijfeld. We zijn blij dat we haar op die manier kunnen helpen. Bovendien kan ze zo haar gedachten verzetten en blijft ze onder de mensen komen.”

MINOU

foto EG
foto EG

Ook de kat van Gisèle overleefde de ontploffing. “Ik had Minou enkele minuten voor de ontploffing buiten gelaten. Gelukkig maar, want het beestje het de explosie zeker niet overleefd.” Gisèle hoopt op een dag te kunnen terugkeren naar de Polenlaan. “Blijkbaar moeten we een 70-tal dagen wachten vooraleer het huis afgebroken kan worden. Een echte schande. De woning staat op instorten en de buren klagen dat er regelmatig stenen naar beneden vallen. De hevige wind van de afgelopen weken maakt de situatie er niet beter op. Ik heb papieren getekend zodat ik niet verantwoordelijk ben voor verwondingen als het huis vroeger naar beneden komt. Bij een storm ben ik echt bang dat de brokstukken in het rond vliegen. Ik lig er nog elke nacht van wakker.” De stad zegt niets te kunnen doen aan die afbraaktermijn van 70 dagen. “Dat is geen wetgeving met betrekking tot wonen en ook geen eis van de brandweer. Vermoedelijk is dit een termijn die de verzekeringen opleggen”, zegt Talpe. Gisèle hoopt alvast dat ze ooit nog in de Polenlaan kan wonen. “Normaal gezien zal het huis herbouwd worden. Ik woonde 40 jaar in de Polenlaan. Hopelijk kan ik er ooit nog terugkeren.”

(HD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier