Maxime Blondeel (23) heeft er een bijzonder avontuur in het Spaanse Ciudad Real op zitten. Met een vijfkoppig Belgisch team nam hij er deel aan het wereldkampioenschap sportvissen ‘U25’. Maxime is opgetogen met de zesde plaats op 14 deelnemende landen die ze behaalden. “Het begon eigenlijk allemaal 15 jaar geleden samen met mijn vader aan de visvijver van de Meibosvissers in Sijsele.”
Maxime Blondeel is net terug van een verblijf van twaalf dagen in het Spaanse Ciu-dad Real. Daar nam hij samen met vier andere Belgen deel aan het wereldkampioenschap sportvissen in de categorie U25 (jongeren onder de 25 jaar). Hij is al vele jaren een gepassioneerd sportvisser.
Begon bij Meibosvissers
“Het begon eigenlijk allemaal 15 jaar geleden samen met mijn vader aan de visvijver van de Meibosvissers in Sijsele”, verduidelijkt Maxime Blondeel. “Ik was toen acht jaar en mijn vader was en is lid van het bestuur van de Meibosvissers. Zelf wilde ik dat ook eens proberen en zo ging de bal aan het rollen. Op mijn twaalfde nam ik al deel aan mijn eerste wedstrijden.”
Sportvissers zoals Maxime vissen vooral op baars, voorn, brasem en de kleinere karpers én maken er een erezaak van om de vissen zo ongeschonden mogelijk terug in het water te zetten. “We vissen dus helemaal niet om de vissen mee naar huis te nemen; het is louter voor de sport. Tijdens wedstrijden, waarbij de vissen moeten worden bijgehouden om ze naderhand te kunnen tellen en te wegen, worden er zogenaamde ‘leefnetten’ gebruikt om ze in leven te houden”, weet Maxime.
Niet het aantal vissen maar het totale gewicht is bepalend
“Om te kunnen deelnemen aan het wereldkampioenschap moest ik diverse selectiewedstrijden doorlopen. In ons WK-team zat overigens nog een West-Vlaming, iemand uit Roeselare. Een wedstrijd duurt in principe vier uur en er wordt zowel individueel als in team gevist. Om een rangschikking op te maken, wordt er bekeken hoeveel gewicht aan vis een persoon of een team heeft opgehaald. Niet het aantal vissen maar het totale gewicht is dus bepalend”, vertelt Maxime Blondeel.
Geluksfactor
“Het wereldkampioenschap werd gehouden aan een stuwmeer in Ciudad Real. De plaats waar je precies moest vissen, werd via loting bepaald. Voor de individuele proef had ik echter geen geluk. Ik had geen goede plaats en ik kon niet veel bovenhalen. Er is dus zeker ook wel een grote geluksfactor in het spel. Met ons team, waarmee we al tien dagen voorafgaand aan de eigenlijke wedstrijd aanwezig waren om te trainen en aan het water te ‘gewennen’, behaalden we wel een behoorlijk mooie score. Het Franse team werd wereldkampioen en kon bijna 193 kilogram vis ophalen. Wij behaalden met ons Belgische team de zesde plaats met zo’n 173 kilogram vis. Behalve de training en het competitie-element was het zeker ook gewoon een erg leuke reis waarbij we genoten van het land en veel plezier maakten. Deze ervaring stimuleert me zeker om verder te doen. Binnenkort zal dat dan niet meer in de categorie U25 zijn maar in een hogere leeftijdsgroep”, besluit Maxime Blondeel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier