Seksuoloog Wim Slabbinck: “Feminist geworden door het Sint-Andreaslyceum”

Wim Slabbinck. © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

“Indien ik niet overgestapt was van de jongensschool OLVA naar de meisjesschool SASK, zou ik nooit een therapeut én een feminist geworden zijn”, bekent seksuoloog Wim Slabbinck. Hij stelt vast dat praten over seksuele problemen nog altijd taboe is. Zeker in West-Vlaanderen, zelfs bij huisartsen. Slabbinck ziet zelfs bij West-Vlaamse huisartsen nog een taboe over seks.

Is het waar dat je op uw 15de besliste om seksuoloog te worden, toen je in de bib van uw vader een seksboekje aantrof?

Wim Slabbinck: “Ja. Papa Yves was journalist en boekenliefhebber. In zijn bibliotheek vond ik hét standaardwerk over seksuologie van Masters en Johnson. Ik had toen een eerste liefje en heb het boek stiekem, in twee nachten tijd, uitgelezen…”

Ben je een feminist?

“Absoluut. Ik had het geluk dat ik in het derde middelbaar in het Sint-Andreaslyceum in Sint-Kruis verzeild raakte. Het SASK was nog maar pas gemengd, er waren amper tien jongens en 130 meisjes in dat jaar. Voordien zat ik in de jongensschool OLVA in Assebroek. Je moest er je mannetje staan en soms geweld gebruiken om je positie te verdedigen binnen de groep. Ik was een jongetje van amper 1,50 meter en moest mij voortdurend bewijzen. Er werden toen op die school, in de jaren 90, zelfs vlindermessen gedeald. In de meisjesschool SASK viel de druk om je als jongen te bewijzen weg, ik voelde mij bevrijd. De context waarin je opgroeit, bepaalt je rol als jongen of meisje.”

“Indien ik niet in het SASK terecht gekomen was, zou ik nooit therapeut geworden zijn. In OLVA moest je uitblinken in sport en wiskunde, zwakheden werden niet getolereerd. Later heb ik mij verdiept in die rolpatronen. Voor mij betekent feminisme de mensen kansen geven om zich te ontplooien, los van de stereotype rolpatronen die we vasthangen aan hun sekse. Dat is nu de rode draad in mijn praktijk als sekstherapeut: rolpatronen, gewoontes in relaties en seksuele stereotypen in vraag stellen.”

Eén op vier Vlamingen krijgt seksuele problemen. Toch zoekt slechts één op vijf vrouwen en één op acht mannen professionele hulp. Wij dachten dat enkel nog de dood een taboe was…

“Het seksuele taboe is in West-Vlaanderen nog iets groter dan in Oost-Vlaanderen. De West-Vlamingen hebben vaak een duwtje nodig een voorschrift van hun huisarts om naar een sekstherapeut te gaan. Zelfs bij de dokters is er nog altijd enige schroom om te polsen naar de seksuele gezondheid van hun patiënten. Dat vormt nochtans een wezenlijk onderdeel van hun psychisch welbevinden. Ook voor of na operaties wordt zelden gesproken over de impact van die ingreep op het seksleven. Bij prostaatkanker of diabetes kan die impact nochtans groot zijn.”

Is het typisch machogedrag als mannen niet durven praten over hun erectieproblemen?

“Mannen worden opgevoed met de boodschap dat ze hun problemen best zelf oplossen. Naar een therapeut gaan, zien ze ten onrechte als een uiting van zwakte. Vrouwen daarentegen vinden het moedig als ze met anderen over hun seksproblemen praten. Het gevolg is dat drie keer meer mannen zelfmoord plegen. Hun depressies duren ook langer, want artsen zijn vlugger geneigd om vrouwen ziekteverlof te geven. Het incasseringsvermogen hangt helemaal niet af van je sekse!”

Met welke problemen word je het meest geconfronteerd?

“Verschillen in verlangen. Dat is logisch, want elke mens is anders. De ene heeft meer zin in seks dan de andere. Het is fout te denken dat het altijd de mannen zijn die meer verlangen. Daarnaast heb ik patiënten met problemen rond opwinding en orgasmes. En veel vragen over de aard van relaties. Kies je voor monogamie of een poly-amoureuze relatie, met meerdere partners op hetzelfde moment?”

Je bent geen voorstander van monogamie?

“Veel mensen leven in een stolp, maar op den duur komen er gaatjes in die stolp. Je stapt in een relatie met het idee dat je voor de rest van je leven dezelfde partner zult hebben, net als je ouders of grootouders. Het huwelijk is nochtans een creatie die amper 300 jaar oud is. Vijf minuten vreemd gaan kan een veertig jaar durende relatie doen ontploffen.”

Wie het moeilijk heeft met zijn eigen lijf moet naar de sauna of een naturistenstrand

“Ik zie veel mensen stiekem vreemd gaan. Is het dan niet beter om met wederzijds respect de condities van je relatie te bespreken en in vertrouwen te kiezen voor een meer open relatie? Alleen al daarover praten kan mogelijks veel relatieleed vermijden.”

Hebben jongeren een fout beeld over seks omdat pornofilms vrouwonvriendelijk zijn?

“Kijken naar porno is niet dé oorzaak van veel problemen, tenzij porno de enige bron van voorlichting is. Veel jongeren hebben een te enge kijk op seks, omdat ze er op school, thuis bij hun ouders of met hun vrienden niet over kunnen praten. Porno verbieden is de oplossing niet, er bestaat trouwens ook vrouwvriendelijke porno, maar je moet die vinden. Het is de taak van onze samenleving om seks op school bespreekbaar te maken.”

Wordt de liefde niet vergeten?

“Is dat zo? Ik heb meegewerkt aan de VTM-programma’s Blind Getrouwd en Koppels. Daarin wordt het inzicht gegeven dat werken aan je relatie noeste arbeid is. Het gaat niet vanzelf! Een relatie is veel meer dan louter gemeenschap hebben.”

Wat vind je van programma’s als Dating Naked en Adam zoekt Eva?

“Ik ben geen fan van programma’s waarin kandidaten enkel op basis van uiterlijke kenmerken een partner zoeken. Maar het is goed dat je eindelijk eens echte naakte lijven ziet. Niet de fake lichamen uit de porno- en reclamefilms die gecorrigeerd zijn met borstvergrotingen en schaamlipcorrecties. Toen ik in mijn jeugd voetbalde bij Dosko Sint-Kruis, stonden wij allemaal naakt onder de douche. Tegenwoordig houden jongens en meisjes hun onderbroek aan bij het douchen in sportclubs. We durven ons onvolmaakte lijf niet meer tonen. Doemt er een nieuwe preutsheid op? Ik denk dat het eerder de angst voor de alomtegenwoordige smartphones is, waarmee te pas en te onpas gefilmd wordt.”

Wim Slabbinck.
Wim Slabbinck.© Davy Coghe

“Of zijn veel mensen beschaamd over hun lichaam, dat onvolmaakt is in vergelijking met de bijgewerkte body’s uit de reclamefilmpjes? Ik geef de mensen die het moeilijk hebben met hun eigen lijf de raad om naar de sauna, een naturistenstrand of -camping te gaan. Ik spreek uit ervaring. Ooit ben ik samen met collega’s van Charlie Magazine op naaktvakantie geweest. Dat werkte bevrijdend. Iedereen heeft wel wat. Zo ontdek je schoonheid in rimpels, oneffenheden en littekens…”

Is de lengte van een penis belangrijk voor het liefdesspel?

“Neen! Sommige onderzoekers stellen de verkeerde vragen. Zo konden vrouwen kiezen uit drie maten van penissen. Ze kozen de grootste! Vergelijk het met een buffet op een receptie: je plaatst altijd te veel op je bord, omdat je ogen meer honger hebben dan je buik aankan. In pornofilms maken grote borsten, lange penissen en dikke poepen veel indruk. Maar als je aan de vrouwen vraagt wat zij het belangrijkst vinden, komt netheid een propere piemel op de eerste plaats. Dat is logisch: je gaat ook niet naar een bal in een ongestreken hemd. De lengte van de penis staat slechts op de vijfde plaats!”

Tegenwoordig scheren de jongeren zowel meisjes als jongens hun schaamhaar…

“Blijkbaar vinden jongeren dat mooier. Maar ze vergeten dat schaamhaar beschermt tegen bacteriën en de hormonale geurstoffen vasthoudt, die zweetklieren in de schaamstreek produceren en we vaak opwindend vinden. Zelf zie ik geen schoonheid in een kale foef. Waarom niet trimmen? Overigens scheren veel jongens hun schaamhaar, omdat hun piemel daardoor groter lijkt. Want penisverlengingen werken niet, ook al betaal je 3.000 euro voor een operatie. Dat is boerenbedrog!”

West-Vlaamse mannen gaan enkel naar een sekstherapeut als hun huisarts het voorschrijft

“Het scheren van oksels, snorharen en nu ook schaamharen bij vrouwen is er pas gekomen toen de fabrikanten van scheermesjes beseften dat de mannenmarkt verzadigd was en ze zich op de vrouwen stortten. De meisjes beseffen niet dat zij het slachtoffer zijn van ons kapitalistisch systeem: de scheermesjesindustrie bracht de boodschap dat lichaamshaar niet mooi is…”

Denken de meeste mannen echt om de zeven seconden aan seks?

“Dikke zever! Dat was de eerste mythe waarmee ik als tiener geconfronteerd werd: ik dacht dat ik abnormaal was omdat ik te weinig aan seks dacht! Want je bent in de ogen van velen pas een echte vent als je seks hebt. Sekseducatie heeft nog een lange weg te gaan.”


DE TIPS VAN WIM

Favoriete plekje

“Mag het in Sint-Kruis zijn in plaats van in de Brugse binnenstad? Als kind speelde ik vaak in het bosje op het einde van de Kartuizerstraat. Dat heeft plaats moeten maken voor de residentie Van Zuylen: een mastodont van een appartementsgebouw. De helft van het bos is verdwenen, de plek waar we onze tentenkampen bouwden. Dat is jammer, in elke stad moeten kinderen een groen plekje hebben waar ze kunnen ravotten.”

Shoppen

“Ginkgo van juwelenmaker Jonas Maes in de Noordzandstraat is mijn favoriete winkel. Jonas is een vriend van mij, hij is bij zijn schoonvader in de leer gegaan om juwelen te leren maken. Dat doet hij met passie. Af en toe koop ik iets bij hem, als het haalbaar is voor mijn portemonnee.”

Lekker eten

“Vroeger ging ik in Brugge vaak naar De Republiek in de Sint-Jakobsstraat en naar De Versteende Nacht in de Langestraat. Maar laatstgenoemd jazzcafé is verdwenen. In Gent vertoef ik geregeld in De Albatros op de Vrijdagmarkt. Daar loop ik geregeld vrienden en kennissen tegen het lijf.”

Reisbestemmingen

“Alle plekjes die je op twee wielen en zonder motor kunt bereiken. Ik fiets vaak. Deze zomer fiets ik met Paul, een Brugse vriend, naar de Middellandse Zee. We zullen meer dan 2.000kilometer afleggen. Op de fiets zie je het landschap langzaam veranderen, je bent dichter bij de natuur. In een auto daarentegen zit je afgeschermd en let je onvoldoende op de schoonheid van het landschap.”

Levensfilosofie

“Als iets voor je werkt, doe er meer van. Als er iets niet werkt, doe iets anders. Die leuze heeft mij nog nooit in de steek gelaten. Het is trouwens het basisadvies dat ik geef aan mijn patiënten in mijn praktijk. Ik hoor het zo vaak in relaties: veel mensen zagen al vijf jaar over hetzelfde. Maar ze moeten aanvaarden dat hun partner toch niet meer fundamenteel zal veranderen en dus vooral kijken naar de mooie en goede aspecten in hun relatie.”