Scouts De Vlaschaard deden inzamelactie voor vluchtelingenkamp in Duinkerke

Met een volle bestelwagen trok een afvaardiging van de Scouts naar het vluchtelingenkamp in Duinkerke. We zien v.l.n.r. Janne De Vestele, Carla Declercq en Mira Hanssens. © CLL
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Grenzeloze solidariteit? Voor de leden van scoutsgroep De Vlaschaard Lauwe is het alvast geen hol begrip. Na een oproep via sociale media slaagden ze erin een bestelwagen vol levensnoodzakelijke middelen naar het vluchtelingenkamp in Duinkerke te brengen.

“Duinkerke is en blijft een vluchtelingenkamp waar slechts uitzonderlijk over wordt gesproken, terwijl het menselijk leed er erg reëel is!” Carla Declercq (21), ondertussen al vier jaar leidster bij de Lauwse scoutsgroep, zette een actie op het getouw waarmee ze de mensonwaardige omstandigheden in het kamp wil helpen bestrijden.

“We zagen dat andere scoutsgroepen in Vlaanderen gelijkaardige initiatieven ondernamen” klinkt het. “Ik ben dan ook zelf gaan nadenken, kijken en vooral zoeken hoe we met onze groep uit Lauwe wat hulp konden brengen. Op die manier kwamen we terecht bij de coördinator van Mobile Refugee Support, een Engelse NGO die zowat als enige nog fysiek aanwezig is in het kamp zelf.”

Mutsen en sjaals

“We vernamen dat er dringend nood was aan warmtehoudende items zoals dekens, mutsen en sjaals. De temperaturen zakken meer en meer en de kou vormt een extra vijand voor mensen die zich hiertegen niet kunnen weren.”

Samen met Mira en Janne, beiden ook actief als leidsters in de scoutsgroep, lanceerde Carla op 6 november een warme oproep via Facebook. “We maakten een post waarin we steun vroegen”, gaat het verder. “Mensen die dergelijke items konden missen, konden deze schenken zodat alles richting Duinkerke kon vertrekken. In geen tijd hadden we een bestelwagen vol materiaal.”

“Andere scoutsgroepen deelden onze oproep, waardoor de reacties echt overweldigend waren. Zondag 15 november konden we dan, met een overvolle bestelwagen, richting Duinkerke trekken om er het materiaal af te geven.”

In deze coronatijden is een internationale verplaatsing geen evidentie, toch voorzag de organisatie hierin voldoende steun zo blijkt. “We kregen alledrie een verplaatsingsattest voor het geval we gecontroleerd zouden worden maar alles verliep probleemloos”, sluit Carla af. “We reden ook niet rechtstreeks naar het kamp zelf ,maar naar een opslagplaats van de NGO.”

Een goed gevoel

“Het zou geen goed idee zijn om daar ter plaatse alles op een hoop te leggen. Mensen zouden zich erop storten waardoor het niet bepaald eenvoudiger zou worden. Nu zullen de vrijwilligers van de organisatie ter plaatse het materiaal uitdelen aan hen die er het meest nood aan hebben. Of deze actie nog een vervolg krijgt weten we niet. Wat we wel weten is dat we de terugreis met een warm gevoel hebben aangevat.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier