Scheiden doet lijden: An Neirynck uit Izegem verstrikt in bureaucratische mallemolen

An Neirynck voor haar woning in Emelgem die ze graag zou kopen. (foto Frank)© Frank Meurisse
An Neirynck voor haar woning in Emelgem die ze graag zou kopen. (foto Frank)© Frank Meurisse
Wouter Vander Stricht

An Neirynck (47), die al 22 jaar van haar Braziliaanse ex-man is gescheiden, is in een bureaucratische mallemolen terechtgekomen. Om een huis te kopen moet ze officieel bewijzen gescheiden te zijn, maar dat blijkt niet zo simpel. En ondertussen kost haar dat handenvol geld en… slapeloze nachten.

An Neirynck (47) heeft al een heel levensverhaal achter zich. En dat begon toen ze met haar ouders voor het werk van haar pa naar Brazilië verhuisde. “Mijn broer (17) en ikzelf (15) verhuisden in 1988 mee. Onze zus (19) bleef in België. Ik studeerde er, werkte daar en trouwde er ook.”

In 1994 trouwde ze, maar het huwelijk strandde een jaar later. “In Brazilië is het zo dat je de eerste vijf jaar van het huwelijk niet kunt scheiden. Mijn ex-man en ik gingen wel uit elkaar, we leefden er gescheiden van tafel en bed zoals ze dat hier zouden noemen. Maar op de officiële scheiding was het dus wachten tot 1999. En die kwam er ook.”

Zwaar ongeval in Brazilië

Bijkomend probleem was dat An net op dat moment het slachtoffer was geworden van een zwaar auto-ongeval. “Ik kon niet meer gaan werken en daar kun je ook niet terugvallen op de sociale zekerheid. Mijn ouders waren ook al eerder opnieuw in België komen wonen. In 1999 keerde ik zelf terug naar Kortrijk. De aanpassing om weer naar hier te komen was moeilijker dan andersom. Je kon daar probleemloos ‘s nachts bij je buren aankloppen als je iets nodig had. Hier zouden ze de politie bellen”, lacht An. “Er wordt ook meer buiten geleefd. Ik woonde al die tijd in Campinas, een stad in deelstaat Sao Paolo. In 2003 ben ik nog eens terug geweest. Ik heb er uiteraard nog veel vrienden, om met hen contact te houden is Facebook een echte zegen.”

Tot 2018 bleef An in Kortrijk – waar ze in 2003 ook een huis kocht – wonen. Maar ondertussen ging ze aan de slag bij een bank- en verzekeringskantoor in de Roeselaarsestraat in Izegem. An woont nu in de August Vermeylenstraat in Emelgem, pal naast het vroegere gemeentehuis en huidige dorpshuis.“Ik wilde iets dichter komen wonen en botste op deze woning in Emelgem en recent kreeg ik de kans die aan te kopen.” Maar dat was het begin van een lijdensweg. “In november bleek bij het inlezen van mijn identiteitskaart dat mijn scheiding hier nog niet geregistreerd is. Er werd daar verder met geen woord over gerept, tot ik op 11 januari plots een telefoon kreeg dat mijn man – in feite dus mijn ex – mee moest tekenen om dat huis te kopen. Anders kon de akte niet verleden worden. Ondertussen had ik ook contact met het Belgisch consulaat in Brazilië. Ik beschik nu over – compleet met beëdigde vertaling – mijn huwelijksakte met in de kanttekening de bevestiging van de scheiding. Maar dat bleek op de dienst bevolking nog niet genoeg om dat te officialiseren. Ik heb dan contact genomen met FOD Justitie, waar men beweerde dat mijn document zou volstaan. Maar eens ik terug contact opnam met stad Izegem weerlegde men dat daar. Ondertussen heb ik al heel wat slapeloze nachten achter de rug. Mijn compromis verloopt straks net als het kredietaanbod – de rente is net weer de hoogte in gegaan. Het kost me dus handenvol geld, want ondertussen huur ik ook verder de woning die ik eigenlijk al gekocht zou hebben. En op het officiële document uit Brazilië is het wellicht nog maanden wachten.”

Burgemeester Bert Maertens is op de hoogte van de zaak, maar vreest dat An zal moeten wachten op het vonnis uit Brazilië. “Ze heeft zelf de FOD Justitie gecontacteerd en die heeft ons nu opgedragen om enkel het officiële vonnis uit Brazilië te aanvaarden. Het document waarover ze nu beschikt zal dus niet volstaan.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier