Saskia Verelst staat al 10 jaar aan het roer van Duinhelm: “We zijn een voorbeeld voor andere organisaties”

Saskia Verelst: "Met Duinhelm wil ik laten zien dat mensen met een beperking volwaardig deel uitmaken van onze samenleving." © Davy Coghe
Gillian Lowyck

In Oostende en omstreken is Duinhelm al jaren een gevestigde waarde. Aan het roer van het centrum voor mensen met een verstandelijke beperking staat al bijna tien jaar Saskia Verelst. Dankzij haar en haar medewerkers komt Duinhelm altijd maar weer creatief uit de hoek. Een horecazaak of muziekfestival voor mensen met een beperking? Check!

Een band met de Mercator heeft Saskia niet, maar de aangespoelde West-Vlaamse houdt wél van Oostende. “Met Duinhelm voelen we ons hier al altijd erg welkom. We hebben ook tal van samenwerkingen met heel wat fijne organisaties. In het binnenland wordt er al eens gekeken naar Oostende, hoe wij het hier aanpakken. Dat doet deugd.”

Hoe ben je bij Duinhelm beland?

“Dat was vrij toevallig. Ik heb altijd in de sociale sector gewerkt, specifiek in de bijzondere jeugdzorg. Op een gegeven moment worden de jongeren altijd maar jonger; ik werd dus altijd maar ouder (lacht). Ik begon dus na te denken en ik vond dat de tijd was aangebroken voor iets nieuws. In mijn vorige job was ik ook directeur en dat wilde ik nu ook. Ik wilde werken met mensen met een beperking maar terwijl ook aan het roer van het schip staan, om het met Mercator-termen te zeggen (glimlacht). Ondertussen ben ik er net geen tien jaar aan de slag.”

Wat vind je zo fijn aan werken met mensen met een beperking?

“Sowieso vind ik de mensen zelf heel leuk. Maar wat ik nog fijner vind, is mensen laten zien wat voor talenten zij eigenlijk wel hebben. Dat is wat ik ook wil doen met Duinhelm in de regio, laten zien dat mensen met een beperking volwaardig deel uitmaken van onze samenleving.”

Jullie zijn erg creatief bezig, denk maar aan soepbar Lizette of muziekfestival Bootsea. Zijn jullie nog zaken van plan?

“We hebben heel sterk ingezet op burgerschap. We laten ook heel veel ruimte voor creativiteit en daar zijn dan projecten als Lizette en Bootsea uit voortgevloeid. Ook op vlak van woonprojecten zijn we creatief. Er staan momenteel een paar projecten in de steigers. Aan de overkant van onze kantoren komen er twaalf studio’s waar mensen zelfstandig kunnen leven, maar toch dichtbij zijn.

Voor onze cliënten begint de coronacrisis erg zwaar te wegen

In de Gistelsesteenweg komt Huis André, waar vijf jonge mensen met een beperking samen zullen wonen. Dat is iets helemaal nieuw. Huis André is trouwens genoemd naar een ex-bewoner met het syndroom van Down. Ondertussen is hij overleden. Zijn familie renoveerde recent een woning en heeft ons gecontacteerd voor een samenwerking. Daarom dat we dit naar hem vernoemen.”

Heeft corona een impact op jullie werking?

“Ja, ons dagcentrum ligt stil. Ook onze vrijetijdsdiensten Briek en Briekabrak kunnen even niet doorgaan. Dat heeft toch wel een impact op heel wat mensen. De ambulante begeleiding gaat wel verder, maar in open lucht . Er zijn dus heel wat aspecten. Dit is een drukke periode voor mij, omdat er heel wat richtlijnen zijn waaraan we ons moeten houden. Zelf werk ik niet van thuis, want ik vind dat een verantwoordelijke aanwezig moet zijn.”

Wat brengt de toekomst?

“We zitten niet stil. We zijn bezig met een nieuwbouwproject in de Zilverlaan. Dat lag nu even stil door de coronamaatregelen, maar we staan te trappelen om verder te werken. En er staan ook nog een grote verrassing op het programma… Daar mag ik nu even nog niets over zeggen (lacht).”

Wat is het eerste dat je gaat doen als de lockdown voorbij is?

“Goh, ik denk dat ik nog even op mijn tanden ga bijten. Ik zal nog even wachten met een terrasje doen of op reis gaan. Familie en vrienden bezoeken, dat is prioritair voor mij. Of het zwaar weegt na al die weken? Dat valt eigenlijk heel goed mee. Ik heb een grote stapel boeken om te lezen, kook veel en ga regelmatig fietsen. Ik geniet van de rust, van de natuur die weer tot leven komt. Maar het moet zeker niet blijven duren. Voor onze cliënten of bijzondere medewerkers zoals wij ze noemen begint het wel erg zwaar te wegen, hoor. Velen onder hen missen het sociaal contact en zijn eenzaam. Gelukkig mogen we vanaf volgende week bezoek ontvangen. Maar wanneer het dagcentrum weer open gaat, dat is nog even koffiedik kijken.”

Hoop je dat de samenleving er anders zal uitzien na corona?

“Ja. Ik hoop dat er meer aandacht zal gaan naar het ecologische. Het is misschien niet zo plots en zo acuut als corona, maar het is een even groot probleem. Ik heb trouwens ook veel meer begrip voor ondernemers. Wij hebben ook een horecazaak, Lizette, maar hangen niet af van die inkomsten. Voor andere eigenaars moet dit een rampzalige periode zijn.”

Waar droom je nog van?

“Ik droom er van dat in de toekomst onze cliënten, al dan niet in groep, kunnen werken in de stad. Ik denk dat aan bijvoorbeeld werkateliers of een kleiatelier, een crearuimte of een meer semi-industriële omgeving. Op die manier kunnen ze ook echt aan het werk gaan zoals iedereen, maar dan op hun niveau en met behulp van onze begeleiders. Dat zou pas écht inclusief zijn. Niemand wil graag naar een dagcentrum gaan werken, maar wel naar een ‘echte’ werkplaats. Ik wil ook nog meer verbinding en samenwerking tot stand brengen met andere zorgaanbieders en hiermee Oostende als zorgregio versterken. En voor mezelf? Een grote reis, naar Azië of Zuid-Amerika, daar zeg ik geen nee tegen!”

Wie is Saskia Verelst?

Privé

Saskia (50) is afkomstig uit Beveren-Waas en woont vandaag met haar partner in Brugge.

Studies en loopbaan

Saskia studeerde pedagogische wetenschappen, culturele wetenschappen en volgde ook een koksopleiding. Ze werkte lange tijd in de bijzondere jeugdzorg en is vandaag al bijna tien jaar directeur van Duinhelm.

Vrije tijd

Koken, wandelen, fietsen, lezen en reizen.