KW.be maakt de hele zomer een reis rond de wereld langs 80 West-Vlamingen. Vandaag zijn we te gast bij Sarah Verhaeghen in de States.
Sarah Verhaeghen (35) groeide op in Brugge maar woont nu al drie jaren met haar echtgenoot Danny in de Verenigde Staten.
Hoe ben je drie jaar geleden in de States beland?
“Op een gegeven moment kreeg Danny een beurs om een doctoraatsstudie aan Harvard University te beginnen voor vier tot zes jaar. Een echte keuze had hij toen niet. Hij gíng gewoon, en ik ging mee. We trouwden, organiseerden een fantastisch huwelijksfeest, Danny vertrok en twee maanden later ging ik hem achterna. Intussen wonen we hier al drie jaar.”
Waar wonen jullie precies?
“In de staat Massachusetts, in Cambridge, een stadje bij Boston, aan de andere kant van de Charles River. Boston is een fijne stad, met een skyline van wolkenkrabbers die ondertussen toch wel ‘mijn stad’ wordt genoemd. Boston, Cambridge en de campussen van Harvard ademen geschiedenis uit. Er is veel te doen, en met name in Cambridge staan veel bomen. Als natuurmens houd ik niet van het vele autoverkeer.”
Heb je in die drie jaar de regio al wat kunnen verkennen?
“Hoewel we het allebei erg druk hebben – mijn man met onderzoek in de biologie en ik met een combinatie van een stuk of drie jobs – proberen we er regelmatig op uit te trekken. De White Mountains in New Hampshire en Acadia National Park in Maine zijn onze topbestemmingen. De omgeving van de Finger Lakes in de staat New York vinden wij ook heerlijk. De westkust, Yellowstone en Canada staan nog op mijn verlanglijstje.”
Jij volgde dus je grote liefde. Werd je ook verliefd op het land?
“De Verenigde Staten spraken me nooit echt aan als land om in te gaan wonen. Dat de natuur er weids en prachtig kan zijn, met name in de nationale parken, dat was zowat het enige dat me boeide. Ook was het een zekere geruststelling dat we in New England zouden terechtkomen, een streek die wat Europees heeft, met een rijke geschiedenis en mooie natuur. De Amerikaanse cultuur heb ik nooit echt interessant gevonden en nog altijd zijn er veel aspecten die ik niet kan appreciëren.”
Het aanpassen viel dus behoorlijk zwaar?
“Me aanpassen was zeker in het begin geen doel op zich: ik wilde gewoon mezélf blijven. En dat wil ik nog altijd. Na drie jaar zie ik in dat er overal wel iéts is, en dat je zelf je leven en je thuis vorm moet geven. Ik probeer dus niet meer te vechten tegen alles wat anders is, maar te aanvaarden dat Amerikanen anders tegen de zaken aan kijken. Toch mis ik nog altijd mijn familie boven alles, een groot bakje frieten met mayonaise op de markt van Brugge en de vertrouwdheden van gewoon bij vrienden langs te kunnen gaan. Hup de fiets op, aanbellen en binnenspringen. Dat kan hier niet. Ik mis mijn familie, tijd met hen doorbrengen, mijn neefjes en nichtje zien opgroeien.”
En alle voordelen van Skype ten spijt: het is toch niet hetzelfde als echt contact, natuurlijk.
“Ik probeer regelmatig te bellen, want voor mijn ouders is Skype niet altijd evident. Het uurverschil maakt het moeilijk: ik moet altijd midden op de dag bellen en vaak ben ik dan aan het werk. Maar weet je, papieren post vind ik heerlijk. Ik doe mijn best om regelmatig een briefje of een zelfgemaakt naai- of haakwerkje op te sturen. Vooral van mijn zus en enkele vriendinnen ontvang ik zelf ook af en toe een leuke attentie. Veel mensen uit België beseffen wellicht niet hoe intens we zo’n envelopjes ervaren en hoe blij het ons maakt! Met de meeste vrienden houd ik contact via Facebook of mail ik persoonlijke berichtjes. Nu ik toegegeven heb aan de aanschaf van een smartphone maakt Whatsapp het ook wel heel gemakkelijk om een fotootje te versturen en zo vrienden snel binnen te laten in mijn leefwereld.”
Het valt op dat de Amerikaanse levensstijl niet helemaal de jouwe is…
“Er lijkt in de VS wel meer vrijheid te zijn. Je kunt meer doen en laten wat je wil, maar daardoor is er misschien ook een grotere afstandelijkheid tussen de mensen. Ook zijn er veel leuke alternatieve initiatieven zoals ‘farmers markets’, lokale actiegroepen, leesclubs en allerlei workshops of lessen die je kunt volgen hier in de buurt van Boston en Cambridge. Op dat vlak zitten we hier heel goed. Helaas draait veel hier om ‘convenience’ – wegwerpverpakkingen en zo – en is de maatschappij erg op de auto toegespitst. Als vrolijke fietser, natuurliefhebber en milieubewuste burger blijf ik het daar moeilijk mee hebben.”
Burgerzin is bij de Amerikanen vaak vooral ‘zin in burgers’. Hoe ga je om met die andere eetgewoontes?
“In de VS kan het voedsel alle kanten op. Veel zoetigheid ‘s morgens en in zowat alles zit er veel suiker en vet. Vaak ontbijten mensen onderweg naar het werk, met de wegwerp koffiebeker in de hand. Een Thanksgiving eetfestijn bij lokale mensen moet je gewoon eens meegemaakt hebben, het is een feestdag die ik graag invoer bij familie en vrienden. Zelf proberen wij gezond te eten en kopen we biologische groenten en fruit. Alles is hier mogelijk, maar je moet goed uit je doppen kijken.”
Iets zegt ons toch dat je liever niet oud wilt worden bij Uncle Sam.
“Klopt. Liefst van al zou ik in Europa gaan wonen, dichter bij mijn familie, al hoeft dat niet noodzakelijk in België te zijn. Ik ken hier enkele Belgen en Nederlanders. Aangezien ik lesgeef op de Nederlandse school zoek ik hen vaak op. Het is fijn om contact te houden met mensen met een gelijkaardige achtergrond, dat schept een band.”
Wat houdt je job precies in?
“Ik geef les op de Nederlandse school aan kinderen van 7 en 8 jaar. Dat doe ik met heel veel plezier. We geven eenmaal per week les en organiseren cultuurdagen om de Nederlandse – en Belgische! – cultuur mee te geven aan de kinderen. Ik geef ook Nederlands aan anderstaligen en vind het super dat ik daarin mijn creatieve ei kwijt kan. Daarnaast ben ik ‘teaching assistant’ voor biologische en chemische vakken op de Harvard University. Ik combineer dus verschillende jobs en dat is niet altijd makkelijk. Maar tegelijk is het heel boeiend en een verrijking voor mezelf als persoon. Ik probeer ook tijd te maken voor mijn hobby’s: kalligrafie, tekenen en tuinieren.”
Tot slot: welke tips geef je onze lezers die in jouw buurt op reis willen komen?
“In Boston moeten ze zeker de Freedom Trail en de Harbor Walk bezoeken, maar ook het Boston Symphony Orchestra en de universiteitscampussen van Harvard. De kust van Maine en het Acadia National Park zijn ook absoluut de moeite en in New Hampshire kan je je vergapen aan de White Mountains.”
Is genoteerd!
(FJA – Foto’s Sarah Verhaeghen)
Reis rond de wereld - 2015
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier