Samana steekt leden ook in coronatijden hart onder de riem

Lucrèse Deschrijver, Lut Deruyter, Raf Debruyne, Nico Debaere, Anna Dekeyzer, Irène Plovier, Monika Decuypere en Linda Maertens. Jef Bruwier, Chris Lefevere, Monique Verhelle en Odette Vanwalleghem ontbreken op de foto. © EV
Redactie KW

Het bestuur van Samana, het vroegere Ziekenzorg, kwam vorige week voor het eerst in lange tijd weer eens samen. Corona sloeg hard toe bij hun leden die het door ziekte niet gemakkelijk hebben. Samana probeert hen toch op allerlei manieren een hart onder de riem te steken.

Voorzitter Raf Debruyne zag met lede ogen hoe ook Samana in lockdown ging de voorbije maanden: “Er is heel wat op ons afgekomen. Voor onze vereniging was er een algemene stop en onze hele jaarplanning viel in duigen. Zeker met onze 98 leden, risicopatiënten die meestal boven de 65 jaar zijn, moest alles geannuleerd worden.”

De volgende vraag was dan ook wat Samana voor zijn leden kon betekenen. “Het leek ons in elk geval heel belangrijk om contact te houden. Zo proberen onze kernleden iedereen eens regelmatig op te bellen. We zijn ook al rondgegaan om onze leden te trakteren op een vers bakje aardbeien van kwekers uit de eigen gemeente.”

Mantelzorgers

De mantelzorgers en aan huis gebonden zieken kregen een kleine attentie op de Dag van de Mantelzorg. “We voelden dat de mensen er deugd van hadden. Aan de andere kant voelden we ook dat veel mensen eenzaam zijn en dat we het contact verliezen met onze leden.”

Voor Raf zelf en zijn echtgenote Lut Deruyter was het de voorbije periode ook wennen: “Als bezige gepensioneerden hadden we plots geen afspraken meer, geen organisatie. Een zee van tijd voor onszelf, dat hadden we nog nooit meegemaakt.”

Leren skypen

“Een hele lijst van karweitjes hebben we rustig kunnen afwerken en tussendoor hebben we veel gewandeld en gefietst. We hebben nog nooit zoveel goeiedag gezegd tegen wildvreemden. De kleinkinderen zagen we op afstand en we leerden ook skypen.”

Wat de toekomst voor Samana brengt, is momenteel heel onzeker: “We gaan hoopvol de toekomst tegemoet en maken vage plannen onder voorbehoud. Dit jaar bestaat Samana 70 jaar. Dat zou gevierd worden de tweede zondag van oktober op de nationale dag voor chronisch zieken. Hopelijk kunnen we daarrond iets doen, laat ons hopen”, klinkt het tot besluit. (EV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier