Rudi Van Bruwaene (70) is de Krak van Tielt: “Sporten betekent gewoon álles voor mij”

Rudi Van Bruwaene en zijn echtgenote Linda Vanderiviere in zijn natuurlijke habitat: de atletiekpiste van Tielt. © foto WME
Philippe Verhaest

Zeventig jaar oud en liefst 101 marathons achter de kiezen: Rudi Van Bruwaene is een atleet zonder gelijke. Dat levert hem nu ook de titel van Krak van Tielt op. “Een enorme erkenning”, glundert hij. “Schrijf maar op: ook in 2023 wil ik twee paar loopschoenen tot op de draad verslijten.”

Lees hier de verhalen van alle Kraks van 2022

“Ik de Krak van Tielt… Dat had ik nooit durven dromen”, glundert Rudi Van Bruwaene. De rasechte Tieltenaar is in de wolken met zijn titel en daar stopt het niet bij. Vandaag (vrijdag 27 januari, red.) wordt hij tijdens de Tieltse Sportprijzen tot Sportman van het Jaar uitgeroepen. “2023 kon écht niet beter starten. Terwijl ik eigenlijk gewoon mijn grote passie beoefen: atletiek.”

Rudi is aangesloten bij AV Molenland en de Watewystappers, twee verenigingen die zijn hele leven mee bepalen. “Bij AV Molenland beman ik zo goed als elke vrijdagavond de kantine, bij de Watewystappers help ik mee de wandeltochten in goeie banen leiden. Maar het liefst ben ik gewoon zelf in beweging.”

Debuut in Kerstcorrida

De loopmicrobe kreeg Rudi in 1986 te pakken. Toen nam hij voor het eerst deel aan de Kerstcorrida doorheen het centrum van zijn geliefde Tielt. “Ik was echt dood na die wedstrijd”, glimlacht hij. “Maar ik had wel meteen door dat joggen mijn ding was. Een jaar later nam ik deel aan de eerste editie van de marathon tussen Kortrijk en Brugge. Sindsdien ben ik nooit meer gestopt.”

De teller staat intussen op liefst 101 marathons. Op zijn zeventigste verjaardag – 1 september 2022 – liep hij zijn honderdste, een maand later volgde de marathon van Eindhoven, waar Rudi ook Belgisch kampioen bij de zeventigplussers werd.

Rudi Van Bruwaene


Privé: Op 1 september vorig jaar mocht Rudi Van Bruwaene zijn 70ste verjaardag vieren. De geboren Tieltenaar woont met zijn echtgenote Linda Vanderiviere in de Steenovenstraat. Ze zijn de ouders van dochters Annick (49) en Vanessa (41).

Loopbaan: In 1968 ging Rudi aan de slag bij de NMBS, als bediende was hij de laatste 25 jaar van zijn loopbaan actief in Gent-Sint-Pieters. Hij stond er mee in voor de begeleiding van andersvaliden. Tien jaar geleden mocht hij met pensioen.

Vrije tijd: Atletiek en wandelen.

Naar zijn drijfveer hoeft Rudi niet lang na te denken. “Het houdt me fit en gezond, hé. Rust roest, zeggen ze. Plus: er is ook het sociale aspect. Zowel bij AV Molenland als de Watewystappers vind ik een pak vrienden terug. Gelijkgestemde zielen. En ik heb het geluk dat ik van grote blessures gespaard blijf. Ik heb wel enkele rugoperaties achter de rug, maar op mijn zeventigste ben ik met een uitstekende conditie gezegend. Zoveel sporten houdt me ook jong. Wanneer ik bij de dokter kom, weet die al dat mijn hart en bloeddruk in orde zijn.”

De voorbije 37 jaar haspelde Rudi zo’n 2.500 kilometer per jaar af. “Ik heb twee paar loopschoenen – Asics, een beter merk is er niet – nodig. Schrijf maar op: ik ben ook in 2023 van plan om die weer tot op de draad te verslijten.”

2,5 keer rond de wereld

In zijn carrière liep Rudi al bijna 2,5 keer rond de wereld. “Daar sta ik niet echt bij stil”, grijnst hij. “Ik weet gewoon dat elke kilometer erg veel deugd doet. Daarom blijf ik ook lopen: niet meer prestatiegericht, maar gewoon voor het plezier. Ik begeleid ook mensen die een marathon onder de knie willen krijgen. Mijn kennis doorgeven, daar geniet ik minstens evenveel van als zelf een marathon afwerken.”

Toch staan er dit jaar vier tot vijf afspraken op de agenda. “Ik ben van plan te starten in Gent, Luxemburg, Dijon en de In Flanders Fields-marathon in Diksmuide of die in Brugge. Wat kan ik zeggen? Sporten betekent gewoon álles voor mij. Ik kan het met niks vergelijken.”

“Lopen houdt je fysiek én mentaal in topconditie”


Hoe zal je je Krak-titel vieren? “Goh, ik zal die zeker niet zomaar laten passeren, zoveel is zeker. Ik ben van plan om zowel bij AV Molenland als de Watewystappers een traktaat op tafel te zetten. Het is ook dankzij hen dat ik blijf lopen en wandelen. Die gasten houden me gaande.”

Hoe belangrijk is je vrouw in dit hele verhaal? “Een niet te onderschatten factor. Al die jaren heeft ze er nooit iets van gemaakt wanneer ik opnieuw aan het trainen was. Op mijn top, in 1996, liep ik tot 220 kilometer per week. Dan ben je heel wat uurtjes weg van huis, hé. En thuis staat Linda altijd voor me klaar.”

Heb je een gouden tip voor wie aan marathonlopen wil beginnen? “Luister vooral naar je lichaam. Ga ook niet te geweldig van start. Rustig opbouwen en zo je eigen tempo vinden is erg belangrijk. Bouw rustig op en dan zal je snel de runners high vinden. Als je het op een goeie manier aanpakt, zal je er veel plezier aan beleven. Lopen houdt je trouwens fysiek én mentaal in topconditie. Wanneer je een dipje hebt, kan een toertje lopen wonderen doen. Het maakt je hoofd letterlijk leeg.”