Roos Van Hoorickx werkte 40 jaar voor P&O Ferries: “Het verlies van die passagierslijn treft het Brugs toerisme”

"De eerste keer dat ik met een ferry meeging, was ik zwaar zeeziek", stelt Roos Van Hoorickx. (foto Davy Coghe) © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

Elke week duikt KW/Brugsch Handelsblad in het hart van zijn wijken en gaat het een gesprek aan met een figuur die de buurt uitademt. Deze week is dat Roos Van Hoorickx, die 40 jaar bij P&O (North Sea) Ferries werkte.

Het feit dat P&O Ferries de passagiersdienst Zeebrugge-Hull stopzet, doet Roos Van Hoorickx (66) pijn aan het hart, ook al is zij al vijf jaar met pensioen. “Corona en Brexit waren er teveel aan, maar de mooie herinneringen kunnen ze mij en mijn collega’s gelukkig niet meer afnemen. Het beëindigen van die lijn, die in 1974 door North Sea Ferries werd opgestart, is ook slecht voor het inkomend toerisme voor Brugge. 2020 is het eerste jaar in meer dan dertig jaar tijd dat ik niet in Engeland zal zijn geweest”, zucht Roos Van Hoorickx.

De voormalige persverantwoordelijke van P&O Ferries haalt een oude postkaart boven, waarop een stoomboot prijkt: “Wist je dat er al in 1904 een eerste lijndienst tussen Zeebrugge en Hull bestond? Met The Duke of Clarence van The Lancashire & Yorkshire Railway. Nu is er geen enkele passagiersdienst meer tussen België en Engeland.”

Hoe bent u in deze maritieme wereld verzeild geraakt?

“In 1974 was ik twintig jaar oud en ik zocht werk. Ik had mijn humaniora gevolgd bij de Jozefienen in Brugge en hoorde dat de rederij North Sea Ferries net een passagierslijn vanuit de Zeebrugse haven opgestart was naar Kingston-upon-Hull. Ik wist niet eens waar die havenstad lag, in Noord-Engeland aan de monding van de rivier de Humber, zo bleek. De rederij zocht reservatiebedienden, ik heb met succes gesolliciteerd. In de beginjaren meerden de schepen nog aan in het Prins Filipsdok in de achterhaven. De cruiseschepen moesten door de Visartsluis, waarover ook een spoorwegbrug loopt. Telkens als er een trein passeerde, diende de ferry te wachten en liep de veerdienst vertraging op. Treinen hebben bij wet voorrang op schepen.”

“North Sea Ferries was al twee jaar eerder begonnen met een vrachtdienst op Hull. De eerste ferry’s de Norwind en de Norstar hadden voordien al enkele jaren voor diezelfde rederij vanuit Rotterdam naar Hull gevaren. Ze konden slechts 250 passagiers herbergen. Een beperkt aantal mensen sliep in kajuiten met bedden, de meesten lagen in slaapzetels. De eerste keer dat ik meeging, was ik zwaar zeeziek. Ter vergelijking: de huidige cruiseferrys ‘Pride of Bruges’ en ‘Pride of York van P&O Ferries hebben plaats voor 850 gasten. Die overnachten allemaal in cabines met sanitair.”

“Schrijf alstublieft niet dat het om overtochten in het Kanaal gaat, wel over de Noordzee! Na de eerste generatie ferry’s, Norwind/Norwave, kwamen later de Norland/ Norstar en daarna de Norsea/Norsun. Deze laatsten werden omgedoopt tot ‘Pride of Bruges’ en ‘Pride of York’ na de fusie met P&O. In feite was North Sea Ferries een pionier inzake ‘cruiseferry’s’, met elke avond een afvaart zowel uit Zeebrugge als uit Hull en aankomst de volgende morgen. Overdag bleven de schepen voor anker liggen, werden gelost en geladen en werd alles klaargemaakt voor de passagiers die ‘s avonds weer aan boord werden verwacht. Het slapen en eten aan boord, in cruisestijl, bezorgde de toeristen meteen een vakantiegevoel.”

Een mijlpaal in uw carrière was in 1996 de fusie tussen North Sea Ferries en P&O…

“Eerst was er de verhuis van North Sea Ferries naar de voorhaven, de Leopold II-dam, met eerste steenlegging in 1984. Wat de fusie betreft, mag je zeggen dan P&O alle aandelen van North Sea Ferries overgekocht heeft, want P&0 was één van de zes rederijen die North Sea Ferries gesticht heeft. P&O staat voluit voor Steam Navigation Company Peninsular & Oriental (opgericht in 1837), omdat die maatschappij aanvankelijk routes naar Portugal, Spanje en India onderhield.”

U klom snel op van reservatiebediende tot perswoordvoerder.

“Aanvankelijk deed North Sea Ferries een beroep op een Brussels pr-bureau, maar dat moest alle informatie bij mij opvragen. ‘t Bleek efficiënter als we alles zelf deden, ik heb dan maar cursussen communicatie gevolgd. ‘t Was een prachtige job, die veel meer inhield dan de pers informatie verstrekken. In 1999 mocht ik naar Turku in Finland voor de tewaterlating van het nieuwe vrachtschip Norsky. En ik moest ook de hoogwaardigheidsbekleders begeleiden, onder wie de Britse prins Edward. En met de Britse ambassadeur werd ik onder de escorte van vier motards in een Bentley door Engeland gevoerd voor enkele bedrijfsbezoeken aan firma’s die gelieerd waren met België. We logeerden in de mooiste hotels van de UK. Mijn collega Kris Berkeyn sprak op een beurs in Luxemburg met Lady Di.”

Hoeveel passagiers vervoerde de lijn op haar hoogdagen?

“400.000 passagiers per jaar! Wij verkochten meer dan een overtocht, wij voerden promotie voor Noord-Engeland en Schotland. Deze lijn was ook belangrijk voor het toerisme naar Brugge. 60% van de gasten waren Engelsen die naar het continent gingen. Zoals wij minitrips naar York organiseerden, kwamen de Engelsen voor een minitrip naar Brugge.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier