Ronny Aernoudt uit Torhout op pensioen: “Ik zal vooral het contact met de leerlingen heel hard missen”

Ronny Aernoudt bij de bouwwerkzaamheden aan het Technisch Instituut Sint-Vincentius. © Foto JS
Johan Sabbe

Na een loopbaan van 43 jaar aan zijn vertrouwde school Sint-Vincentius – Sivi – gaat Ronny Aernoudt (63) op het einde van de zomervakantie met pensioen. Al die jaren heeft hij er gewerkt als dynamische studiemeester-opvoeder. Ook was hij 24 jaar lid van de directieraad, waarvan negen jaar als voorzitter, en was hij acht jaar voorzitter van de schoolraad van campus zuid van Scholengroep Sint-Rembert, een functie die hij behoudt. “Ik zal vooral de leerlingen heel hard missen.”

Ronny Aernoudt (63) is opgegroeid op de wijk Don Bosco, waar hij jarenlang actief was als groepsleider van de Chiro. Hij had destijds zitting in het bestuur van het zangkoor De Koraaltjes, toneelkring De Vondeling, het 25-urencomité en de Don Boscofair. Hij is de partner van Isabelle Van Cleven (56), met wie hij in de Ernest Claeslaan woont. Isabelle is zelf leerkracht aan Sivi. Ronny is de vader van Pieter (getrouwd met Delphine Levrouw) en Marieke (getrouwd met Luc Vanhauwaert) en de pluspapa van Stéphanie en Julie. Zijn kleinkinderen heten Louise, Juliette, Gloria en Raül.

In zijn vrije tijd is hij bezeten van politiek en een verzamelaar van miniatuurbussen en -oldtimers.

Hunkeren naar warmte

“In augustus 1975 werd ik in Sivi, toen een pure meisjesschool, aangeworven als eerste mannelijke opvoeder”, gaat Ronny terug in de tijd. “Mijn voornaamste opdracht was animo brengen op het internaat. Tijdens mijn 43-jarige loopbaan ben ik verantwoordelijk geweest voor het reilen en zeilen van de leerlingen van het zesde en zevende jaar. Ik heb ook honderden bussen en treinen geboekt voor de vele excursies. En gedurende 35 jaar ontfermde ik me met plezier over het schooltijdschrift.”

“Het onderwijs is enorm geëvolueerd. Toen ik destijds startte, werd alles nog op steekkaarten in een fichebak bijgehouden. Een kopie nemen, betekende op dat moment… alles overschrijven. Ik maakte in mijn loopbaan het verdwijnen van het uniform en het tot stand komen van het gemengd onderwijs mee. Vooral de intrede van de computer, de opgang van de sociale media en recent het invoeren van het M-decreet hebben voor grote veranderingen gezorgd in de scholen. Dat laatste zou naar mijn mening het best grondig herzien worden. Op lokaal vlak heb ik het onderwijs zien evolueren van een concurrentiestrijd tussen Sivi en het Sint-Jozefsinstituut naar eendrachtig samenwerken onder de koepel van Scholengroep Sint-Rembert.”

“Ook de mentaliteit is sterk gewijzigd. Vroeger leefde zowel bij de leraren als bij de leerlingen heel wat sterker het wij-gevoel. Nu overheerst het ik-gevoel. Dus wordt er veel minder gratis gepresteerd. Ik heb ook de indruk dat het onderwijsniveau gedaald is.”

“Als ik straks met pensioen ga, zal ik vooral het contact met de jongeren heel hard missen. Er zit nog zoveel goeds in al die jongens en meisjes, zeker als ze aanvoelen dat je hen waardeert. Ik hoop dat ik tal van jongeren kon motiveren om door te zetten. En ervoor kon helpen zorgen dat iedereen het goed had. Veel jongeren, elk jaar meer, hunkeren naar mensen die hen met warmte omringen.”

“Wat ik niet zal missen, zijn de stapel regeltjes die er vaak enkel zijn óm de regels. Ook de administratieve rompslomp laat ik graag achter mij. Ik vind het veel belangrijker hoe een leraar of opvoeder met jongeren omgaat dan hoe hij zijn paperassen bijhoudt.”

Geen huisman worden

“Ik heb een aantal mooie en grote initiatieven kunnen opzetten, die gelukt zijn dankzij de medewerking van het hele Sivi-korps. Een hoogtepunt deed zich in 1992 voor, toen we 200 jaar Sint-Vincentiusinstituut vierden en we de eerste Sivi-gordel organiseerden. Sivi werd een roepnaam en is dat ook gebleven. De gordel zou nog 14 edities krijgen, nooit met minder dan 1.500 deelnemers. De mooiste realisatie binnen de schoolmuren vond ik de Sivi-club: een plek waar de leerlingen zich elke middag konden nestelen en waar de leraren meer dan eens aan teambuilding deden.”

“Ik weet echt nog niet hoe ik straks mijn vrije tijd zal invullen. Ik zal Sivi zeker missen. Vanuit mijn politieke interesse zal ik af en toe een zitting bijwonen in het parlement. Isabelle gaat nog een tijdje door als leerkracht, maar ik zal geen huisman worden, want alleen koken ligt me en doe ik graag. De rest van het huishouden is niet aan mij besteed.” (lacht)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier