Het stuk is van de hand van auteur Koen Vermeiren. Net als Ingebroken en Tanya gaat de opbrengst opnieuw naar verschillende goede doelen. In twee maanden brengen ze 20 voorstellingen.
De regie is opnieuw in handen van Herman Becue. De drie hoofdrollen worden vertolkt door Lichterveldenaars Rudy Declercq, Christine Vannieuwenhuyse en Lukas Gunst. Het hoofdthema van De Droomexpres is de confrontatie van de leugen met de waarheid. De gevolgen hiervan zijn in het gezin Bernaerts erg pijnlijk. Onomkeerbaar zelfs. “Ongetwijfeld een actueel thema als je bedenkt hoe vaak de leugen of het bedrog triomfeert. Is hetgeen we dagelijks zien, lezen of horen wel de waarheid”, stelt regisseur Herman Becue. “Dit is een heel moeilijk stuk om te spelen. Het is een heel geladen stuk, van begin tot einde.”
Voor Lukas, de jonkie in het gezelschap, is het zijn debuut in een stuk van deze omvang, al heeft de 19-jarige student al een pak ervaring, enerzijds in het schrijven van stukken, anderzijds als acteur. “Het is een plezier om met Christine en Rudy te mogen samenwerken”, glundert Lukas (19). “Zij spelen supergoed en daardoor doe je ook zelf extra je best. Ik volg ook regie en dan kijk ik ook hoe Herman te werk gaat.”
Cyclisch
De chemie is duidelijk aanwezig bij het viertal. “We gaan al fluitend naar huis, al zingend soms”, vervolgt Christine Vannieuwenhuyse. “Ik kom graag naar de repetities. Het is een ontspanning.”
“Maar dit stuk kan je niet gemakkelijk aanpakken”, beseft Herman Becue. “Ook qua regie moet je durven diep gaan.”
De regisseur opteert in het stuk voor een cyclische constructie. “Het einde van het laatste bedrijf is gelijk aan het begin van het eerste bedrijf. De cirkel is rond en de toeschouwer merkt het meteen: de begin- en slotreplieken zijn dezelfde. Dezelfde muziek en belichting keren terug. Ook de hoofdrolspelers hebben hun beginposities terug ingenomen. Het stuk kan dus van vooraf aan herbeginnen. Het geeft aan dat Annie en Frank gedoemd zijn om in die pijnlijke vicieuze cirkel te blijven ronddolen. De leugen laat alleen onherstelbaar leed achter. Het verleden versmacht de toekomst.”
Publiek geeft energie
Kortom: een stuk dat diep onder de huid kruipt, zowel bij de acteurs als bij het publiek. Een stille zaal is dan ook het mooiste compliment voor de acteurs en regisseur. “Een publiek geeft je sowieso energie”, stelt Lukas. “Dan leef je echt als acteur. En dan ga je ook beter presteren. Het leuke aan toneelspelen is dat je veel tips kan krijgen.”
“En als regisseur loop je al maanden met dat stuk in je hoofd rond. Voor jezelf maak je daar een film van in je hoofd. Dan zie je al hoe Christine, Lukas en Rudy die personages neerzetten. Al moet de speler ook de ruimte hebben om daar zijn of haar inbreng in te hebben. De acteur moet in die rol kruipen en zich die rol zodanig eigen maken. Als je dat als regisseur voelt, moet je je mond houden. Dan is de acteur beter dan de regisseur. En dan ga je al zingend naar huis.”
De 20 theatervoorstellingen worden opgevoerd voor verschillende goede doelen, achtereenvolgens De Takel (Oostende), Welzijnsschakel (Lichtervelde), Uze Plekke (Brugge), Telex (Roeselare), Akabe (Handzame), ‘t Groot Hertsberge (Torhout), project Hoek in Ulaanbaatar in Mongolië (Ichtegem), Broederlijk Delen (Poperinge), Spes Nostra (Zedelgem), Nowedo (Sint-Kruis Brugge), De Vleugels (Klerken), Project Oeganda (Loker), De Bosrank (Houthulst), Amigos de Tapori (Moorsele) en project van de zusters van Sint-Vincentius a Paulo (Gijzegem). “Dat is belangrijk voor Speranza, dat de maximale opbrengst naar goede doelen moet gaan.”
Meer info op www.theatersperanza.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier