Romain zwaait na 62 (!) jaar af als koster op in Izegem: “Altijd gewaakt over parochie”

Romain Maes in zijn Sint-Tillokerk waar hij elk hoekje en kantje kent.© fotografie Callewaert
Romain Maes in zijn Sint-Tillokerk waar hij elk hoekje en kantje kent.© fotografie Callewaert
Wouter Vander Stricht

Toen Romain Maes (85) in 1959 koster werd van de Sint-Tilloparochie waren er in ‘de grote kerk’ nog zes eucharistievieringen per weekend. 62 jaar later heeft Romain afscheid genomen van zijn functie die hij ook na zijn pensioen bleef uitoefenen. Hij vertoeft nu in kortverblijf in Aksent Lendelede, maar hoopt straks terug te keren naar zijn huisje in de Baron de Pelichystraat.

Decanaal secretaris Jeanique Degroote: “Onze parochie kende vele dekens, pastoors, medepastoors, diakens, parochieassistenten, teamleden, kerkraadleden en parochianen, maar gedurende de voorbije 62 jaar maar één dienstvaardige man – één koster – die dagelijks in de weer was voor ‘zijn’ kerk. Romain is een levende encyclopedie die alle grote en kleine kerkelijke gebeurtenissen op zijn harde schijf heeft opgeslagen. Wanneer hij erover verhaalt, is hij op zijn best als hij terugvalt op de vele grappige anekdotes die hij met de vele priesters die hij kende meemaakte. Onvermoeibaar overschreed hij de pensioenleeftijd, maar nu kwam stilaan toch de tijd om het wat rustiger aan te doen. Nu is het nog niet mogelijk, maar we zullen Romain nog bedanken met een passende viering.”

Al 37 jaar is Romain Maes weduwnaar van Annie Coopman, afkomstig uit Komen. Zelf groeide hij op in Emelgem, maar in 1959 werd hij tot koster van de Sint-Tilloparochie benoemd. “Hoe ik daar terechtkwam? Omdat mijn voorganger stopte”, klinkt het al even logisch als eenvoudig. Romain heeft ook een zoon Jan Maes (59), die ingetreden is in de kloostergemeenschap Moeder van Vrede in Gistel. “Hij is al meer dan 20 jaar kloosterling. In niet-coronatijden kan ik hem daar gaan bezoeken, maar nu lukt dat niet.”

Trouwe apostel

“Officieel ben ik gestopt op 1 februari van vorig jaar. Ik heb nog onze Congolese pastoor E.H. André Kalumba leren kennen. Ik werkte officieel tot mijn 65ste, maar daarna zette ik mijn taken gewoon verder. In al die jaren is er uiteraard heel wat veranderd. Toen ik startte waren er per weekend nog zes eucharistieviering in de Sint-Tillokerk alleen. Ook de andere kerken hadden uiteraard hun misvieringen. Je zag in die tijd ook letterlijk iedereen passeren in de kerk. Van doopsel, over communies, huwelijken tot de begrafenissen. Daar is de jongste jaren veel verandering in gekomen.”

Maar Romain bleef als trouwe apostel altijd op post. “Ik was nooit organist, enkel koster. Maar daar had ik mijn handen mee vol. Je moet dat wat zien als het doen van de menage van de parochie. En ik deed dat graag. Ik verblijf nu even in kortverblijf in het rusthuis”, zegt hij aan de telefoon. “Maar ik wil graag naar huis terugkeren. Tegen 1 maar is me gezegd. Ze zijn de voorbereidingen aan het treffen.”

Voor hobby’s had Romain nooit echt tijd. “Maar ik was in mijn vrije tijd wat commerçant, ik verkocht kuisgerief.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier