“De jongste maanden waren vooral een kwestie van overleven. Stilaan neem ik de draad weer op, maar makkelijk is het niet.” Een jaar geleden kreeg Rolande Libert te horen dat ze eierstokkanker had. Bij de pakken blijven zitten, is niet besteed aan de dynamische dame. Ze poseerde onlangs voor een kunstboek dat binnenkort wordt uitgebracht door de organisatie Warriors Against Cancer.
Rolande Libert (57) is mama van Kaat en Tijs, en woont samen met haar man Piet Toulouse in Deerlijk. Ze studeerde Lichamelijke Opvoeding maar is professioneel actief als medical representative. Een intensieve job, die ze combineert met het gezins- en verenigingsleven, en sinds deze legislatuur ook als gemeenteraadslid voor Open Vld. Op 22 mei vorig jaar kreeg ze een zwaar verdict te horen. Het zou haar drukke leven voorgoed veranderen.
Ik heb met anderhalf been in het graf gestaan, maar ondertussen gaat het al stukken beter
“Ik had twee dagen daarvoor nog tot laat gewerkt”, start Rolande haar verhaal. “Al enkele dagen merkte ik dat ik minder longvolume had. Het was volop coronatijd, dus ik dacht onmiddellijk in die richting. Foto’s in AZ Groeninge maakten echter meteen duidelijk dat er niets mis was met mijn longen, maar de pneumoloog voegde er al snel aan toe dat ze gemerkt hadden dat iets anders totaal niet pluis was… Het verdict was verschrikkelijk: eierstokkanker en ook nog eens uitgezaaid.”
Quarantaine
“Mijn wereld stortte in elkaar. Mijn mama is immers aan diezelfde eierstokkanker gestorven. Omdat ik wist dat er een zwaar genetische factor mee gepaard ging, was ik altijd op mijn hoede geweest. Alles werd nauwlettend in de gaten gehouden en ik ging zesmaandelijks op controle. Altijd was alles in orde en dan had ik het toch zitten… Ze waren er vroeg bij, maar het was blijkbaar heel ernstig. Er mocht geen tijd verloren gaan en er werd meteen actie ondernomen.”
“Er volgden achttien van de zwaarste chemobehandelingen en een heel ingrijpende operatie in Leuven. Het zit niet in mijn DNA om snel te gaan jammeren en klagen, maar zoiets is loodzwaar om te ondergaan. Het ergste vond ik de plotse aantasting van mijn smaak- en geurvermogen. Gaan wandelen zag ik wel zitten, maar aansluitend een terrasje doen wat ik anders geenszins zou afslaan – was niets meer voor mij. Je sociaal leven valt compleet weg. De eerste maanden na de diagnose zijn verschrikkelijk. Geen werk, geen hobby’s, geen politiek en als klap op de vuurpijl nog eens corona. Het was quarantaine ten top.”
Mentale kracht
“Ik heb met anderhalf been in het graf gestaan, maar ondertussen gaat het al stukken beter. De therapie sloeg uitstekend aan en ook chirurgisch was de ingreep meer dan geslaagd. Het ging allemaal de goede kant uit en het was de bedoeling dat ik in januari zou terugkeren naar de gemeenteraad. Dat plan ging evenwel niet door. Er waren plots complicaties en er volgde een nieuwe ingreep. Toen ik dat goed en wel verwerkt had, volgde er een nieuwe uppercut en een nieuwe behandeling. Het was heavy maar we zijn er blijven voor gaan. Ik ben nu in volle nabehandeling. Te pas en te onpas moet ik naar het ziekenhuis. Hoopgevend is dat de controles sinds kort op maandbasis gebeuren.”
“Hoe ik met Warriors Against Cancer in contact ben gekomen? Ik ken de vereniging via mijn neef Iben, de zoon van mijn broer Steven. Hij stond al drie keer oog in oog met het vreselijke monster dat kanker heet. Bij Iben was het leukemie en hij werd in het UZ Gent behandeld met stamceltherapie. Hij heeft ook heel diep gezeten maar het gaat nu gelukkig heel wat beter met hem. Hij nam deel aan de fotoshoots van Warriors Against Cancer en haalde daar heel veel mentale kracht en energie uit. Het gaf hem een boost waar hij lang op kon teren.”
Moedig en veerkrachtig
“Het hele project heet ‘Through Art We Inspire’. De fotoshoots ‘Spread Your Wings’ zijn daar een onderdeel van. Dat is een reeks portretten waarin de dialoog wordt aangegaan met mensen die na een kankerdiagnose verder leven in een andere realiteit. Allemaal mensen die even in hun ziel laten kijken en dat heb ik ook gedaan. De foto’s werden vastgelegd door Bram Mönster. Ook make-up artieste Vanessa Bossuyt Vigna verleende haar medewerking aan de realisatie”.
“Echt sprekende, professioneel gemaakte foto’s waarin ze de ‘Warriors’ in al hun waardigheid laten schitteren en stralen voor het oog van de camera. Allen heel kwetsbaar, met of zonder haar of pruik, maar vooral heel moedig en veerkrachtig. De foto’s zijn gekoppeld aan het verhaal dat van iedereen werd opgetekend door journaliste Rien Mertens en worden later allemaal gebundeld in een kunstboek.”
‘Choose life’
“Warriors Against Cancer, een initiatief van Vanessa Bossuyt en Els Vandekerckhove, levert echt schitterend werk. De vzw heeft als missie om mensen met kanker te helpen hun gehavende zelfbeeld te herstellen, zowel tijdens als na het genezingsproces.”
“De fotoshoots hebben mij alvast een flinke duw in de rug gegeven. Voor mijn diagnose dacht ik altijd dat ik een oude doos zou worden, en ik maakte voortdurend nieuwe plannen. Kanker dwong mij om plots een knop om te draaien in mijn hoofd. Dat was heel moeilijk. Nadat ik vooral aan het overleven was, probeer ik nu weer te leven. ‘Choose life’ is een mantra die ik vaak herhaal tegen mezelf, al lukt dat niet elke dag. We blijven er voluit voor gaan… tussen angst, hoop en liefde.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier