Roeselaarse kinesiste trekt vijf maanden naar Zuid-Amerika voor vrijwilligerswerk

Lien Vansteelant vertrekt begin september voor een vijftal maanden naar Zuid-Amerika. Maar ze wil meer doen dan het continent ontdekken. In Ecuador zal ze minstens zes weken vrijwilligerswerk doen bij een West-Vlaamse organisatie. (foto SB) © (foto SB)
Philippe Verhaest

Lien Vansteelant zet begin september haar leven voor een klein half jaar op pauze en wil Zuid-Amerika volledig doorkruisen. In Ecuador zal ze minstens zes weken vrijwilligerswerk doen bij een West-Vlaamse organisatie die er kinderen met een beperking ondersteunt. “Ik wil meer doen dan enkel het continent ontdekken”, zegt ze.

Lien Vansteelant (28) groeide samen met haar ouders Luc en Rose-Anne Van Eenoo en haar zus Lore (25) op in Zwevezele, maar woont nu in Roeselare. Als kinesiste is ze aan de slag bij Dominiek Savio in Gits en ArdoMove in Ardooie.

Haar grote uitlaatklep is echter reizen. “Waar die microbe vandaan komt, weet ik niet”, glimlacht ze. “Maar ik ontdek gewoon dolgraag nieuwe plaatsen. Elke twee jaar onderneem ik een verre reis, afgewisseld met een trip iets dichter bij huis.”

Die passie bracht Lien al in Thailand, Cambodja, Vietnam, Namibië, Senegal… “Maar het lijstje is nog lang niet compleet”, knipoogt ze. “De wereld heeft nog zoveel moois in petto en dat wil ik met eigen ogen kunnen bewonderen.”

“Mijn mooiste reis tot nu toe? Moeilijk te zeggen. Elk continent heeft zijn charme en kan je onmogelijk met elkaar vergelijken. Afrika spreekt me enorm aan, ook vanuit mijn professionele achtergrond. In een pak landen heerst nog veel armoede en kampen kinderen met problemen. Daar wil ik zeker nog opnieuw naartoe.”

Grootste reis ooit

Maar eerst staat Liens grootste reis ooit op de agenda. Op 6 september vertrekt ze voor vijf maanden naar Zuid-Amerika. Het doel: het continent van noord tot zuid ontdekken en er ook aan vrijwilligerswerk doen. “Ik start met een viertal weken in Colombia”, verduidelijkt ze.

“Het enige wat nu al vastligt, is dat ik de eerste twee nachten in een hostel in de hoofdstad Bogota zal doorbrengen. Daarna zie ik wel waar de wind me brengt”, knipoogt Lien.

Na haar Colombiaanse weken reist ze door richting Ecuador. En dat doet ze niet zonder reden. “Ik zal er minstens zes weken meedraaien in de werking van Tapori, een project van de Ingelmunsterse huisarts Inge Debrouwere. Zij streek in 1993 in het land neer en zet zich sindsdien vanuit het dorpje Pomasqui in voor kinderen met een beperking. Dat gebeurt op medisch vlak, maar ook de omkadering is belangrijk.”

En op dat vlak wil Lien een rol spelen. “Twee (oud-)collega’s van Dominiek Savio, Hilde Pitteljon en Marjolein Vergote, reizen me achterna naar Ecuador en samen willen we voor de kinderen hulpapparaten in karton maken. Dat doen we via een speciale techniek met lijm en bloem, waarbij de kartonnen constructies erg stevig worden. Denk aan stoeltjes, hulpmiddelen om te staan en te wandelen.”

“Dat zal best confronterend worden, maar ik wil meer doen dan enkel het continent ontdekken. Het plan is om zes weken bij Tapori te werken en daarna nog vier weken doorheen Ecuador te reizen, maar de kans bestaat dat ik gewoon langer bij die kinderen aan de slag blijf.”

Kerst in Argentinië

Na Ecuador gaat het richting de Argentijnse hoofdstad Buenas Aires, waar Lien op 18 december het gezelschap krijgt van twee collega’s. “Samen zullen we twee weken rondtrekken en Kerstmis en oudejaar vieren. Dat wordt sowieso een unieke ervaring.” Op 2 januari worden Liens twee collega’s afgelost door een goeie vriendin en met de camper gaat het richting Patagonië, Ushuaia en de Torres del Paine in Chili. “Dat nationale park willen we tijdens een tiendaagse trektocht helemaal ontdekken.”

Mijn leven in België laat ik voor vijf maanden achter. Ik druk letterlijk de pauzeknop in

Op 13 februari 2020 neemt Lien opnieuw het vliegtuig richting Brussel en dat zal met gemengde gevoelens zijn, weet ze nu al. “Ik kijk enorm uit naar de trip. Sinds begin dit jaar ben ik alles aan het voorbereiden, maar toch zal het erg spannend zijn. Ik kom opnieuw in een onbekende wereld terecht, maar tegelijk laat ik mijn leven in België voor vijf maanden achter. Ik druk letterlijk de pauzeknop in. Mijn collega’s zeggen nu al dat ze me zullen missen en mijn ouders moesten toch even slikken toen ik hen het nieuws vertelde. Ze weten dat ik graag verre reizen onderneem, maar dit is toch nog van een andere categorie”, glimlacht Lien.

“Ik denk dat de cultuurshock na vijf maanden Zuid-Amerika wel groot zal zijn, maar de ervaring leert dat ik snel weer de draad kan opnemen.”

Waar ze na haar Zuid-Amerikaans avontuur naartoe wil, weet Lien nog niet. ” Indonesië en India staan hoog op mijn verlanglijstje en er is natuurlijk die eeuwige lokroep van Afrika. We zien wel. Eerst met volle teugen genieten van de komende maanden!” (PVH)

Volg Liens trip via www.polarsteps.com/lienvansteelant.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier