De laatste weken zijn veel winkels gesloten maar toch blijven enkele handelszaken die essentiële producten verkopen open. Voor hen is het ook vaak aanpassen. Wij legden ons oor te luisteren bij Eveline Tack van de Westlaanapotheek en bij Stijn en Femke van de gelijknamige slagerij.
“De eerste week van de coronacrisis kwamen er beduidend meer mensen over de vloer en was het op bepaalde ogenblikken heel druk”, vertelt apotheker Eveline Tack van de Westlaanapotheek. “Nu is dat al gestabiliseerd en is het aantal klanten ongeveer gelijk aan vroeger. In het begin zagen we natuurlijk een grote vraag naar thermometers, handgels en paracetamol. De mensen hamsterden niet het was niet zo dat ze tien dozen Dafalgan kochten maar we zagen wel dat die producten zeer snel verkochten. Op een bepaald ogenblik was Dafalgan zelfs even uit stock, maar nu is dat evenwicht opnieuw hersteld. Alles begint zich te normaliseren. Wel zien we dat we veel minder voorschriften ontvangen. De wachtzalen van de dokters zijn leeg, dokterspraktijken zijn callcentra geworden. Dat is een zeer vreemde situatie.”
De apotheek heeft een poulesysteem per week uitgewerkt met alle medewerkers. “Zo werken er drie mensen vooraan om de klanten te bedienen en blijven er twee medewerkers achteraan bezig.”
Extra maatregelen
“Daarnaast hebben we een toonbank gesloten om de correcte afstand tussen onze medewerkers te kunnen bewaren. Iedere twintig minuten ontsmetten we alles, we wassen vaak onze handen, we werken achter plexiglas en vragen de klanten om met de kaart te betalen. En de klanten waarderen wel dat wij alles in het werk stellen om het veilig te houden. Ze zijn gerustgesteld.
Het speelt natuurlijk een beetje in ons achterhoofd dat we zelf ook ziek kunnen worden. We komen immers voortdurend in contact met mensen en soms zijn daar zieken bij. Maar ook dat laatste contact proberen we zo veel mogelijk te vermijden. We vragen dat gezonde mensen hun medicatie komen ophalen of we brengen alles aan huis bij mensen die ziek zijn. Het zijn uiteraard geen gemakkelijke tijden nu, maar we slaan er ons samen wel door.”
minder drukte
Slagerij Stijn en Femke in de Kleine Weg is eveneens een essentiële handelszaak in coronatijden. Zij houden de normale openingstijden aan. “Tot eind vorige week was het bij ons echt superdruk”, begint Femke. “De horecazaken waren gesloten, de scholen waren dicht en kinderen konden niet meer op school eten, de kantines van de fabrieken gingen dicht,… En ja, sommige mensen kochten veel vlees om te bewaren in de diepvriezer. Je merkte dat sommigen bang waren dat er een tekort zou komen.
Nu is de drukte weg en zien we wel dat er iets minder volk over de vloer komt. De mensen zijn niet zeker of ze weer snel op hun normale bezigheden of loon zullen kunnen vertrouwen. Het is logisch dat we nu een terugval zien.
Wij werken niet op bestelling. De mensen komen naar de slagerij, maar we doen er ook alles aan om dat zo veilig mogelijk te houden. We ontsmetten klinken, de betalingsterminal en de toonbank voortdurend. Ik vermijd ook om de herbruikbare boodschappentassen van de klanten vast te nemen. Wij wassen eveneens ontzettend vaak onze handen, werken achter plexiglas en er komen niet meer dan drie mensen samen in de winkel.”
Groter risico
“Voorlopig hebben we geen problemen met bevoorrading door onze leveranciers. We hebben natuurlijk ook het voordeel dat wij heel veel zelf maken en daarom niet zo sterk afhankelijk zijn van leveranciers.
Echt bang ben ik niet, maar ik denk er toch over na. Ik geloof wel dat ik meer risico loop op een besmetting dan iemand die nooit ‘uit zijn kot’ komt. Je moet dat onder ogen durven zien. Daarom ben ik ook zo ongelooflijk trots op onze medewerkers die blijven werken en zich inzetten voor de zaak. Zonder hen zou het zeker niet lukken en ik ben hen dan ook zeer dankbaar.
Ook onze klanten hebben begrip voor de situatie. Ze begrijpen en waarderen de maatregelen die we nemen. Iedereen is nu wel mee in het verhaal.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier