Robin Verschuere (16) uit Geluwe geeft stokoude fietsen een tweede leven

Robin Verschuere is bijzonder trots op deze fiets die dateert van 1898. © foto LVW
Redactie KW

De meeste jongens van zijn leeftijd vertoeven in hun vrije tijd in de digitale wereld of kijken Netflix. Robin Verschuere (16) echter geeft vintagefietsen een tweede leven. “Mijn hobby is een echte passie geworden”, benadrukt hij.

Robin Verschuere startte twee jaar geleden met het aankopen van oude fietsen. Intussen is hij de trotse bezitter van een honderdtal rijwielen waarvan een deel reeds volledig werd gerestaureerd. Robin woont bij zijn vader Diego Verschuere in de Wervikstraat. Hij loopt school aan het VTI in Menen waar hij de richting Mechanica volgt. Zijn vader is bestuurslid van de Wervikse Oldtimers Liefhebbers. Zij organiseren elk jaar tijdens de Zomerkermis een internationale meeting.

“Als jonge knaap vertoefde ik graag op de Oldtimermeeting”, vertelt Robin. “Ik mocht meehelpen met mijn vader om de deelnemers een plaatsje te geven op het stadsdomein Oosthove. Zelf heeft mijn vader een passie voor Landrovers en restaureert hij zo’n wagens in de hangar naast onze woning. Zo kreeg ik ook zin om zelf iets te doen met mijn handen. Niet met auto’s maar wel met fietsen. Van dan af is alles in een stroomversnelling geraakt.”

Tweedehandssites

Robin schuimde met de hulp van zijn vader het internet af op zoek naar oude fietsen die rijp waren voor de schroot. “Voornamelijk zoeken we op tweedehandssites”, zegt Robin. “Aanvankelijk herstelde ik enkele gewone fietsen om die dan voor een zacht prijsje te verkopen aan kotstudenten. Met de opbrengst kocht ik dan oude fietsen en zo ging de bal aan het rollen. Mijn verzameling is intussen aangedikt tot een honderdtal fietsen: een 45-tal vooroorlogse vehikels en een 40-tal fietsen die tussen de 40 en 80 jaar oud zijn.”

Ik verzamel ook de taksplaten die men aan het voorwiel moest bevestigen

“Mijn grote trots, de oudste fiets van mijn collectie, dateert van 1898 en is van Franse makelij. Het is een koersfiets met originele banden die weliswaar ‘verstorven’ zijn. Uniek zijn de houten handvatten van het stuur. Vrienden ontdekten de fiets in een schuur in Montpellier. De fiets werd gedemonteerd en enkele weken geleden werden de onderdelen via een postpakket naar mij opgestuurd. Het wordt alvast een hele klus om deze fiets opnieuw in originele staat te herstellen. Vooral omdat de velgen een speciale maat hebben.”

Fiets overgrootmoeder

“Een andere fiets waar ik enorm aan gehecht ben, is een Hollandse Gazelle waarmee mijn overgrootmoeder, ze was een Nederlandse, rondtoerde. Een familie-erfstuk dat ik nooit van de hand zal doen. Mijn collectie bestaat uit fietsen die uit alle hoeken van het land komen. Ik verzamel ook de taksplaten die men vroeger aan de vork van het voorwiel moest bevestigen. Heel de collectie prijkt aan de muren van mijn kamer. Er ontbreken nog enkele jaartallen. De oudste taksplaat dateert van 1910 en de jongste van 1991, het jaar waarin de taksplaat in België werd afgeschaft.”

Tijdens ons gesprek valt het op dat Robin vol overgave over zijn passie vertelt. Wat zijn hobby zo boeiend maakt, is de zoektocht naar originele onderdelen om de fietsen zo getrouw mogelijk te restaureren. Niet alles kan via het internet ontdekt worden en zo bezoekt Robin tweehandsfietsen- en rommelmarkten waar hij vaak het geluk heeft om wisselstukken, hoe klein ook, op de kop te tikken. “De afgelopen twee jaar heb ik al enorm veel opgestoken”, zegt Robin.

Terwijl pa in de hangar sleutelt aan zijn oldtimers, werk ik aan mijn fietsen

“Ik heb de handigheid mee van mijn vader. We zijn als het ware twee handen op een buik. Terwijl pa in de hangar sleutelt aan zijn oldtimers, werk ik aan mijn fietsen. Soms moet ik meehelpen met hem en omgekeerd staat hij me met raad en daad bij. Terwijl leeftijdsgenoten televisie kijken of aan het surfen zijn, sleutel ik aan mijn fietsen, tot vaak laat in de avond. Ook tijdens de weekends en schoolvakanties kan je me aantreffen in de werkplaats. Meer ruimte drong zich stilaan op en daarom bouwden we een overdekte stalling vooraan de tuin. Daar prijken er een twintigtal fietsen”, aldus Robin.

Expo van koersfietsen

Om zijn hobby te bekostigen, werkt Robin regelmatig als jobstudent bij Decospan in Menen waar zijn vader als ingenieur werkt. “Naast het onderhoud van het machinepark zorg ik ervoor dat de bedrijfsfietsen in optimale staat zijn”, zegt Robin. “Afgelopen zomer was ik ook aan de slag als jobstudent bij een fietsenhandelaar in Rumbeke. Daar heb ik veel opgestoken.”

“Inmiddels verzamel ik ook tandems, alhoewel die niet zo makkelijk te vinden zijn. Ook ben ik gestart met het restaureren van Solexen, die kleine brommertjes met vooraan een motorblok dat via een wrijvingswiel het voorwiel aandrijft. Ik rijd nu met zo’n een schattig exemplaar naar school. Een geweldige ervaring is dit. Je hebt er geen rijbewijs voor nodig omdat het een rijwiel klasse A betreft. Ik was van plan om dit voorjaar met enkele vrienden in onze tuin een expo van koersfietsen uit de jaren 50 tot en met 70 te organiseren. Corona gooide echter roet in het eten. Maar die expo komt er ooit nog wel hoor!”, besluit Robin overtuigd. (LVW)