Rik Vannieuwenhuyse-Remmery had een bloeiende zaak tot de zaak-Remmery (2004) zijn florissante bedrijf ten gronde richtte. Ondertussen ontpopt de 67-jarige Roeselarenaar zich nu tot kinderrechtenactivist en voert hij de strijd tegen besnijdenissen bij jongens. Hij bracht zopas een boek uit en hoopt daarmee media, politiek en publieke opinie wakker te schudden.
Rik Vannieuwenhuyse, de naam Remmery is de familienaam van zijn echtgenote, kennen we nog van de zaak-Remmery. In 2004 ontving hij dreigbrieven omdat hij een allochtone dame tewerkstelde die haar hoofddoek op de werkvloer droeg. Zelf wordt hij niet graag meer herinnerd aan de zaak. Ondertussen woont de gewezen politie-agent in Oekene. Hij werkt ook nog als productontwikkelaar voor een delicatessenbedrijf. Maar de rest van zijn energie stopt hij in de strijd tegen de besnijdenissen van jongens. Woensdagmiddag werd in UZ Gent zijn boek ‘Laat de jongens beslissen’ voorgesteld in aanwezigheid van heel wat prominenten uit de medische wereld.
Vanwaar die strijd tegen de besnijdenissen bij jongens?
“Een viertal jaar geleden zag ik een reportage met Goedele Liekens over de mensonterende besnijdenissen bij meisjes. Dat is hier in ons land verboden. Maar om de jongens bekommert zich niemand. Het is nochtans verminking van een kind. Je mag terecht overigens geen tattoo laten zetten bij een kind van vijf jaar, maar iemand van een week oud mag je wel een stuk van zijn lichaam ontnemen. En die ingrepen zijn niet zonder risico overigens.”
We schrikken toch wat van de cijfers die je bovenhaalt. 25.000 besnijdenissen per jaar in België en 22,6 procent van de mannelijke Belgische bevolking die besneden is.
“Ik heb staalharde bewijzen, onder meer via het RIZIV, van die cijfers. In de vier jaar dat ik mijn strijd voer zijn er dus al meer dan 100.000 kinderen in België besneden. België is koploper in Europa. En in Amerika wordt om de 20 seconden een boreling besneden. Hier in België zijn er artsen die tot 15 besnijdenissen per dag doen. Aan de kostprijs van 700 tot 1.1000 euro per besnijdenis. Reken maar uit. Het ook een commerce geworden.”
Besnijdenissen van jongens komen vooral in bepaalde gemeenschappen voor. Vrees je niet om als racist neergezet te worden?
“Begin er niet aan, hoor ik vaak als ik over mijn strijd vertel. En ik heb al wat naar mijn hoofd gekregen. Maar dat houdt me niet tegen. Ik ben alles behalve een racist. Ik heb ook niks tegen besnijdenissen op zich. Bij mij zullen ze het niet moeten doen, maar als een jongen van 18 jaar zelf beslist om dat te laten uitvoeren, heb ik daar niet het minste probleem mee. Zelf ben ik mijn bedrijf verloren toen ik in de bres sprong voor een allochtone werkneemster. Ik werd bedreigd en heb uiteindelijk mijn zaak voor een appel en een ei moeten verkopen. De bedreigingen kwamen uit extreem-rechtse hoek, maar men heeft nooit kunnen achterhalen wie er precies achter zat. Maar je mag stellen dat extreem-rechts me heeft geruïneerd.”
Er bestaan ook veel misverstanden over besnijdenissen. Help je die voor ons even uit de wereld?
“Vroeger werd aangenomen dat het hygiënischer was, maar dat klopt niet. Je hebt een zeer klein percentage besnijdenissen om medische redenen en die dus ten volle verantwoord zijn. Voor de rest heb je eigenlijk drie vormen. Bij de esthetische besnijdenis doet men het omdat het mooier zou zijn.”
“Ik racistisch? Extreem-rechts heeft me geruïneerd”
“Dan zijn er ook de religieuze en traditionele besnijdenissen. Bij de Joden hoort het onomwonden tot de traditie en bij de islam wordt het aanbevolen. Ook de Amerikaanse protestanten doen het. De besnijdenissen gebeuren meestal erg jong, meestal als het jongetje pas acht dagen oud is. Maar die jongen kiest daar zelf niet voor. Bij wet mag je de oren van een hond niet couperen of de staart van een paard afknotten, maar onschuldige kinderen mag je wel verminken. En dan nog met steun van het RIZIV, want is er een financiële tussekomst. Jij en ik financieren het dus mee. Onbegrijpelijk toch?”
Krijg je steun uit de medische wereld?
“Bepaalde dokters weigeren dat nog te doen. Maar de reacties bij de ziekenhuizen zijn meestal gelijklopend: ‘als wij het niet doen, gaan ze naar een ander ziekenhuis’ of ‘het is toch beter in een ziekenhuis dan illegaal thuis’. Maar het moet gewoon bij wet verboden worden.”
Treedt de politiek dan niet op?
“Door corona heeft het wat vertraging opgelopen maar Goedele Liekens zal straks een wetsvoorstel indienen om ook besnijdenissen bij jongens te verbieden. Ik heb al de ronde gedaan bij de verschillende politieke partijen en ik ondervind er ook steun. Maar ook de publieke opinie moet er achter gaan staan. En ook de pers. In de zaak-Remmery logeerde de wereldpers op mijn stoep. Nu moet ik schreeuwen om aandacht voor kinderverminking. Ik wil graag eens het verhaal doen bij de VRT, maar men heeft er geen oren naar.”
Laat de jongens beslissen, 114 blz., 19,95 euro, uitgegeven door Bibliodroom.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier