Reünie Westhoekcriterium lokt bomvolle zaal: “koersen is afzien en doorzetten”

Ooud-renners, oud-winnaars en andere betrokkenen van 65 jaar Westhoekcriterium. We zien namens de gemeente Leo Bonte, burgemeester Liefooghe en de schepen Jacques Blanckaert en Sylvie Thieren. Op de tweede rij in het midden staat Sabine Vandecasteele. (foto AB) © Anne Bovyn
Redactie KW

De gemeente Alveringem organiseerde, samen met de werkgroep ‘Het Westhoekcriterium herleeft’, een in de Kwelle druk bijgewoonde reünie van ex-winnaars, ex-renners en sympathisanten. Het criterium was tientallen jaren een begrip in de streek en toprenners als Freddy Maertens en Michel Pollentier zijn er hun carrière begonnen.

Een van de drijvende krachten achter deze reünie was Sabine Vandecasteele, kleindochter van stichter, bezieler en koersdirecteur André Vandecasteele uit Gijverinkhove. De eerste wedstrijd vond plaats op 29 mei 1955 met start en aankomst op de wijk Abele waar André een garage en café uitbaatte. In dat eerste jaar werden zes wedstrijden gereden: drie in Gijverinkhove, twee in Alveringem en 1 in Hoogstade. Maar het wielercriterium verspreidde zich de daaropvolgende jaren over de hele Westhoek en in het topjaar 1974 telde het criterium liefst 58 koersdagen. In de streek vond er geen enkele dorpskermis plaats zonder dat er voor het criterium gekoerst werd. De organisatie stopte in 2019 na 65 seizoenen.

Eindwinnaar

Hoogstadenaar Dirk Debaenst (52) was een van de vele aanwezigen op de bijeenkomst in de Kwelle. Dirk werd in 1985 op zijn vijftiende eindwinnaar.

“Mijn oudere broers Jaak, Ronny en Marc hebben alle drie gekoerst”, vertelt Dirk. “Vintje, jij gaat toch ook koersen”, zeiden hun supporters tegen mij. Maar ik had geen interesse. Op mijn twaalfde verongelukte mijn buurjongen en boezemvriend Nico. We speelden elke dag samen en dat viel plots weg. Uit verveling ben ik op een dag toch mee gaan fietsen met mijn broer Marc. Ik werd er telkens afgereden… Ik kon maar beter alleen gaan trainen of leeftijdsgenoten zoeken. Zeer snel won ik mijn eerste koers, maar kort nadien ben ik tijdens de sprint lelijk gevallen. Ik heb toen een heilige schrik om te sprinten opgedaan. Maar ik wilde me bewijzen tegenover mijn broers. En ik ben niet iemand die snel opgeeft. Zo ben ik op mijn vijftiende sportproeven gaan doen om deel te kunnen nemen aan het Westhoekcriterium.”

“Tussen 31 maart en 6 oktober 1985 heb ik 17 van de 38 koersen gewonnen en werd ik eindwinnaar. We koersten in Houtem, Izenberge, Gijverinkhove, … Kemmel was zowat het verste. Omdat de koers in eigen streek was, hadden we geen grote verplaatsingskosten en dat was handig. In ons gezin koersten er meerdere kinderen, was er maar één auto en moeder had geen rijbewijs. Het was dus soms een hele regeling om iedereen ter plaatse te krijgen. Rijk werd je er niet van. Ik meen me te herinneren dat de eerste 700 frank – 17,50 euro – kreeg en de twintigste 50 frank of 1,25 euro. Er waren ook premies. Soms was dat 100 frank, soms een zak snoep of een bak bier en in Gijverinkhove was de premie een poef, geschonken door zetelfabriek Coemelck.”

“Aan het begin van mijn carrière zei mijn grootvader dat ik bij winst 500 frank zou krijgen. Hij hield woord! Maar ik won een beetje veel en dat begon een kostelijke zaak te worden. Op den duur deed hij alsof zijn neus bloedde wanneer ik langs ging (glimlach). Mijn prijs als eindwinnaar was een stereoketen. Eerlijk? Ik had liever een fiets gewonnen. Je moet weten dat ik aan het criterium begonnen ben met een afdankertje van mijn broer en dat je aan je fiets toch heel wat kosten had. Gaandeweg was hij zelfs een keer ‘perte totale’. Ik heb toen een nieuwe moeten kopen, tweedehands weliswaar. Al bij al was het een mooie tijd”, mijmert Dirk. “En een mooie manier om mijn jeugd te passeren. Je kweekt karakter. Want vergis je niet, koersen is afzien en doorzetten!”

Goede leerschool

Ook Ivan Peel (69) uit Nieuwpoort en Geert Bovyn (72) uit Lubbeek bij Leuven kwamen naar de reünie afgezakt. “Ik ben eindwinnaar van het jaar 1969”, vertelt Ivan. “Er zijn hier vandaag heel wat generatiegenoten. In die tijd waren wij allemaal jonge gastjes die op een tweedehandsfiets het uiterste van onszelf gaven. Dat was niet evident. Nu hebben dezelfde jonge gastjes een carbonfiets van 2.000 euro… Het Westhoekcriterium was een goede leerschool en stichter Vandecasteele een vriendelijke man die met jonge coureurs kon omgaan. Ik moet de initiatiefnemers bedanken voor deze mooie reünie met – voor mij – vele emotionele ontmoetingen.”

Ook oud-Lonaar en groot koersliefhebber Geert Bovyn was er graag bij. “Ik was tweede in het criterium van 68”, vertelt Geert. “Het jaar ervoor nam ik ook al deel. Het criterium leefde echt op de streek. Waar ik ook koerste, er waren minstens 25 Lonaren om te supporteren. Tweehonderd meter van de aankomst stonden de mensen aan beide kanten drie rijen dik en Het Wekelijks Nieuws bracht standaard een mooi verslag. Ik kom van ver, maar zag op deze reünie vele vroegere kameraden terug.” (Anne Bovyn)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier