PZ Bredene/De Haan is meest onderbezet: “Dit mag niet te lang duren”

Commissaris Dennis Goes van PZ Bredene-De Haan: "Hier worden massaal overuren gepresteerd." (Foto HH)
Hannes Hosten

Met 13,4% mensen minder dan de voorziene formatie is het tekort aan politiemensen in PZ Bredene/De Haan het meest nijpend.

Deze reportage maakt deel uit van ons dossier ‘Politietekort’

“Veiligheid, onthaal en interventies komen niet in het gedrang, maar bijkomende acties kunnen wij niet uitbouwen. Een toestand die niet te lang mag duren”, zegt commissaris Dennis Goes.

Op de formatie van 93 politiemensen heeft PZ Bredene/De Haan er momenteel elf tekort. “Het grootste probleem doet zich voor bij de middenkaders, de hoofdinspecteurs”, aldus Dennis Goes, adviseur- beheerder van de bestuurlijke politie. “Wij zijn afhankelijk van de federale werving. Omdat het theoretisch mogelijk is dat alle nieuwkomers naar de federale politie gaan, wordt dit aantal budgettair beperkt. Maar in de praktijk gebeurt dat nooit en is de lokale politie de grootste afnemer.”

“Om mee te doen aan het examen voor hoofdinspecteur, moet je zes jaar dienst hebben en slagen voor een straf ingangsexamen. De opleiding duurt een jaar en dat heeft een serieuze impact op zowel je privé- als op het korpsleven. Wie een opleiding volgt, krijgt enkel de basiswedde. Dat kan krap zijn voor een jong gezin. Bovendien is het verschil in wedde tussen een inspecteur en een hoofdinspecteur op zich niet zo heel groot.”

“Aanbod afgeroomd”

“Wij merken dit probleem sinds de overheid aan het besparen is”, zegt Dennis Goes. “Men is nu veel strenger op het aantal nieuwe mensen. Jonge mensen willen ook meer actie en geven dikwijls de voorkeur aan een stedelijk korps. Al zijn er ook pas afgestudeerden die naar een zone als de onze komen, bijvoorbeeld omdat ze dicht bij huis willen werken.”

“Ook de voorafname voor het Kanaalplan – de terreurbestrijding in Brussel – speelt een rol. Daardoor wordt de pot nog kleiner en hebben wij nog minder keuze. Als het aanbod van alle kanten wordt afgeroomd, blijft op den duur niets meer over voor de lokale korpsen. Er zou toch iets pragmatischer gedacht kunnen worden. Vroeger waren er dikwijls acht of negen kandidaten voor één plaats. Vandaag mogen we blij zijn als we één of twee kandidaten hebben. Soms zijn er ook helemaal geen.”

Noodoplossing

“Wij zouden een uitzondering kunnen vragen en zelf onze mensen werven, zoals Antwerpen doet, maar dan moeten we ze ook betalen tijdens hun opleiding. Anders doet de federale politie dat”, legt de commissaris uit. “Bij ons zijn twee wachtofficieren nu ‘aangestelde’ hoofdinspecteurs, mensen uit het basiskader die tot hoofdinspecteur worden gebombardeerd zonder dat ze alle bevoegdheden hebben. Ze zijn bijvoorbeeld geen officier van gerechtelijke politie. Dat is een noodoplossing om te zorgen dat de boel draait, maar lang mag het niet duren.”

“Wij waarborgen de dienstverlening, maar uitstelbare zaken worden uitgesteld. Voor de wijkwerking is een inspanning geleverd, maar het hypothekeert dan de onderzoekscapaciteit en nieuwe actieplannen kunnen wij niet ontplooien. En wij moeten ook federale steun leveren voor de terreurdreiging of de grensbewaking. Dat komt dubbel zwaar aan. Hiervoor werden vorig jaar massaal overuren gepresteerd.”

(HH)