Herwig Reynaert, de Torhoutse professor politieke wetenschappen aan de UGent, wil het positieve laten zegevieren. “Ik probeer van elke dag te genieten”, zegt hij. “Het leven is veel te kort om het te vullen met negatieve dingen en gekanker over van alles en nog wat. Wat mij erg stoort, is de verruwing van onze maatschappij.”
Herwig is positief ingesteld en optimistisch van karakter. “Mijn leuze? Pluk de dag! Ik roep iedereen op om dat te doen. Te genieten van elk moment. Dat kan familiaal zijn, maar ook professioneel of in de vrije tijd. Ieder van ons kampt uiteraard in meer of mindere mate met stress, maar laat dit je leven niet domineren. Stress is helaas de ziekte van onze tijd. Mijn omgeving geeft vaak aan dat ik rustig ben of in elk geval toch die indruk geef. Dat klopt ook, al betekent dat niet dat ik geen stresserende momenten ken.”
Bijna bij Club Brugge
“Ik vind sporten belangrijk. Ons lichaam is, hoe ingenieus het ook in elkaar zit, heel erg broos. We moeten er dan ook niet zot mee doen. Een gezonde geest in een gezond lichaam is en blijft belangrijk. In 1977 zette ik mijn naam als jonge voetballer op een document bij Club Brugge. Ik stootte onlangs nog op een brief die daaraan herinnert. Uiteindelijk is dat verhaal niet doorgegaan. Zoiets is niet de keuze van een 11-jarige. Wellicht was het ook niets geworden, want heel weinigen spelen ooit voor de eerste ploeg. Maar elke keer als ik als abonnee naar een thuismatch van Club ga, denk ik toch: wat als? Al is Wat als? ook een komisch tv-programma, hé.” (lacht)
Goede en kwade dagen
“Wat mij erg stoort, is de verruwing van onze maatschappij. Sociale media hebben, niettegenstaande hun pluspunten, daar zeker geen goed aan gedaan. Ik vind het flauw om alleen negatieve kritiek te geven zonder met een volwaardig positief alternatief te komen. Met klagers en zagers schiet je absoluut niet op. Soms maak ik de vergelijking met een voetbalwedstrijd. Je wordt geacht om je ploeg aan te moedigen zonder de tegenpartij te schofferen. Maar vaak zie je supporters klagen, zagen en zelfs hun eigen spelers uitfluiten. Dan denk ik: stel dat de twee elftallen plots stoppen met voetballen en 22 negatieve supporters uit het publiek pikken die de wedstrijd zelf mogen uitspelen. Zouden we dan een betere match hebben? Niemand vindt het toch leuk om uitgefloten te worden? Supporteren doe je in goede en kwade dagen.”
Het beleid uitleggen
“Ik begrijp de mensen die op de politiek zijn uitgekeken. Het is niet altijd een fraai schouwspel. Ik heb al aan veel politici gezegd dat ze het voor politicologen van langsom moeilijker maken om hen te verdedigen. Vaak zijn politici, door hun manier van omgaan met hun collega’s, stielbedervers van hun eigen job. Het sombere beeld dat de voorbije tijd door de media over de politiek werd geschetst, is een slechte zaak voor het vertrouwen in het politieke leven. Het is bovendien een godsgeschenk voor populisten.”
“Als je de commentaren over de federale politiek hoorde, leek niets meer te lukken in de politiek. Nochtans bleven de andere beleidsniveaus gewoon stevig voortwerken. Denk maar aan de gemeenten en steden waar lokale mandatarissen globaal gezien nog altijd het vertrouwen genieten van de bevolking. Uit tevredenheidsonderzoek blijkt dat de lokale besturen het meer dan behoorlijk doen. Dat heeft in belangrijke mate te maken met het feit dat ze dicht bij de mensen staan.”
“Waarom die uitgesproken negatieve kijk op de zaken? Ik hou van mensen met een open geest die in alle stilte voor anderen bergen werk verzetten. Dagelijks gebeuren er op lokaal niveau schitterende dingen. Mijn oproep aan de politici en de ambtenaren: leg het beleid en de politieke keuzes uit en zeg duidelijk wat kan en wat niet. Geïnformeerde mensen zullen veel zaken beter begrijpen en daardoor voor rede vatbaar zijn.”
Vertrouwen in mensen
“We moeten ervoor zorgen dat het pessimisme niet de overhand krijgt. Laten we ook het goede nieuws brengen. Hierin zit een belangrijke rol voor de media vervat. Spectaculair en negatief nieuws verkoopt zonder twijfel beter, maar is niet de correcte weerspiegeling van wat er dagelijks gebeurt. Vivaldi componeerde ooit vernieuwende muziek en had de bedoeling om de massa aan te spreken. Laat ons hopen dat de politieke wereld in zijn muzikale voetsporen treedt door met het beleid vernieuwend te zijn en zo de mensen weer massaal aan te spreken. Sowieso moet mijn uitgangspunt als politicoloog de objectiviteit zijn. Ik probeer daaraan te voldoen.”
“Opkijken naar andere mensen doe ik niet. Niemand moet dat doen, vind ik. Opkijken lijkt veel te veel alsof er een kloof is, een afstand. Mensen zijn mensen, iedereen met zijn of haar talenten. Gelukkig hebben we allemaal andere talenten en zijn we op die manier complementair.”
“Eerlijkheid vind ik heel belangrijk. Ik heb veel vertrouwen in mensen, hoewel ik besef dat een kleine groep dat vertrouwen zal beschamen. Dat vind ik spijtig, maar niet erg. Mocht ik ten aanzien van de medemens vertrekken vanuit een gevoel van wantrouwen, dan zou ik een triestig en vooral cynisch leven leiden.”
Graag samen eten
“Ik in de keuken? Helaas… (lacht) Mijn restaurant zou bijna zeker drie nullen krijgen in plaats van drie sterren. Tenzij ik punten zou verdienen voor een gebakken ei. Ik heb veel waardering voor wie wél een lekkere maaltijd uit zijn koksmuts kan toveren. Ik kan genieten van lekker eten, maar als ik mag kiezen tussen een copieuze maaltijd die ik alleen moet nuttigen of een simpele maaltijd in gezelschap, dan kies ik zeker voor dat laatste. Alleen eten, hoe lekker het ook moge zijn, valt in niets te vergelijken met samen eten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier