Producer Chilo en bokser Oshin Derieuw, bekender in het buitenland dan bij ons

Chilo en Oshin Derieuw: de ene maakt naam in de VS, de andere in Frankrijk. "In eigen streek krijgen we maar weinig erkenning", stellen ze. © JVGK
Axel Vandenheede

Chilo en Oshin Derieuw zijn niet alleen broer en zus. In hun eigen leefwereld hebben ze allebei al een mooie reputatie opgebouwd. Voor Chilo is dat in hiphop, voor Oshin in het boksen. “Alleen is het jammer dat we in eigen streek weinig erkenning krijgen. In het buitenland ligt dat toch anders”, zeggen ze.

Wie thuis is in het bokswereldje, zal Oshin Derieuw (30) zeker kennen. De Roeselaarse, die sinds kort in Kortrijk woont, is meervoudig Belgisch kampioen -64 kilogram en pakte vorig jaar zowel de Europese als de WBF International Champions-titel. Broer Chilo (32), artiestennaam Chillow en al een tijdje Kortrijkzaan, is al een aantal jaar muziekproducent en legt zich voornamelijk toe op hiphop en nu-soul. Recent bracht hij een album uit met de bekende Amerikaanse rapper El Da Sensei.

“Het ging om het laatste album van de trilogie The ‘n Chillow Series“, legt Chilo uit. “Voor de vorige twee albums werkte ik samen met de Amerikaan Reap en Jeffrey Jefferson, nu aan de slag bij de Ertebrekers. Het album met El Da Sensei, die lid is van de legendarische groep Artifacts, had eigenlijk al een tijdje klaar moeten zijn, maar ik wilde eerst mijn studio in Izegem (Catharsis, red.) helemaal afgewerkt hebben.”

Draaitafels

Zus Oshin kan de muziek van Chilo wel smaken. “Ik luister naar van alles, ook naar hiphop”, vertelt ze. “Chillo’s laatste plaat vind ik heel goed, maar ik zie de rappers eigenlijk live nog liever aan het werk.” Chilo: “Ik kijk met heel veel voldoening op die samenwerking terug. El Da Sensei is een van mijn jeugdidolen. Over de verkoop kan ik trouwens niet klagen: ik had 300 platen en in één maand waren ze verkocht. Nu heb ik nog cd’s laten maken. Een voordeel is dat ik ondersteund word door het Amerikaanse Fat Beats, het Duitse HVV en het Japanse Jetset: die maatschappijen kopen platen van mij om ze dan zelf te verkopen.”

“Oshin had alles om ook een goede skater te worden” – Chilo Derieuw

Chilo.
Chilo.© JVGK

“Dit jaar heb ik de ambitie om drie grote projecten tot een goed einde te brengen. Al is het nu nog te vroeg om daarover iets te zeggen. Verder staat er een tournee met El Da Sensei op het programma en binnenkort gaan we optreden met rapper Walter Ego. Ik zal de draaitafels en drummachines bedienen, als dj.”

Voor Chilo lijkt het met zijn carrière dus meer dan de goede kant uit te gaan. Al kan hetzelfde gezegd worden van Oshin. “Vorig jaar kon niet beter met die twee titels“, vertelt ze. “Dit voorjaar, op zaterdag 14 april, staat er al een wereldtitelgevecht WBF op het programma. Dat is echt het summum. Ik denk ook dat ik er klaar voor ben.”

Franco-Belge

Mocht dat gevecht er dit jaar komen, dan lijkt het zeker dat het niet in België plaats vindt… “Ik ben Belg, maar boks al een tijdje voor de club uit het Franse Hénin-Beaumont. Daar ben ik echt thuis gekomen. Met Mohamed Nichane heb ik een heel goede én bekende trainer en ik vind er alles wat ik nodig heb. Als Belgische – en als vrouw tout court, want ik ben in de profkern de enige vrouw – heb ik het aanvankelijk niet onder de markt gehad, maar al snel werd ik een van hen. Ze noemen me intussen la Franco-Belge.”

Eigenlijk is het opmerkelijk dat Oshin nu naam en faam maakt in de bokssport: als jong meisje deed ze iets helemaal anders. Oshin: “Ik heb een tijd geskatet. Omdat Chilo dat ook deed en ik enorm naar mijn broer opkeek.”

Chilo: “Ik heb dat een tiental jaar intensief gedaan. Ik deed mee aan wedstrijden en trok de wereld rond om videoclips op te nemen. Nu skate ik wel nog, maar puur als ontspanning en ook wel een beetje uit nostalgie.” (korte stilte) “Osshin had trouwens ook alles in huis om een goede skater te worden.”

Oshin: (lachje) “Maar eigenlijk deed ik dat niet zo graag. Ik skatete omdat ik het gebeuren errond heel leuk vond. De sport zelf interesseerde me minder.”

semiprof

Op 19-jarige leeftijd besloot Oshin om te gaan boksen. En vanaf dan ging het snel: al in 2008 werd ze Belgisch kampioen. “Ik voelde meteen aan dat het mijn ding was en ben er voluit voor gegaan. Dat vroeg wel een andere mentaliteit: ik ging graag uit, maar dat soort dingen moest ik toen meteen achter mij laten. Sinds 2015 ben ik profbokser. Semiprof eigenlijk, want ik blijf wel voltijds werken bij wellnesscenter Wu Wei in Kortrijk.”

“Op 14 april vecht ik voor de wereldtitel. Ik ben er klaar voor” – Oshin Derieuw

Oshin.
Oshin.© JVGK

“Ik heb de voorbije al mooie kampen gebokst, maar de mooiste tot nu toe waren toch die toen ik nog amateur was: in die periode heb ik namelijk enkele keren tegen een olympische kampioen aangetreden. Maar dat zijn velen vergeten, ook al waren dat fantastische gevechten, op het scherp van de snede. Toen ik nog amateur was, kreeg ik weinig erkenning in België. Sinds ik professioneel boks, is dat veranderd.(lachje)

Chilo is als producer al langer dan drie jaar professioneel bezig. “Wat erkenning betreft, kan ik hetzelfde verhaal vertellen als mijn zus. Ik krijg meer erkenning in de Verenigde Staten dan in eigen land. Dat is een beetje eigen aan de Belgen zeker? Een Amerikaanse rapper die naar hier komt, heeft meteen een voetje voor ‘omdat hij uit de VS komt’.”

Advocaten

Broer en zus Derieuw worstelen er ook mee dat hun passie soms scheef bekeken wordt. Chilo: “Hiphop wordt soms als marginaal beschouwd. Ik moet toegeven dat er sommigen zijn die wel zo kunnen worden bestempeld, maar dit ligt eerder aan de persoon die het genre brengt dan het genre zelf. De zaak is om negativiteit geen aandacht te geven. Er zijn veel soorten hiphop, heel wat artiesten die garant staan voor goeie inhoud en kwalitatieve muziek. Hiphoppers dragen respect hoog in het vaandel dragen.”

Oshin: “Sommigen zien de bokssport als iets marginaals. Ik nodig hen eens uit voor een training of evenement. Want dan zullen zij kunnen zien dat boksers uit alle lagen van de bevolking komen. Ik heb al tegen advocates en ingenieurs gevochten. Zij hebben allen hun hart aan deze sport verloren. Daar is trouwens niets mis mee: net zoals je niet kiest op wie je verliefd wordt, kies je ook niet welke sport je passie wordt.”