Priester-dichter Roger Verkarre precies 20 jaar overleden

Wijlen Roger Verkarre met zijn onafscheidelijke pijp in februari 1996, ruim vijf jaar vóór zijn dood. © Johan Sabbe
Johan Sabbe

Op dinsdag 20 juli is het precies 20 jaar geleden dat de bekende Torhoutse priester-dichter Roger Verkarre op 71-jarige leeftijd overleden is. Hij stierf na een ziekte waartegen hij maandenlang moedig gevochten had. Hij was een gepassioneerde liefhebber van de gedichten van Guido Gezelle en schreef ook zelf treffende poëzie.

Roger was uit Izegem afkomstig, waar hij op 23 januari 1930 geboren werd. Na zijn priesterwijding studeerde hij Germaanse filologie in Leuven. Tot aan zijn pensioen in 1990 gaf hij les aan de Torhoutse normaalschool en het regentaat (nu de lerarenopleiding Vives). Hij woonde er al die jaren op kamers en doceerde hoofdzakelijk Nederlands en Duits, maar ook een tijdje Engels en godsdienst. Als jonggepensioneerde – 60 jaar jong, 30 jaar les – bleef hij in de priestergemeenschap van het Torhoutse Sint-Jozefsinstituut genesteld (nu de Scholengroep-Sint-Rembert). Hij zou het in zijn eentje nooit redden, zei hij, en de collega’s te hard missen. Vooral in de toenmalige rookkamer van de school, waar hij met zijn onafscheidelijke pijp honderden middagen zat te kaarten, bleef hij na zijn pensioen contact houden met de leerkrachten die hem zo dierbaar waren.

Poëziebundel met 115 gedichten als zijn testament

Roger had een passie voor alles wat literatuur én natuur betrof. Hij schreef mooie gedichten, bevond zich graag in de buitenlucht en had een voorliefde voor vogels. Hij verzamelde kleine, kostbare dingen, zoals devotieprentjes. Hij had er een ruime collectie van, die terugging tot de late middeleeuwen.

Hij heeft als dichter nooit de erkenning gekregen die hij verdiende

De priester-dichter schreef niet alleen gedichten, hij doorkruiste tegelijk de provincie om voordrachten te geven over Verschaeve, Rodenbach en vooral Guido Gezelle. Hij bewoog zich geregeld onder vrienden-kunstenaars, maar hield zich ver weg van het verheven artistieke wereldje. Toch vond eind 1996 datgene plaats waarvan hij zich had voorgenomen dat het nooit zou gebeuren. Er verscheen op initiatief van het Torhoutse Davidsfonds en in samenwerking met de uitgeverij Debeer een poëziebundel met 115 van zijn gedichten : De ogen dicht een danser. Nooit eerder was er een boek met zijn werk gepubliceerd. Hij noemde het zijn testament. “Als oud-studenten en Torhoutenaren zich dankzij dit boekje Verkarre blijven herinneren, is mijn doel bereikt”, zei hij.

Een vurige bewonderaar van Guido Gezelle

Roger Verkarres gedichten geven uiting van wat hem dreef als priester, als leraar en als mens. Veel van zijn poëzie balanceerde op het smalle koord tussen een hechte liefde voor de Kerk en een scherpe, kritische kijk erop. Hij was een vurige bewonderaar van Guido Gezelle en hanteerde diens erfgoed. Hij wou maar al te graag de Gezelle van de tweede helft van de twintigste eeuw zijn. De laatste maanden van zijn leven, toen de ziekte hem almaar meer ondermijnde, publiceerde hij nog een tweede, ultieme dichtbundel : Het is wel kil hier in het midden. Zijn laatste schrijfsels staan erin.

Worstelen met het celibaat en de Kerk

In 2001, tien jaar na zijn dood, schreef de Torhoutse Fien Devos, die master in de Germaanse talen is, voor de Vereniging van West-Vlaamse Schrijvers (VWS) een cahier over Roger Verkarre. Ze baseerde zich daarvoor op haar proefschrift onder de leiding van professor Hugo Brems. Dat proefschrift was een monografie over haar overleden stadsgenoot, die ze weliswaar niet persoonlijk gekend heeft.

“Ik vind dat hij als dichter nooit de erkenning gekregen heeft die hij verdiende”, zegt ze. “Aan de hand van getuigenissen en kranteninterviews heb ik vooral de mens Roger Verkarre belicht. Een ruwe schors met een gevoelige ziel. Man van de natuur en twijfelend over het instituut Kerk. Worstelend met het celibaat en dus in se met het priesterschap. Iemand die als geen ander van het woord hield en Guido Gezelle op het vlak van poëzie als zijn grote voorbeeld beschouwde.”

Roger Verkarre werd op vrijdag 27 juli 2001 begraven. De uitvaartdienst had in de Torhoutse Sint-Pieterskerk plaats.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier