Portugese architect Nuno Pinto integreert zich in Waregem: “We missen enkel de zon en onze familie”

© HDV
Redactie KW

De economische crisis in Portugal deed architect Nuno Pinto en zijn vrouw Sarah Coelho nadenken over een emigratie naar Duitsland.

Na een reeks voorbereidende taallessen viel Nuno’s oog op een vacature bij een architectenbureau in Wielsbeke, waarna de plannen snel wijzigden. Ondertussen woont het koppel al meer dan vijf jaar in België en voelen ze zich hier al helemaal thuis. “Enkel de regen en de donkere winters wennen nog altijd niet.”

“Vlamingen zijn echte planners, zelfs voor familie”

Na het afstuderen kwam Nuno al snel tot de conclusie dat een carrière als architect in Portugal bijna onmogelijk was. Ook Sara kon met haar diploma niet aan de slag in eigen land. “Therapie wordt daar echt gezien als luxe en psychologen kunnen enkel onbetaalde stages of vrijwilligerswerk doen”, zegt ze. Nuno besloot daarom om werk te zoeken in het buitenland en kwam via de Portugese orde der architecten in België terecht. “Mijn enige voorwaarde was dat ik nog regelmatig kon terugvliegen naar mijn familie.” Een halfjaar nadien volgde Sara haar echtgenoot naar België.

Het koppel startte meteen met taallessen in het CVO van Kortrijk en Waregem, maar besliste dit jaar om er even mee te stoppen. “Na een aantal jaren grammatica en spelling is ons Nederlands al van een zeker niveau. Het laatste jaar zaten we beiden in een praatgroep, maar hadden we het gevoel dat we geen nieuwe dingen meer bijleerden”, zegt hij. “Vooral onze jobs en sociale contacten zorgen er nu voor dat we onze kennis van het Nederlands kunnen verfijnen”, vult Sara aan. Ook de goede relatie met de buren bleek een grote taalhulp. “Ze zijn nog altijd een grote steun voor ons, bijna als een tweede familie”, zegt hij.

Tekort aan zon

Natuurlijk missen we onze ouders heel erg, maar dat is niet het enige. “Het weer was het moeilijkste om aan te wennen, want in Portugal schijnt de zon bijna voortdurend. De winters in België zijn zo donker en bewolkt”, zucht Nuno. “Gelukkig keren we om de drie à vier maanden terug om een portie zon op te doen en onze familie te bezoeken”, zegt Sara. “En om veel vis te eten,” vervolgt Nuno, “want ik ben een echte visliefhebber en het aanbod aan vis is hier ook veel kleiner dan in Portugal.”

Nuno en Sara hebben geen moeite gehad met de integratie in Waregem, maar vinden de Vlaamse mentaliteit soms wel grappig. “Vlamingen zijn echte planners, je kan hier nooit afspreken zonder dat er een agenda wordt bovengehaald”, zegt Nuno. “Zelfs met familie wordt een moment vastgelegd.” Een pendelcultuur kenden ze voorheen niet. “Werken in de hoofdstad en dagelijks de trein nemen, gebeurt nooit in Portugal. Als je in Lissabon werkt, ga je er wonen.” Het koppel is vastbesloten om in België te blijven. “We zoeken een huis om te kopen.” (PNW)