Poperingenaars Frederick en Annegreet wonen al 13 jaar in Nieuw-Zeeland

Annegreet Sinaeve en Frederick Maes met hun drie kinderen: Lena (7), Morris (5) en Rosa (2). (GF)
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Vijf dagen nadat ze in Poperinge in het huwelijksbootje stapten, stonden Annegreet Sinaeve en Frederick Maes in Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Dertien jaar later wonen ze nog altijd in het land van de Kiwi’s, maar nu met drie kinderen in hun eigen boerderijtje. “We leven het trage leven, maar de Westhoek zit nog steeds in ons hart”, vertelt Annegreet.

Annegreet Sinaeve (37) groeide op in Watou in het gezin van Frank Sinaeve en Martine Bruneel, uitbaters van de bekende winkel Bruneel Elektro die binnenkort de deuren sluit. Momenteel is er een totale uitverkoop bezig. Annegreet ging naar school in Poperinge, net als haar echtgenoot Frederick Maes (41), zoon van Michel Maes en Nicole Queldry. Dertien jaar geleden verhuisden ze naar Nieuw-Zeeland, waar ze nog steeds wonen en de ouders werden van Lena (7), Morris (5) en Rosa (2). “Wij wonen momenteel op een kleine boerderij van vier hectare in Kaitoke (Upper Hutt City) op 45 minuten rijden van de hoofdstad Wellington. Wij hebben dit stuk grond tien jaar geleden gekocht. Voordien woonden we in Stokes Valley en Point Howard, beide in de Hutt Valley. Het is dus min of meer dezelfde regio.

Hoe komen jullie aan de andere kant van de wereld terecht?

“In 2000 heb ik een jaar in Nieuw-Zeeland gewoond als uitwisselingsstudent met AFS. Ik had nog contact met mijn gastgezinnen en vrienden van toen. Na onze studies wilden we beiden de wereld verkennen. Nieuw-Zeeland was voor Frederick, en voor vrij veel Europeanen, toen nog een grote onbekende. Hij was dus best nieuwsgierig. Toen bleek dat er een groot tekort was aan huisartsen in Nieuw-Zeeland, en Frederick dus makkelijk een job en visum kon krijgen, besloten we de stap te zetten en na twee jaar te evalueren. We zijn hier eerst twee maanden op vakantie geweest en daarna hebben we nog een jaar in België gewerkt terwijl we alle paperassen in orde brachten. Op 25 augustus 2007 zijn we getrouwd in België en op 1 september stonden we al in Wellington. Nu bijna 13 jaar later wonen we hier nog steeds.”

Waarom zijn jullie gebleven?

“Op vlak van ongerepte natuur is Nieuw-Zeeland echt wel een paradijs: zalige bossen, bergen, stranden, zee, meren, rivieren, vulkanen, fjorden… In de Nationale Parken is een uitgebreid netwerk van hutten van de Dienst voor Natuurbehoud voorzien waar je naartoe kan wandelen en in kan overnachten. Frederick en ik doen dat allebei zeer graag. We hebben dat ook al een aantal keer met de kindjes gedaan en die vinden dat echt fantastisch. Wij wonen ook vlakbij het zeer mooie Kaitoke Regional Park waar scenes van Rivendell (de fictieve woonplaats van de Elfen in Midden-Aarde, red.) in Lord of the Rings werden gefilmd. We gaan daar in de zomer zeer vaak in de rivier zwemmen om af te koelen. Frederick houdt ook van mountainbiken en trailrunning, hier zijn tal van tracks en parken. We hebben ook al een paar meerdaagse off-road fietsroutes gedaan. Een andere hobby van Frederick is duiken en speervissen. Vissen en zeevruchten verzamelen, aangenaam en lekker… Maar ook typisch aan Nieuw-Zeeland zijn de vele aardbevingen, zo goed als dagelijks, maar niet altijd voelbaar.”

Wat doen jullie om de kost te verdienen?

“Frederick heeft lange tijd als huisarts gewerkt maar de voorbije jaren heeft hij zich gespecialiseerd in huidkanker. Hij werkt nu uitsluitend in de Skin Clinic als huidkankerspecialist. Ik heb een master in Kunstwetenschappen en een master in Sociale en Culturele Antropologie. De voorbije jaren heb ik al in een galerie en een cultureel centrum in Wellington gewerkt. Sinds de geboorte van Lena ben ik thuis. Huisvrouw zijn, was niet onmiddellijk de carrière die ik voor ogen had, maar ik begin het meer en meer te appreciëren. Ik ben ook dankbaar dat we het ons kunnen permitteren dat ik thuis blijf. Onze boerderij zorgt ervoor dat we op vele vlakken zelfvoorzienend kunnen zijn. We hebben schapen, runderen, kippen en kweken onze eigen groenten. Ik maak ook zelf producten als yoghurt, confituur, choco, muesli, gebak, allerlei vleesbereidingen… Vleessla, kip-curry, preparé en dergelijke bestaan hier niet dus moet je die zelf maken. En brood! Lekker brood is in Nieuw-Zeeland moeilijk te vinden, dus ik bak al vrij lang ons eigen brood. Ik ben de laatste jaren ook in de ban geraakt van zuurdesem: brood, stokbrood, croissants, chocoladekoeken, pizza…”

Wat zou je nog willen doen in de toekomst?

“Door de coronacrisis beseffen we nog meer hoe belangrijk wij het vinden om zelfvoorzienend te kunnen zijn. Daar halen we nu al veel voldoening uit, maar het is een work in progress, het kan dus nog beter. Het is nogal een late roeping maar ik zou graag bakker willen worden. Al van kindsaf bak ik graag, maar het is pas nu dat ik besef dat ik van die passie mijn beroep zou kunnen maken. Het is voorlopig nog een droom, we zien wel. “

Zijn jullie al Nieuw-Zeelanders?

“We overwegen het om de Nieuw-Zeelandse nationaliteit aan te nemen. Sinds 2007, het jaar dat we verhuisden, laat België dubbel burgerschap met Nieuw-Zeeland toe. Dat is super want we willen zeker Belg en Poperingenaar blijven. Nu hebben Frederick en ik een permanente verblijfsvergunning om hier te wonen. De kindjes hebben al de beide nationaliteiten.”

Keren jullie ooit nog terug naar de Westhoek?

“We voelen ons nog zeer sterk verbonden met de Westhoek. Na elk bezoek aan Poperinge speelt het wel opnieuw in ons hoofd, maar we zijn ons ervan bewust dat de dagen die we hier doorbrengen een verkeerd beeld kunnen scheppen van het dagelijkse leven hier: we zijn op vakantie, iedereen is super content om ons terug te zien, … Gelukkig staan Frederick en ik op dezelfde golflengte wat dat betreft. We willen vaak op bezoek kunnen komen, maar Nieuw-Zeeland is echt wel onze nieuw thuis.”