Politiezone Vlas komt thuis: “De mannen van de recherche zitten nu gewoon om de hoek”

De felblauwe gevel van het nieuwe politiecommissariaat springt wel enigszins in het oog. © AN
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Maandag kon de politiezone Vlas, de zone die Kortrijk, Kuurne en Lendelede omvat, eindelijk verhuizen naar hun nieuwe gebouw aan de Minister de Taeyelaan. De verhuizing had heel wat voeten in de aarde maar was nodig. Het oude gebouw in het centrum deed al dienst sinds 1965. Maar liefst 300 personeelsleden, 35 miljoen euro en een kleine 2.000 verhuisdozen waren nodig om alles op tijd klaar te krijgen. Toch is nog niet alles volledig in kannen en kruiken. Wij kregen een persoonlijke rondleiding van woordvoerder Thomas Detavernier.

De politiezone Vlas neemt het principe van meer blauw op straat wel erg letterlijk. Je kan hun nieuwe deels knalblauwe gebouw op de site van de Drie Hofsteden niet missen. Het puilt bovendien uit van de laatste snufjes. Zo zitten de mensen van het onthaal achter kogelwerend glas dat voldoet aan de laatste normen. Op het eerste verdiep is een state-of-the-art-videowall te vinden bij de werknemers van de dispatch en het gebouw heeft drie aparte ingangen. Eentje voor bezoekers, één voor personeel en één voor (potentiële) criminelen. “Dat was absoluut noodzakelijk”, zegt woordvoeder van de politiezone, Thomas Detavernier. “In ons vorige gebouw kon het zijn dat een mama met twee kindjes het pad kruiste van iemand in handboeien die opgepakt werd voor zware feiten. Dat is natuurlijk niet ideaal.”

Agent in overall

“Het oude gebouw was bovendien gewoon uitgeleefd”, gaat hij verder. “Het was sinds 1965 permanent open, veel te klein en voldeed niet meer aan de laatste regelgeving. We konden er niet meer professioneel werken.” Het nieuwe gebouw ligt wel niet meer pal in het centrum van de stad. “Maar voor mensen die hulp ter plaatse nodig hebben van agenten is dat geen probleem. Die agenten vertrekken immers haast nooit vanuit ons gebouw, maar zijn al op patrouille in de stad.”

Thomas Detavernier.
Thomas Detavernier.© AN

Wie in het nieuwe gebouw rondloopt, moet uit zijn doppen kijken. Er zijn deze week nog heel wat werklieden aan de slag om de boel af te werken. De potten verf en kabels vliegen je er om de oren. Daarnaast proberen een 300-tal personeelsleden uit te vissen of de trappen nu links of rechts van de toiletten waren. “Het lijkt misschien nog wat chaotisch”, vertelt de woordvoerder. “Maar het personeel dat onze straten veilig houdt, is zoals elke dag op pad hoor.”

Nog niet alle werknemers konden hun dagelijkse taken hervatten. Gordon bijvoorbeeld is gewoonlijk aan de slag als agent in burger, maar vandaag loopt hij rond in overall. “Mijn computer is nog niet aangesloten op de juiste netwerken. Ik heb dan maar besloten om een handje toe te steken en de radio’s in het gebouw te fiksen“, lacht hij. “Op dit moment is het even alle hens aan dek, maar uiteindelijk ben ik heel blij met de verhuizing. Vroeger zaten onze diensten verspreid over drie gebouwen in verschillende hoeken van de stad. Als ik nu iets wil vragen aan de mannen van de recherche bijvoorbeeld, dan vind ik die gewoon om de hoek. Dat is een hele verbetering.”

Kogel- en geluidswerend

Het onthaal met volledig kogelwerend glas is uiteraard wel al bemand om de eerste bezoeker te ontvangen. Het dikke glas is ook geluidswerend waardoor het gesprek tussen de onthaalbediende en de bezoeker via een microfoon verloopt. Dit systeem moet nog iets beter worden afgesteld, zodat niet iedereen in de onthaalruimte hoort wat er gezegd wordt.

Het onthaal.
Het onthaal.© AN

Ook Thomas zelf loopt nog wat verloren. De deur van de vrouwenkleedkamers laat hij snel weer dicht vallen. Na enig zoekwerk komen we in de cellen terecht waarvan er één al bezet is. Een hele eer voor de crimineel in kwestie. Hij is immers de allereerste die er opgesloten werd. “We hebben 11 aparte cellen”, vertelt Thomas. “Twee daarvan zijn geschikt om mensen 48 uur vast te houden. En dan is er ook nog de collectieve cel waar we meerdere mensen tegelijk in kunnen opsluiten. Plaats genoeg dus.” Daarnaast zijn op het gelijkvloers ook de verhoorkamers te vinden.

170 camera’s op één muur

Op de eerste verdieping hebben de meeste politiemannen en -vrouwen hun werkplek in een grote open ruimte. In een aparte zaal zijn de medewerkers van de dispatch te vinden. “Binnenkort zullen we de noodoproepen van mensen die de 101 bellen weer in Kortrijk beantwoorden”, verduidelijkt de woordvoerder. “Nu gebeurt dat nog vanuit het Communicatie- en Informatiecentrum van de federale politie in Brugge maar we merken dat dat niet ideaal is. Als iemand belt over een gevecht in ‘t Straatje weten onze mensen onmiddellijk waarnaartoe. Iemand in Brugge die Kortrijk niet kent, heeft daar minder een idee van.” Dat wil wel zeggen dat het personeel vanaf de overstap naar de eigen dispatching opnieuw shiften van maar liefst 12 uur zal moeten draaien. “Maar wij zien dat wel zitten”, weet een van hen te vertellen. “Dat wordt dan immers gecompenseerd met langere vrije momenten.”

Op de hypermoderne videowall zullen maar liefst beelden van 170 camera's in de stad bekeken kunnen worden.
Op de hypermoderne videowall zullen maar liefst beelden van 170 camera’s in de stad bekeken kunnen worden.© AN

Op dezelfde afdeling is ook een gigantische muur vol schermen te vinden. “Daarop gaan we de beelden van de meer dan 170 camera’s in Kortrijk tonen”, vertelt Thomas. “We moeten natuurlijk nog op zoek naar speciaal opgeleid personeel om ook naar de beelden te kijken. Maar uiteindelijk hopen we zo misdaden te kunnen voorkomen.” Een verdiep hoger is er de ruime eetzaal, een luxe die de agenten in het vorige gebouw moesten missen. “Daar at iedereen gewoon achter zijn computer. Maar nu kunnen we eens gezellig samen komen”, besluit Thomas.

Niet alle werknemers zijn natuurlijk even blij met de veranderingen. De werkdruk is immers al vrij hoog bij de politie. “Maar die ontevredenheid heeft niet per se iets met de verhuizing te maken“, weet Benny Staelens van vakorganisatie NSPV. “Natuurlijk doet die extra druk er geen goed aan, maar er zitten niet abnormaal veel mensen thuis bij politiezone Vlas. In andere zones doet het probleem zich ook voor. Voornaamste oorzaak is een tekort aan personeel waardoor er te veel druk ligt op de mensen die wel al aan de slag zijn. Er is ook veel onzekerheid over de pensioenen en zelfs ziektedagen staan op de helling. Het is dus niet verwonderlijk dat zeker in deze tijd van het jaar er wat meer mensen zijn die geen licht meer zien aan het einde van de tunnel. De nieuwe omgeving lijkt mij anderzijds wel een goede zaak, ook voor de werknemers.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier