Vandaag, zaterdag 5 oktober, wordt de Berencross betwist op het domein Ter Borcht. Nieuwelingen, junioren, beloften, dames en elite rijden er rondjes op een selectief parcours dat door de weersomstandigheden niet gemakkelijk zal zijn. Pierre Buyse tekende het parcours uit, zijn medewerkers bouwden het op en alles werd gekeurd en goed bevonden door Paul Herygers.
De 71-jarige Pierre Buyse is enorm ervaren op het vlak van het koersgebeuren. “In het jaar 1963 ben ik begonnen”, opent Pierre Buyse. “Ik heb wat gekoerst, maar dat duurde niet lang. Daarna heb ik geholpen aan het organiseren van wielerwedstrijden. Al 37 jaar ben ik koerscommissaris bij de wielerbond. Bij onze wielerclub De Molenspurters ben ik al 40 jaar actief, waarvan geruime tijd voorzitter. Zo stond en staat de wielersport nog altijd centraal in mijn leven. Samen met onze vriendengroep beslisten we zeven jaar geleden om een veldrit te organiseren. Dat was een B-cross. Iedereen die meewerkte zag hier een kleine 2.000 toeschouwers. Ze zeiden: ‘Wat is dat hier in Meulebeke?’ Er stond een viptentje. Daar had de voorzitter van de Berencross, burgemeester Dirk Verwilst, voor gezorgd. Uiteraard vroeg men na afloop of ik er niet kon voor zorgen dat het een A-cross werd. Ik was goed bekend en had wellicht een streepje voor, ik kende de weg. Het werd toegekend, maar er mochten alleen Belgische renners deelnemen. Na twee jaar kregen we de toestemming van de UCI om een 1.2-cross te organiseren zoals dat nu nog is, binnen het circuit van Ethias.”
In het begin duurde de opbouw ruim een maand, nu twee weken
“Gedurende al die jaren is het parcours voortdurend aangepast”, gaat Pierre Buyse verder. “Een keer een bocht verleggen, dan weer een andere brug en nu in het vooruitzicht van ons BK nog uitgebreider. Het is een technisch parcours over verharde grond, bosgrond, weide, bruggen, wasbord en zandbak. De renners vinden het een prima parcours, alles op hetzelfde domein.”
“Start en finish bevinden zich op de atletiekpiste van Ter Borcht ter hoogte van het Dr. Leo Abeele Stadion. Vandaar gaat het richting het Robinsoneiland, waar de renners verschillende keren de heuvels trotseren. Aansluitend sturen we de renners over een aangelegde brug om vervolgens de weide in te vliegen, waar de dubbele materiaalpost en bikewash zich bevinden. Via de weide door het bos naar het speelplein, balanceren door de zandbak van 30 meter, over de verhoogde heuvel, door het bos en voor de tweede keer de weide in terug naar de dubbele materiaalpost. Daarna over het water, over een brugconstructie en via de voetbalvelden met een dubbele balkjespassage naar de atletiekpiste met finish. De startzone op de atletiekpiste wordt alleen gebruikt bij de start. Na de eerste ronde wordt bij het oprijden van de piste onmiddellijk richting finish gereden.”
Echte vriendengroep
“Alleen kan ik dat niet organiseren. Mijn 16 medewerkers verdienen absoluut een even grote pluim. We zijn een echte vriendengroep. Door de ervaring gaat alles nu veel sneller. In het begin duurde de opbouw ruim een maand, nu twee weken. Zij bouwen op en ik coördineer de werken.”
Pierre Buyse hield lang café De Sportman open en daar stond de wielersport centraal. “Het is ongelooflijk wat voor hechte groep vrienden ik heb. Ik moet maar met de vinger knippen en zij staan voor mij klaar. Ook op maandag na de cross zijn zij present om gedurende een kleine week de afbraak te doen.”
Privé
“Mijn overleden echtgenote heeft mij de hele tijd gesteund. Ik heb alles mogen doen wat ik wilde. Het is jammer dat het zo moest eindigen. Wij wilden samen genieten van onze oude dag, maar het mocht niet zijn. Zelf had ik ook een tegenslag door een trombose te doen, maar het overlijden van mijn vrouw was een grotere klop. Ik heb met drie dochters en een zoon vier prachtige kinderen. Mijn kleinzoon Aaron Vervaecke rijdt maandag zijn laatste wedstrijd van het seizoen, daar zal ik zeker bij zijn en van genieten”, besluit Pierre.
(Werner De Vooght)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier