Philippe De Vestele: “TAZ maakt al jaren graag gebruik van deze unieke plek”

Philippe De Vestele. © Davy Coghe
Gillian Lowyck

Philippe De Vestele (53) is al jaren zaakvoerder van IDP Shipyard, de Oostendse scheepswerf. Maar hoewel hij elke dag tussen de schepen staat, heeft hij eigenlijk niet zoveel met het maritieme. Wat voor hem het allerbelangrijkste is, is de wereld verbeteren. “Vroeger wilde ik een heel continent helpen. Vandaag ben ik blij als de 25 mensen die hier werken tevreden naar huis gaan.”

IDP Shipyard in Oostende is een imposante plek. Logisch, want een schip op het droge ziet er altijd spectaculairder uit. Logisch ook dat Theater aan Zee (TaZ) al jaren graag gebruik maakt van deze unieke plek in de haven.

Hoe ben jij bij IDP beland?

“Dat is een heel verhaal. Ik wilde de wereld verbeteren. Daarom heb ik tropische landbouw gestudeerd. Na mijn studies werkte ik een jaar of vijf bij Artsen zonder Grenzen. Daar heb ik ook mijn vrouw ontmoet. We hebben een jaar in Tanzania gewoond en gewerkt. Daarna keerden we terug naar België, omdat we ons eerste kindje verwachtten. Het idee was om te bevallen en weer te vertrekken, maar dat is anders uitgedraaid… Mijn vrouw kreeg toen de kans de huisartsenpraktijk van haar ouders over te nemen. Naar het buitenland gaan was helemaal niet zo evident en we kozen voor zekerheid. Mijn vader was algemeen directeur bij IDP en had hulp nodig. Ik ben hier in 2000 komen werken en uiteindelijk heb ik het roer overgenomen.”

Het was dus niet de bedoeling dat je het familiebedrijf verder ging zetten?

“Nee, totaal niet. Ik denk daar vaak aan, hoor, of het wel allemaal de juiste keuze was. We hebben vrienden die wel in het buitenland zijn gebleven en die hebben het ook niet zo gemakkelijk had. Uiteindelijk is het best oké hoe het gelopen is. Het is totaal anders dan gedacht, maar daarom niet slechter. Vroeger stond ik daar niet zo bij stil als nu. Ik was trots dat ik het levenswerk van mijn vader en oom verder kon zetten. Nu vraag ik me wel eens af of ik uiteindelijk wel heb gedaan wat ik wilde doen.”

Die vijf jaar bij Artsen zonder Grenzen waren voor mezelf de meest zinvolle

Heb je spijt van je keuze?

“Ik heb altijd iets willen betekenen voor de maatschappij. Tijdens mijn tijd bij Artsen zonden Grenzen voelde ik mezelf het meest zinvol. Het is minder spectaculair, maar ik probeer het nu anders. Ik probeer van dit bedrijf een plek te maken waar mensen zich goed voelen. Ik ga misschien niet een heel continent helpen… maar als de 25 mensen die hier werken ‘s avonds naar huis gaan en voelen dat het oké was, dan is dat ook niet slecht. Mijn ambities zijn wat realistischer geworden.”

Heb je iets met het maritieme?

“Ik heb het voor een deel met de paplepel ingekregen natuurlijk. Voor de rest… Ik vind de zee wel tof en als er een schip droog staat, kan ik dat wel appreciëren, maar dat is meer beroepsmatig. Ik heb geen enkele hobby die te maken heeft met de zee. Naar Oostende voor Anker ben ik bijvoorbeeld niet geweest. Tijdens de week zie ik al genoeg schepen (glimlacht). Wat ik wel heel graag doe, is vliegen. Ik doe aan parapente. Ik hou ook enorm van de bergen.”

Wat is jouw band met Theater aan Zee?

“Dat is pure sympathie. Ik vind mensen die creatief bezig zijn geweldig. Ik ben zelf niet creatief. Nu komen ze hier al een vijftal jaar om voorstellingen te doen. Jammer genoeg vindt TaZ telkens plaats tijdens onze gezinsvakantie. Mijn band is dus die van enthousiaste sympathisant.”

Wat betekent betrokkenheid voor jou?

“Ik vind dat geweldig belangrijk. Dat is de manier waarop ik probeer te leven. Ik probeer alles zo goed mogelijk te doen en dat wil ik ook met het bedrijf. Je kan de dingen maar goed doen als je zelf zeer betrokken ben. Je moet niet enkel kijken naar die kapotte boot die je moet herstellen, maar ook luisteren naar de mensen. Van heel veel mensen kan je iets leren. Als ik vlieg, is dat ook een manier van betrokkenheid. Ik ben me bewust van wat er om mee heen gebeurt. Dat is een soort verbondenheid. Voor mij is dat de kern van het zoeken naar harmonie. Moeilijk hoor. Er zijn dagen dat ik denk: wat een boeltje! En op andere dagen slaag ik erin om me verbonden te voelen.”

De loods van IDP is een van de stopplaatsen van The Village, een theatrale tentoonstelling van 2,5 kilometer lang op de Oosteroever. Van woensdag 31 juli tot zaterdag 10 augustus, telkens van 11 tot 19.30 uur. Tickets kosten 13 euro in voorverkoop en 14 euro ter plaatse.

Wie is Philippe De Vestele?

Privé

Philippe (53) is afkomstig uit De Haan. Hij is getrouwd met Joke Pauwelyn en samen hebben ze vier vrienden. Hij woont niet aan zee, maar in Lauwe.

Opleiding en loopbaan

Philippe studeerde tropische landbouw in Gent. Hij werkte een aantal jaar in het buitenland voor Artsen zonder Grenzen. Daarna ging hij in het bedrijf van zijn vader aan de slag, de IDP Shipyard. Hij staat sinds 2008 aan het roer van de Oostendse scheepswerf die onder meer de Mercator restaureerde.

Vrije tijd

Parapante (zweefvliegen), paramotorvliegen en dol of sciencefictionboeken.