Hij is 57 jaar maar heeft nog steeds het enthousiasme en de drive van een jonge kerel. Kapper Philip Noppe is enorm leergierig: niet alleen op het vlak van zijn stiel maar ook als het op koken aan komt. “Ik ben 100 procent gelukkig en zit zeer goed in mijn vel”, lacht de man die enkele maanden geleden ook op het koninklijk paleis werd ontvangen.
Philip Noppe is de hartelijkheid zelf wanneer we na een drukke werkdag bij hem binnenvallen. Snoepjes en koekjes op tafel en meteen wordt er een gin en tonic volgens de regels bereid: een scheut kwaliteitsgin met twee ronde, grote ijsbollen en een dash Thomas Henry-tonic erover. De rest blijft in het flesje dat naast het bolvormige glas op tafel komt. Wanneer Philip hoort dat fotograaf Stefaan ook in aantocht is, verdwijnt hij om een propere trui aan te trekken. Aan zijn voeten steken toffe Steve Madden-schoenen die hij in Londen heeft gekocht. “Ik draag meestal Converse-sneakers omdat die zeer makkelijk zitten als je een hele dag moet rechtstaan. Maar deze schoenen zijn ook precies pantoffels.”
Was kapper worden een jongensdroom?
Philip Noppe: “Neen, eigenlijk niet. Als kindje had ik graag dat men mijn haar kamde maar daar stopte het ook bij. Mijn vader wilde dat ik elektriciteit-mechanica studeerde. Dat was de toekomst, zei hij. Hij had gelijk maar alleen bleek ik niet gemaakt om in een overall achter een draaibank te staan. Het eerste jaar kreeg ik waarschijnlijk punten cadeau zodat ze van me af zouden zijn maar in het tweede jaar kreeg ik geen cadeaupunten en was ik gezakt (lacht). En dan had ik eigenlijk al voor mezelf uitgemaakt dat de kappersstiel wel iets voor mij zou zijn. Mijn vader schrok een beetje maar ik kreeg de kans om mij te bewijzen.”
En dat lukte?
“Ik liep school in de chalets van de RITO, op de plaats waar nu de Wallenparking en de speelplaats en sporthal van de VMS staan. Ik kreeg les van mevrouw Devos en van mevrouw Ramoudt, de mama van actrice Machteld Ramoudt. Ik heb trouwens nog het haar van Machteld gecoiffeerd op school. Ik was een speelvogel maar wel zeer gemotiveerd om alles van de stiel zo snel en zo goed mogelijk onder de knie te krijgen. Toen de mevrouw van het secretariaat op een dag onze klas binnenstapte en vroeg of er iemand zin had om op zaterdag bij een kapper in Ingelmunster te werken, stak ik mijn hand op. Ik was veertien jaar.”
Nadat je afstudeerde, heb je bij heel veel kapperszaken aan de slag geweest vooraleer je eigen zaak op te starten?
“Op de avond van onze proclamatie kreeg ik het aanbod om bij een herenkapper in Brugge te beginnen. Maar ik wilde een dameskapper zijn en ging als volle gast aan de slag bij Coiffure Luc in de Goezenputstraat in Brugge. En ik heb inderdaad in veel salons gewerkt want ik wilde steeds meer leren en meer verantwoordelijkheid krijgen. Ik was ambitieus.”
En dat ben je nog steeds?
“Absoluut. Ik volg nog steeds opleidingen en wil nog altijd bijleren. In Londen werd ik onlangs uitgeroepen tot Label. m-expert van het jaar. Label. m is het huismerk van de Toni & Guy Academy en ik ben één van de 74 Toni & Guy ambassadeurs. Ik volg alle opleidingen, alle demonstraties en alle shows. Ik heb in vijf jaar tijd nog geen enkele afspraak gemist.”
En in 2021 doe je een gooi naar een nationale titel?
“Ja, ik doe mee aan Hairdresser of the year. De mensen van Label. m geloven in mij en steunen mij voluit. Die wedstrijd vindt telkens plaats in januari in Brussel. Januari 2020 komt een beetje te vroeg om nog alles rond te krijgen, maar volgend jaar ben ik van de partij. Niet slecht ‘voor een oude zak’, hé (giert het uit)!”
Wat blijft je meest bij in je carrière tot nu?
“Mijn periode bij Christine ‘Xantippe’ Waeyaert in Brugge. Zij heeft me meest gevormd tot wat ik nu ben. Zij was en is nog steeds de kapster van de BV’s en bij haar kreeg ik de gelegenheid om veel te leren tijdens belangrijke programma’s zoals Hitkracht, het Swingpaleis of de verkiezingen van Miss België, Miss Belgium Beauty en Topmannequin. We waren ook negen jaar de vaste kapper van Wendy Van Wanten.”
“Door Christine kwam ik ook in contact met de Toni & Guy Academy en ik herinner me nog dat ik overweldigd was door die mensen. ‘Waw, ik wil ooit op dat niveau werken’, was mijn eerste gedachte. Die mensen hebben absoluut geen kapsones, zijn supervriendelijk en begroeten mij met een hug maar hun demo’s en opleidingen zijn zeer strikt en ongelooflijk correct. Er is nooit een verloren moment.”
Pas in het begin van de eeuw bouwde je een zelfstandige zaak uit?
“Ja, in 2003 startte ik met Philip Coiffure in de Sint-Amandsstraat. In 2005 hebben we dan de oude pastorie op de Onze-Lieve-Vrouwemarkt gekocht en begin januari 2006 hebben we hier de deuren geopend.”
Je bent ook één van de voortrekkers van Duaal Leren?
“Dat klopt. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat je de echte stiel pas leert op de werkvloer. Jongeren die niet zo graag op de schoolbanken zitten, hebben de kans om één dag per week naar school te gaan en de rest van de week hun stiel te leren bij een vakman of -vrouw. Je mag die jongeren natuurlijk niet gebruiken als goedkope werkkracht, je moet ze ook het métier leren. Je mag niet bang zijn om je kennis te delen met hen want uiteindelijk wil je hen helpen om goede kappers te worden. Ik heb een studente Duaal Leren die nu in haar laatste jaar zit en in juni zal afstuderen. Wel, ze is er klaar voor en ze zal zeker kunnen kiezen wat ze zal doen. Als je maar in je dromen blijft geloven dan kom je er.”
Je werd zelfs uitgenodigd op een symposium over Duaal Leren op … het koninklijk paleis?
“Dat was toch even verschieten toen er een mooie enveloppe met dito uitnodiging in de bus viel. Ik dacht eerst dat het één of andere huwelijksaankondiging was maar het was een uitnodiging van de koning. Of ik een symposium over Duaal Leren op het koninklijk paleis wilden bijwonen. Ja, natuurlijk wel!”
“Er zat ook een reeks aanbevelingen in waaronder de dress code: heren moesten een donkerkleurig pak met das dragen. En ik zat op de derde rij op enkele meters van onze koning. Neen, ik heb er niet mee kunnen spreken maar ik vond het op zich al indrukwekkend.”
Ben je als kapper trots op je eigen haardos?
“Ja, ik draag mijn haar graag lang en ik heb blijkbaar goede genen. Ik zie er graag verzorgd uit en het doet me soms pijn aan de ogen als ik zie hoe sommige mensen er vandaag bij lopen. Ik ben nog van de generatie die zich opkleedt als we uitgaan en er probeert uit te zien alsof we net uit een doosje komen. Dat mis ik een beetje vandaag.”
Naast kapper ben je ook een gedreven hobbykok?
“Ik heb zes jaar kokschool gevolgd in Spermalie en daarna twee jaar patisserie. En in 2012 heb ik deelgenomen aan Hobbykok van Vlaanderen en was de allereerste Hobbykok Claudia mijn coach. Ik heb twee keer mogen koken voor Gert De Mangeleer en Sergio Herman. Mijn sushi met gemarineerde Sint-Jakobsnootjes viel best in de smaak. Ik ben één keer op televisie gekomen, tijdens de eerste aflevering. En dat was het (lacht). Maar het was een zeer leuke ervaring.”
Ben je een kok à la Meus of eerder een Bekkari-adept?
“Zeker de keuken van Jeroen Meus. Een goede saus kun je moeilijk bereiden zonder boter of room. Wanneer zelfs topchef Peter Goossens zegt dat je geen goede puree kunt maken zonder een goeie klets boter erin, wie ben ik om hem tegen te spreken? En zout gebruik ik ook want dat is een goede smaakversterker.”
Ben je gelukkig?
“Meer dan 100 procent. Ik heb een fantastische vrouw die mij steunt en vertrouwt. Ik heb een fantastische zoon van 34 en twee kleinkinderen, een schattige dochter en twee toffe pluskinderen. Ik vind plezier in mijn werk, lach veel en graag en de mensen komen hier graag over de vloer.”
Waar staat Philip Noppe in tien jaar?
“Daarvoor moet je in tien jaar nog eens terugkeren. Alles is mogelijk. Mijn dochter is nu acht en zegt dat ze voor kapster wil leren. Zal ik zelf nog aan het werk zijn? Ik zal nu alleszins nog niet stoppen met opleidingen volgen. Telkens ik naar de Toni & Guy Academy in Londen ga, is het precies een schoolreis voor mij.”
Tips van Philip
Lekker eten
“Doe ik uiteraard graag. Als je acht jaar Spermalie achter de rug hebt, is het logisch dat je een boontje hebt voor de goede keuken. Hier in de buurt eet ik graag bij Peter en Nele van De Steeg. Ze werken met dagverse producten, het is een goede keuken voor een eerlijke prijs, het is er gemoedelijk en Peter zorgt voor een vlotte bediening. Ja, ik vind het top op het vlak van prijs-kwaliteit.”
“Ik ben ook al een paar keer naar Boury geweest en dat is natuurlijk koken op hoog niveau. Veel mensen beseffen niet hoeveel tijd en voorbereidingen er kruipen in zijn gerechten. Dat is voortdurend proberen, proeven en aanpassen. En dat moet gebeuren wanneer het restaurant gesloten is, hé. Die mensen werken van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Ik wens de zeer talentvolle Tim en zijn team zeker een derde ster: zowel locatie als keuken zijn super.”
Leuk shoppen
“Ik ben een drie minuten-shopper. Ik stap binnen in mijn gebruikelijke winkels en vraag ‘heb je dit in mijn maat’ en vervolgens ‘mag ik het eens passen’. Zit het goed en past het plaatje dan betaal ik het en neem ik het mee. In Roeselare bezoek ik graag Boggi, Louis François en Deleye.”
“Indien ik niet veel tijd heb om zelf op stap te gaan, koop ik soms iets online. Maar ik voel, zeker van kledij, nog liefst de stof vooraf en probeer het stuk in de winkel. Want eigenlijk moet je heel veel online-aankopen toch gewoon terugsturen omdat het niet 100 procent is wat je ervan verwacht. En dat is vaak ook een rompslomp.”
Op reis
“Vroeger was dat Turkije maar nu Spanje. We gaan één keer per jaar twaalf dagen op reis. We kunnen enkel weg met de schoolvakanties want mijn vrouw staat in het onderwijs. En we brengen ook eens een weekendje in de Ardennen door en nu gaan we twee dagen naar Luik.”
Mooie plekjes
“De Onze-Lieve-Vrouwemarkt al zou ik er in de kerstperiode graag evenveel lichtjes zien als op de markt van Rumbeke. Maar ik kan evengoed genieten van een kwartiertje op een bank zitten aan de Ronde Kom.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier