De broers Peter en Jan Ameloot staan samen aan het hoofd van Delta Light, specialist in architecturale verlichting. Het was hun vader Paul die ermee startte, dus was het de logica zelve dat de jongens daar ook in de vakantie aan de slag gingen. “We hebben elke hoek van het bedrijf gezien. Van facturen klasseren tot veertjes monteren op toestellen. Er was altijd wel iets te doen.”
Toen hun vader in 1989 Delta Light oprichtte, waren Peter en Jan respectievelijk 13 en 10 jaar oud. Nog jong dus, al betekende dat niet dat ze tijdens de vakantie op hun lauweren konden rusten. “We zijn nu eenmaal opgekweekt met die typisch West-Vlaamse werkersmentaliteit. Er was altijd wel iets te doen volgens ons vader: waren er geen klusjes in de fabriek, dan kon er gerust onkruid gewied worden. Onze vakantie bestond toen uit zes weken werken en twee weken op reis gaan. Ongelukkig maakte het ons niet, we waren niet anders gewoon”, zo vertelt Peter.
Peter en Jan trokken samen met hun zus al op jonge leeftijd met de fiets van Rumbeke naar Roeselare. “Delta Light startte ooit in het centrum van de stad, dus gingen we gewoon met de fiets van het ouderlijk huis naar de fabriek. Voor dag en dauw, want ook toen al waren we vaak als eerste in het bedrijf om er ‘s avonds als laatste te vertrekken. We werden ingeschakeld waar er gaten waren. Het ene jaar was dat in de productie waar we hielpen in de montage, het andere jaar kon dat bij de bouw van een beursstand zijn”, vult Jan aan.
Inventaris maken
In die tijd waren er volgens de broers nog veel meer manuele taken te verrichten. “Nu worden heel veel processen geautomatiseerd en gedigitaliseerd, maar dat was in die tijd nog niet het geval. Catalogussen maakte je toen nog door elk blad 100 keer te kopiëren en 100 pakjes te maken. Ook de inventaris gebeurde manueel. Eerst voelde ik me vereerd dat die verantwoordelijkheid mij te beurt viel, tot ik merkte hoeveel werk het wel was”, aldus Peter.
Het bood de jongens wel het voordeel dat ze op die manier de hele werking van het bedrijf leerden kennen. “Dat bood ons een voorsprong toen we meteen na de universiteit in het bedrijf stapten. We wisten hoe het eraan toe ging, we kenden heel veel van de werknemers en zij wisten op hun beurt dat we al in de fabriek hadden gestaan en wisten waarover we spraken. Dat zorgde voor wederzijds respect, nog steeds een van onze basisprincipes.”
Wanneer de broers tijdens die vakanties iets opmerkten dat wel anders en beter kon georganiseerd worden, dan vormde dat ‘s avonds niet het gespreksonderwerp aan de keukentafel. “Neen, zulke dingen bespreek je meteen met de rechtstreeks verantwoordelijken. Over hun hoofden springen is not done.”
Koffiekoeken op zaterdag
Al die jaren meedraaien leverde mooie en vaak grappige herinneringen op. “Zo werden we vorige week nog aangesproken door een man die jaren geleden in het bedrijf werkte. Het was druk en er moest op zaterdag gewerkt worden. Hij herinnerde zich nog dat wij als kleine jongens voor koffiekoeken gezorgd hadden.
Of zoals die keer dat een van de nieuwe werknemers mij aanspoorde om wat trager te werken, want hem zouden ze niet zot maken. Wist hij veel met wie hij toen in de productie stond…”, zo lacht Jan.
Delta Light werkt nu minder en minder met jobstudenten. “Daarvoor is de complexiteit van het product te sterk gestegen. Een ogenschijnlijk eenvoudige taak als het plaatsen van een led-lampje op een koelblok moet perfect gebeuren. Led is heel gevoelig en als we vijf jaar garantie geven op een product, kunnen we ons niet permitteren dat we extra klachten krijgen door jobstudenten die misschien af en toe wat minder gefocust zijn”, zegt Peter.
Het belet de boers niet om ook hun kinderen te stimuleren de handen uit de mouwen te steken. “Mijn dochters zijn nog te jong voor een vakantiejob, maar toen ze in de lockdown geen taken meer hadden voor school, hebben ze toch ook wel setjes verpakt of doosjes geplooid”, zo besluit Peter. Noeste arbeid, het zit blijkbaar in de genen…
De Vakantiejob van de ceo
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier