Pendelbusje tussen Kortrijkse deelgemeenten (nog) niet meteen groot succes

We zien chauffeur Ali met zijn passagiers Jacqueline, Solange en André. (Foto AN)
Redactie KW

Sinds 14 mei rijdt er acht keer per dag een busje van OCMW Kortrijk heen en weer tussen Aalbeke en Rollegem. Het project kende een voorzichtige start met drie passagiers op de eerste dag. Wij stapten mee op de pendelbus en nestelden ons op de achterbank, tussen Jaqueline en André in.

“Het mist nog wat bekendheid, denk ik”, zegt Lieselotte De Vlieger, centrumleider van woonzorgcentrum De Weister in Aalbeke. Het busje vertrekt daar pal voor de deur, al kan je dat nergens aan zien. “We hebben vaste plaatsen waar we stoppen, maar voorlopig zijn die nog niet aangeduid. Daarover onderhandelen we nog.”

Ook online is de bus voorlopig nog onvindbaar. Zelfs bij de informatiedienst van Stad Kortrijk, 1777 weten ze van niets. “Alle inwoners van Rollegem en Aalbeke kregen wel een folder in de bus met de vertrekplaatsen en tijden”, verzekert Lieselotte. “Maar op het gebied van promotie is er inderdaad nog wat werk aan de winkel. Stad Kortrijk voorzag daarvoor een budget van 1.500 euro, maar alles is nogal snel gegaan. Daardoor hebben we de meeste deadlines voor bijvoorbeeld stadskrantjes gemist. Binnen een aantal weken maken we dat zeker goed.”

“Het mist nog wat bekendheid, denk ik” – Lieselotte De Vlieger, centrumleider woonzorgcentrum De Weister

De dienst kwam er op vraag van een aantal senioren die tijdens ‘Zilveren Kortrijk Spreekt’ hun bezorgdheid uitten over de beperkte mobiliteit. Wie met De Lijn tussen de twee deelgemeenten wil reizen, doet meer dan een uur over een afstand van drie kilometer. De pendeldienst is wel niet alleen bedoeld voor senioren. Zo kunnen kinderen die in een naburige gemeente naar de muziekschool gaan er ook gebruik van maken. Het busje kan acht mensen per keer vervoeren, is rolstoeltoegankelijk en rammelt een beetje.

Omdat het om een proefproject gaat, kocht het OCMW geen nieuw busje aan“, verduidelijkt Lieselotte het gerammel. “We kozen voor een herverdeling van de bestaande middelen. In de zomer volgt een evaluatie. Is het initiatief een succes, dan kan er gepraat worden over een nieuwe aankoop.” Tot die tijd zal de stad tekorten opvangen door een ander busje te huren op momenten dat het nodig is. Zo komen andere diensten geen vervoer te kort.

Aansluiting

“Vroeger reden er wel Lijnbussen tussen de deelgemeentes”, vertelt Jaqueline, een van de drie passagiers tijdens de middagrit. “Maar dat bracht niet genoeg geld op.” Jaqueline gaat geregeld eten in De Weister, maar is niet mobiel genoeg om dat op eigen kracht te doen. Op maandag en dinsdag voorzag het woonzorgcentrum zelf vervoer van en naar het huis van de senioren. Maar op andere dagen was dat niet mogelijk.

Ali helpt de passagiers bij het in- en uitstappen. (Foto AN)
Ali helpt de passagiers bij het in- en uitstappen. (Foto AN)

“Ik kan al dat werk niet meer zelf doen. Dus de dagen dat ik alleen thuis ben, ga ik zeker bellen voor het busje.” Ook Solange, een tweede passagier, is enthousiast. “Ik ben nog maar net geopereerd aan mijn schouder en moest behalve op maandag en dinsdag elke dag bij mijn dochter eten. Maar vanaf nu kan ik dus alle dagen naar De Weister gaan. En het eten is daar heel lekker!” Solange zal nu ook makkelijker in het AZ Groeninge geraken als ze op controle moet met haar schouder. De ritten van het busje sluiten aan bij de vertrektijden van De Lijn.

“Door het contact met de passagiers kan ik ook mijn dialect oefenen” – chauffeur Ali

Het busje volgt een vast traject, maar daar wijkt chauffeur Ali met alle plezier vanaf voor zijn minder mobiele passagiers. Solange, Jacqueline en een derde passagier André worden afgezet aan hun voordeur. Ali komt uit Syrië en is tewerkgesteld via het OCMW. “In mijn thuisland was ik vrachtwagenchauffeur, dus ik ben het gewoon om met de auto te rijden. Ik vind dit heel mooi werk. Ik heb graag contact met mensen en heb heel veel respect voor ouderen. Alles gaat wat trager bij hen, maar ik help met plezier.”

Ali stapt steeds uit om zijn passagiers uit het busje te helpen en te begeleiden naar hun voordeur. “André ziet bijvoorbeeld niet meer zo goed, die kan ik natuurlijk niet alleen laten”, verklaart hij. “Ik hou hem ook altijd goed in de gaten tijdens mijn middagpauze als hij eet. Ik zet mij dan naast hem, zodat zijn kleren niet vuil worden. Zo kan ik ook mijn dialect oefenen. Want soms begrijp ik oudere mensen niet zo goed.” Tussen zijn ritten door doet Ali allerlei klusjes in en rond het centrum. Zo zet hij de vuilnisbakken buiten en helpt hij in de keuken. Als Ali ziek is of vakantie heeft, neemt een vrijwilliger zijn taak over. (Annelies Nollet)

Het OCMW mikt op minstens 120 unieke gebruikers per jaar om van een geslaagd project tespreken. Naast de kosten voor het tewerkstellen van de chauffeur pompt de stad Kortrijk 10.000 euro in het project. Meerijden met de bus kost een euro per rit. Mensen met vragen kunnen telefonisch terecht op 056 27 77 65 of via het e-mailadres wijkteam.zuidelijkerand@kortrijk.be.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier