‘Gesprekken met mijn dochter aan de andere zijde’. Zo heet het boekje dat kunstenaar Paul Van Hecke (68), die drie jaar geleden zijn dochter Marjolijn verloor, tijdens de quarantaineperiode samenstelde. Met het werk wil hij andere ouders die hun kind moesten afgeven een hart onder de riem steken. “Een overlijden betekent niet het einde.”
Maandag was het exact drie jaar geleden dat Paul Van Hecke zijn dochter verloor, de amper 34-jarige Marjolijn Van Hecke, echtgenote van Rini en moeder van Tuur en Nore. “Lichamelijk is mijn dochter weg, maar geestelijk is ze hier nog altijd”, vertelt vader Paul Van Hecke, bekend van Art Gallery Groeninge. “Vroeger hadden we heel vaak telepathisch contact met elkaar. Als ik haar bijvoorbeeld iets wilde vragen, belde ze me soms één seconde voor mij op om een antwoord te geven op mijn vragen die ik nog niet had gesteld. De laatste drie jaar lang krijg ik geregeld boodschappen binnen, die ik dan snel neerpende op papiertjes. Mijn atelier kwam vol te liggen met kleine stukjes tekst. Honderdduizend en één papiertjes. Tijdens de lockdown, wanneer ik niets kon doen omdat mijn galerij dicht was, besloot ik om die allemaal eens in een boekje te gieten. Een uitgeverij vond ik niet, waardoor ik het zelf op de markt bracht.”
Hoop geven
Het resultaat is ‘Gesprekken met mijn dochter aan de andere zijde’, een vijftig pagina’s tellend boekje waarin Paul in gesprek gaat met zijn dochter Marjolijn. Zij legt hem uit hoe het aan de overzijde is en geeft hem tips voor zijn leven mee. “Ik ben geen schrijver, ik ben ‘maar’ een schilder van het Sint-Lucasinstituut. De tekst is uit mijn pen gevlogen. Dit boekje is voor alle mensen die een kind verloren, op eender welke manier. Ik ken veel mensen die het heel moeilijk hebben en vastzitten. Ik wil een hoopgevend verhaal vertellen. Dit moet hen een hart onder de riem steken en de boodschap meegeven dat onze kinderen het uiteindelijk heel goed stellen.”
Onze overleden kinderen stellen het heel goed
“Voor mij is een geboorte lastiger dan overgaan. Als ik hoor: het is spijtig dat onze zoon er niet meer bij is, dan zeg ik: hij is er wél nog bij. Al 45 jaar ga ik naar India en leerde er fantastische meesters met ongelofelijke inzichten kennen. Zo weet ik dat Marjolijn nog steeds aanwezig is. Een overlijden betekent niet het einde. Het eerste jaar had ik inderdaad veel verdriet dat ze er lichamelijk niet meer was. We werkten samen en plaagden elkaar wel eens door een ladder weg te trekken of een keunebille te geven. Dat konden we niet meer. Maar spiritueel is ze nog steeds bij me.”
Bijna uitverkocht
Wie nog een exemplaar wil, zal snel moeten zijn. De 500 exemplaren vliegen over de toonbanken. “Boekhandel Raaklijn heeft er veel verkocht, boekhandel De Reyghere is zelfs tweemaal om extra exemplaren moeten komen. Nochtans is het een moeilijk onderwerp, dat ook nog wat taboe is. Een tweede druk zal er allicht niet komen, maar veel mensen vragen of ik een vervolg wil schrijven. Allicht zal dat er wel komen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier