Patrick Riguelle sluit Brel-tournee af op Dranouter: “Met veel trots!”

Dranouter is een van de plaatsen waar je Patrick Riguelle al het meest aan het werk kon zien. Dit jaar is het echter pas de eerste keer dat hij er met een soloproject te zien zal zijn. Een uur lang brengt hij het beste van Jacques Brel.

Patrick Riguelle, die lange tijd in Blankenberge woonde, is meer dan die zanger van De Laatste Showband, ook al heeft hij dat een groot deel van zijn leven gedaan. Als muzikant stond hij al met diverse artiesten op het podium en werkte hij al tal van programma’s uit. Sinds 2011 kiest hij resoluut voor zijn grote liefde: de Franse chansons.

In 2014 ging hij nog een stap verder en pakte hij uit met Riguelle brengt Brel, een ode aan een van de grootste Franstalige zangers. Daarbij brengen ze een selectie songs uit de begindagen in de Parijse cabarets tot de periode van zelfverbanning naar de Marquise-eilanden, zoals hij het zo mooi zelf omschrijft. “Jacques Brel is sowieso een van de grootste, maar zo zijn er wel nog”, begint Patrick daarover te vertellen.

“Maar het is wel een zanger die mij erg nauw aan het hart ligt. Ik ken hem al het langst, met hem ben ik opgegroeid, al van toen ik nog echt een kind was. Toen ik in mijn adolescentie zat, begon ik bovendien ook nog eens de teksten te begrijpen en werd ik nog meer fan. Ik herkende mij in de zaken waar hij over zong, op die manier was hij een van de inspiratiebronnen in mijn leven.”

Live album

“Het was aanvankelijk de bedoeling om een jaar lang met het oeuvre te touren, maar het concept bleek aan te slaan en de band was echt goed op elkaar ingespeeld. Toen werd het idee geopperd om enkele concerten op te nemen en daar dan een live album van uit te brengen. ‘On n’oublie rien, les chansons de Jacques Brel’ was daarvan het resultaat. Dat album zorgde voor een nieuwe boost, waardoor we er nog een tijdje mee door konden gaan.”

Tot vandaag, zaterdag 6 augustus, want hier op Dranouter staat het allerlaatste concert van de reeks op het programma. “Het is toch een beetje met pijn in het hart, moet ik toegeven”, gaat de muzikant verder. “Normaal ben ik een repertoire vrij rap beu, maar met Brel heb ik dat niet. Het is iets waar ik meer moeite in moest steken, dan bij andere projecten, iets meer van mijn eigen. Het zal even wennen zijn als ik geen Brel meer kan zingen zoals dat op vandaag het geval is.”

“Normaal heb ik dat gevoel niet, maar het zal pijn doen als ik geen Brel meer kan brengen”

Verspreid over de twee jaar heeft Patrick Riguelle samen met zijn band in totaal 50 nummers van Brel gebracht. “Daarbij heb ik, zonder pedant te klinken, nooit rekening gehouden met het publiek. Als je enkel maar luistert naar het publiek, dan blijf je bij de vijftien bekendste nummers plakken en dat wou ik niet. Als artiest heeft hij zo’n ruim oeuvre en zodanig veel nummers uitgebracht, vaak onbekende pareltjes, dat het zonde zou zijn om die niet te brengen. De show bestaat dus voor 50/50 uit obscure nummers en de klassiekers.”

Soloproject

Dranouter is geen onbekend terrein voor Patrick Riguelle. “Ik stond hier al tien à twaalf keer, met de meest uiteenlopende projecten. De eerste keer was vermoed ik in 1990 met Kadril”, herinnert hij zich nog. “Maar het is wel pas de eerste keer dat ik hier met een eigen project in de grote tent sta en dat zorgde toch wel voor wat fierheid toen ik hier arriveerde, wat ik anders niet heb.”

Het is dan ook niet verwonderlijk dat het een van de plaatste is waar Riguelle al het meest gespeeld heeft. “Ik voel hier steevast een warme sfeer met een uniek publiek en een sfeer die je niet terugvindt op een popconcert of een groot festival. Je kunt hier met je kinderen naartoe komen, hebt een interessant programma, los van het mainstreamgenre met vaak enkele verrassingen”, verduidelijkt de zanger. “Er is ook een soort van samenhorigheid backstage, de sfeer is losser, ontspannend. Het is ook een van de weinige backstages waar de muzikanten nog musiceren, dat kom je niet veel tegen. Het is gewoon leutig om hier te komen.”

Na zijn optreden, om 16 uur in de Kayam, blijft hij nog even hangen. “Ik had nog graag Dez Mona en een stuk van Le Vent Du Nord gezien. Ook morgen zou ik graag nog eens passeren, maar dat weet ik nu nog niet. Ik heb last van hooikoorts en wat dat betreft is Dranouter op dit moment misschien niet ideaal”, klinkt het lachend.

(TD)