Pastoor neemt afscheid van Sint-Paulus en gaat aan de slag in Jabbeke

foto pco
Redactie KW

Komend weekend wordt pastoor Bart Demuynck uitgewuifd in de Sint-Pauluskerk. Hij verlaat de federatie Sint-Paulus om halfweg maart aan de slag te gaan als pastoor in Jabbeke.

“Zoals zovelen van mijn generatie ben ik opgegroeid in een midden waarin geloof en engagement als vanzelfsprekend waren. Daarnaast heb ik in mijn jonge jaren verschillende goede voorbeelden gekend van priesters. De toenmalige onderpastoor van de Roeselaarse parochie Heilig Hart of de proosten binnen KSA inspireerden me destijds. Op het einde van mijn humaniora heb ik wel getwijfeld of dit wel mijn levenspad was, maar heb dan toch de stap gezet naar het seminarie. De zes jaar opleiding hebben geholpen om die keuze uit te zuiveren. En daar heb ik nog geen spijt van gehad”, blikt Bart Demuynck (62) terug op zijn priesterschap.

Bart Demuynck werkte eerst in het Sint-Lodewijkscollege in Brugge in combinatie met de opdracht van gouwaalmoezenier van de scouts. “Ook na die 16 jaar in het college kwam de vraag van de bisschop wel onverwacht om pastoor te worden in Langemark-Poelkapelle, voor mij onbekend terrein. Maar al vlug hoorde ik van mensen die ik kende dat ze van hier afkomstig waren, of er familie hadden wonen. Ik maak nu een beetje hetzelfde mee: het is verrassend hoeveel mensen banden hebben met Jabbeke of Varsenare, naar waar ik straks verhuis.”

federale kaart

De federatie Sint-Paulus startte met de benoeming van pastoor Bart. “Voor mezelf zag ik dat als een voordeel: ik was niet al jarenlang gebonden aan een van vijf parochies, en kon dus ten volle de federale kaart trekken. Maar ik stond er niet alleen voor: er was ook nog pastoor Robert Vanacker op de Madonna, zuster Georgette Deceuninck en begeleidend priester Marcel Vandemaele op Sint-Juliaan. Zij bleven de eerste twee jaar van de federatie nog actief, en hebben die mee helpen uitbouwen. Later kwam hulppriester Georges ondersteuning geven.”

“Vanaf het begin van de federatie hadden we een belangrijk principe dat nog steeds geldt: niet alles moet overal hetzelfde zijn. Elke parochie mag eigen accenten hebben, maar waar we elkaar kunnen versterken, wordt er samengewerkt. Zo hebben we nieuwe initiatieven vanaf het begin federaal aangepakt. Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan ouderavonden voor eerste communie of vormsel, de verloofdenbijeenkomst, de reeks Wegen naar geloof”, legt Bart de aanpak uit.

“Soms heb je de indruk dat er een grote onverschilligheid bestaat tegenover alles wat met geloof en zingeving te maken heeft”, vervolgt pastoor Bart. “Op andere momenten merk je dan toch dat mensen hunkeren naar verdieping of bevestiging. Maar ‘oor hebben naar het woord van God’ is niet gemakkelijk in een tijd waarin er te veel omgevingslawaai is, dat mensen hardhorig maakt. Om dat beeld door te trekken: de grote uitdaging is om mensen opnieuw te leren ontdekken dat het woord van God geen valse klank is, maar eerder een mooie melodie, die inspiratie voor het leven geeft.”

Veel voldoening

De inzet van vrijwilligers deed Bart deugd. “Als je namen gaat oplijsten, dan valt toch op hoeveel mensen op de een of andere manier bij het ‘kerke-werk’ betrokken zijn. We kunnen daar alleen maar dankbaar voor zijn. De samenwerking binnen federale raad, parochieraden, liturgiewerkgroepen, kerkfabrieken… De samenwerking ook met hulppriester Georges en diaken Frank. Het is ondertussen al een poos geleden, maar de kerk van Langemark onderging een geslaagde metamorfose. Het is een aangename ruimte om liturgie te vieren, die zich ook leent voor andere activiteiten. In de voorbije jaren werd de kerk van de Madonna aangepakt. De ontwerpen van architect Deruwe hebben ook daarvan een stemmige ruimte gemaakt.

“Onder meer met de reeks ‘Wegen naar geloof’ vonden we een goede insteek om geloof op een of andere wijze ter sprake te brengen. Soms diepgravend, soms ook op eenvoudige maar deugddoende manier zoals met de jubilea die we vierden: 900 jaar parochie Langemark, 200 jaar Poelkapelle, 100 jaar Sint-Juliaan, 75 jaar Madonna. Ik denk ook aan verschillende pastorale momenten met onze basisscholen, zoals de ‘Goede Weektocht’ vorig jaar. Of aan de eerstecommuniebeurs, een eigen initiatief dat al op verschillende plaatsen navolging kreeg. Er zijn ook veel eenmalige initiatieven om met voldoening op terug te blikken zoals het Filipijns feest, de concerten van het North Wales Rugby Choir, de tentoonstellingen van kerststallen of heiligenbeelden en de vredeswakes.”

Klap in het gezicht

Pastoor Demuynck is er nog steeds van overtuigd dat het project NieuwLeven@Kerk, dat politiek afgeserveerd werd, een mooi en waardevol project was, zowel voor de gemeente als voor de O. L. Vrouwparochie van Poelkapelle. “Ik wil mijn ontgoocheling over de manier waarop het project een stille dood gestorven is niet onder stoelen of banken steken. Er is daarbij nooit een woord van excuus gekomen door diegenen die het afgeblazen hebben. Dat is als een klap in het gezicht voor die vele mensen die er heel wat energie in gestoken hebben. En dan denk ik daarbij niet alleen aan mijzelf, maar ook aan de kerkfabriek of de werkgroep liturgische ruimte én aan het personeel van de BKO”, aldus nog pastoor Demuynck, die ook als voorzitter van het schoolbestuur nauw betrokken was bij de vernieuwing van schoolgebouwen.

Op 62-jarige leeftijd gaat pastoor Demuynck nu een nieuwe uitdaging aan. “Velen van mijn generatie gaan op die leeftijd met pensioen. Maar voor wie wat jonger is, geldt dat al niet meer. Misschien zijn wij priesters daarin wel een beetje voorlopers. Ik neem de nieuwe uitdaging graag aan, maar zal het wellicht wat ‘rustiger’ aanpakken dan 20 jaar geleden”, besluit Bart Demuynck. (pco)

Pastoor Demuynck wordt uitgewuifd in de Sint-Pauluskerk in Langemark op zaterdag 11 januari om 19.30 uur en op zondag 12 januari om 10.30 uur.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier