Pakkend afscheid van Veurnaar Jan Bouttry na zijn moedige strijd tegen ALS

© foto MVO
Redactie KW

Delegaties van verscheidene korpsen van Brandweer Westhoek begeleidden hun Veurnse collega Jan Bouttry op zijn laatste reis. Ze vormden een erehaag aan uitvaartcentrum Cornelis terwijl zes brandweercollega’s de kist in de aula binnendroegen.

De aula was haast te klein voor de honderden mensen die een laatste groet brachten aan Jan, die op 53-jarige leeftijd de strijd had verloren tegen de genadeloze ziekte ALS.

Troostende woorden schoten tekort om het pijnlijke afscheid te verzachten van Jans jonge weduwe en zijn twee tienerdochters. Zij waren hun rots in de branding kwijt, maar hadden die taak van Jan overgenomen om hem in zijn laatste levensfase met hun goede zorgen en liefde te omringen. Toch hadden familie, de vele vrienden en kennissen die Jan op handen droegen, een afscheidsbrief of een laatste groet op papier gezet die werd voorgelezen tijdens de fotopresentatie die het leven van Jan schetste.

Warme herinneringen kwamen weer boven bij al wie Jan heeft gekend bij de foto’s van Jan als klein, grappig jongetje, als trotse jonge papa, op zonnige vakantiebestemmingen met zijn gezin, op familiefeestjes of feestjes met brandweercollega’s en vrienden. Het was muisstil in de aula en vele mensen pinkten een traan weg toen het nummer ‘Ground Control to Major Tom’ van David Bowie werd gespeeld. Dochters Sofie en Zoë lieten hun tekst voorlezen: “We hebben dit tekstje veel te vroeg moeten schrijven… Jij was de beste, de liefste, de grappigste papa die er kon zijn. Voor ons en voor zoveel anderen ging je letterlijk en figuurlijk door het vuur. Je zal voor altijd onze held zijn…”

Wandelingen met trouwe viervoeter

Ook Jans echtgenote Natalie had haar afscheidswoorden op papier gezet: “Ik wil je bedanken voor 28 fantastische jaren samen, voor de prachtige dochters die je mij hebt geschonken… Het kwam hard aan toen het verdict viel van je ziekte, maar opgeven stond niet in jouw woordenboek. We hebben samen nog alles uit het leven gehaald wat mogelijk was: de vele bezoeken, onze laatste reis, de wandelingen met je trouwe viervoeter Odette… Samen hebben we met onze meisjes nog ons zilveren huwelijksjubileum gevierd… Je nam een moeilijke beslissing, en je hebt de strijd met ongelijke wapens gestreden…” Het lied ‘Ik heb je lief’ van Paul De Leeuw zette de woorden van Natalie en haar liefde voor Jan kracht bij.

Pakkend afscheid van Veurnaar Jan Bouttry na zijn moedige strijd tegen ALS
© foto MVO

Ook Jans moeder had het moeilijk en liet haar woorden voorlezen. “Hoe oneerlijk is het leven toch, Jantje… Bedankt dat je 53 jaar deel hebt uitgemaakt van mijn leven. Je was altijd een opgewekt, vrolijk kind. Jarenlang was je actief als judoka, bij de KSA Veurne, en dan trad je in het voetspoor van jouw vader: als loodgieter en als vrijwilliger bij de brandweer. Ik had enorm respect voor je ‘courage’ toen je besliste om je werkatelier om te bouwen tot een comfortabele woonomgeving…”

De man waar iedereen kon op rekenen

De afscheidsbrief van de familieleden haalde herinneringen op van ‘Pette Jan’ als levensgenieter, als soms ondeugende speelvogel, maar ook als de man op wie iedereen altijd kon rekenen. Jans vriend Maurice vatte het in zijn afscheidsbrief mooi samen met een citaat van Djoos Uyttendaele. “è moat is lik è stekkerdroad, je kunt dr ‘an vaste roake’n en ajje were weg wult goan ‘t doe zeêr je los te moake’n.” Postoverste Rik Breem van brandweerpost Veurne besloot: “Tot je laatste interventie in november 2017 was je er bij bijna elke interventie bij, altijd konden we op je rekenen, ook tijdens je werkuren. Je blijft voortleven in vele mooie herinneringen, echt sterven zal je nooit voor ons!” Het herdenkingsmoment werd afgesloten met ‘You’ll Never Walk Alone’.

(MVO/ foto’s MVO)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier