Superfan ‘Apache’ uit Oostende wil zijn muzikale held eren met een Arnohuis

Guy Vanhollebeke uit Oostende is een Arnofan van het eerste uur. © Benny Proot
Leen Belpaeme
Leen Belpaeme Medewerker KW

Guy Vanhollebeke (57) volgde sinds 1982 de carrière van Arno op de voet, zag hem meer dan 1.000 keer op het podium én kreeg van hem zijn bijnaam ‘Apache’. “Vlak voor zijn laatste optreden was ik bij hem op zijn hotelkamer. Je voelde dat hij nerveus was. Arno heeft mijn leven rijker gemaakt, nu wil ik zijn muzikale erfenis eren.”

Als een schok kwam bij Guy Vanhollebeke het nieuws binnen dat Arno overleden was. “Ik hoopte dat hij zijn verjaardag op 21 mei nog zou halen, maar als het lichaam niet meer mee wil, moet je afscheid nemen. Het was van november 2019 dat hij wist dat hij pancreaskanker had. De meeste mensen overlijden al na drie maanden, maar Arno heeft nog twee jaar extra gekregen.”

Vijf mirakels

“Het was jammer dat er door corona de afgelopen tijd geen optredens mogelijk waren, maar gelukkig hebben we die laatste concerten nog gehad. Dat was echt niet gemakkelijk voor hem. Ik was vlak voor zijn laatste optreden nog bij hem op zijn hotelkamer en je voelde dat hij nerveus was. Hij had het lastig om nog op te treden. Hij heeft eigenlijk vijf mirakels verwezenlijkt en dat speciaal voor zijn fans. Hij gaf kracht aan zijn publiek en putte kracht uit zijn publiek. Hij leefde voor zijn muziek. Dat was niet fake”, zegt de Oostendenaar.

Hij had het lastig om nog op te treden. Hij heeft eigenlijk vijf mirakels verwezenlijkt en dat speciaal voor zijn fans.

Hij heeft een collectie van ruim 8.000 stuks om zijn muzikale held te herdenken. Zijn collectie rond Arno startte eerder toevallig nadat hij de zanger voor het eerst live aan het werk gezien had met TC Matic tijdens Seaside in De Panne. “Er stond een verslag van het optreden in de Joepie. Dat was prachtig geschreven en exact zoals ik het ook beleefd had. Ik dacht: ‘ik hou het nog even bij om later nog eens te lezen’. Zo ben ik eigenlijk begonnen”, blikt Guy terug naar 1982 toen hij 18 jaar was. Hij begon de carrière van Arno van dichtbij te volgen.

Ik zag hem voor het laatst op een terrasje. Hij had een rust over zich. Dat was een prachtig moment. We spraken nog over alles wat we meegemaakt hebben. Hij heeft veel gelachen

Guy ‘Apache’ Vanhollebeke

“Ik hoorde de lp L’Apache en was meteen verkocht. Toen ik het live hoorde, was het nog beter. Ik werd van mijn sokken geblazen door de energie die Arno uitstraalde op het podium. Hij kroop meteen onder mijn vel. Ik maakte vlaggen, van lakens van mijn moeder, met TC Matic en de namen van de bandleden op. Die vlag viel telkens op, ook bij Arno. Toen ik hem backstage ontmoette, vroeg hij mijn naam. Hij vond Guy geen naam voor mij. Ik zei nog dat ik daar niets aan kon doen. Hij vond dat ik een naam moest hebben dat hij meteen zou weten wie ik was. Er stond L’Apache op mijn jas geschilderd van de hoes van de lp en zo kreeg ik mijn bijnaam. Het ging zelfs zo ver dat toen mijn ouders eens op een expo waren, ze aan Arno vroegen of hij Guy al gezien had, en dat hij niet wist wie ik was. Hij kende me enkel als Apache.”

Alles weggeschonken

Apache deelde zijn collectie de voorbije jaren opvallend genoeg al met Arno zelf. “Hij was een bon vivant en schonk alles gewoon weg, veelal aan vrouwen. Hij vond het jammer dat hij zelf niets had om door te geven aan zijn kinderen. Ik gaf hem daarom elk jaar voor zijn verjaardag stukken die ik dubbel had. Op die manier had hij zelf ook opnieuw een collectie.”

We spraken nog over alles wat we meegemaakt hebben. Hij heeft veel gelachen

Hij wil zijn indrukwekkende collectie nu graag delen met het grote publiek. “Ik zou graag een Arnohuis oprichten. Ik had al plannen voor een tijdelijke tentoonstelling, maar door problemen met de locatie is dat toen niet doorgegaan. Het zou mooi zijn als de spullen een permanente plaats zouden krijgen, maar ik moet daarvoor nog toestemming krijgen van zijn omgeving en zijn management.”

Guy zag zijn muzikale held voor het laatst in Oostende op een terrasje. “Hij had een rust over zich. Dat was een prachtig moment. We spraken nog over alles wat we meegemaakt hebben. Hij heeft veel gelachen”, vertelt Apache.