Tien jaar geleden redde Mélody Dieryckx haar hond Jenny uit de Griekse sloppenwijken. Begin deze week moest de Moorsleedse afscheid nemen van haar trouwe metgezel. Vorig jaar werd bij Jenny lymfeklierkanker vastgesteld, waarna Mélody een bucketlist voor haar hond samenstelde. “We hebben nog heel veel kunnen doen. Van weekendjes naar Parijs en Amsterdam tot een cabriorit. Ik kon me voorbereiden op haar overlijden, maar dat doet nu toch heel erg veel pijn.”
Wie in Moorslede Mélody kent, kent ook haar hond Jenny. Het duo was de voorbije tien jaar onafscheidbaar. De hechte vriendschap tussen hondje en baasje ontstond ruim tien jaar geleden in Griekenland. Mélody zette er zich in voor plaatselijke straathonden, maar werd al snel verliefd op Jenny. Ze besloot om de hond te adopteren.
Zondagavond zijn we nog gaan wandelen aan zee en heeft Jenny nog haar favoriete chicken nuggets gegeten. Maandag heb ik haar, in mijn armen, doen inslapen.
“Velen komen thuis bij hun vriend of vriendin, maar ik kwam tien jaar lang thuis voor Jenny”, aldus Mélody. Zij kreeg ruim een jaar geleden te horen dat Jenny lymfeklierkanker had. Het nieuws sloeg bij Mélody in als een bom. “Maar we hebben er nog meer dan het beste van gemaakt.”
Bucketlist
Mélody stelde een bucketlist voor haar hond op. Van putten graven tot een ijsje eten of een weekendje Parijs. “We hebben nog heel wat afgevinkt. De voorbije weken zag ik Jenny echter achteruit gaan. Zondagavond zijn we nog gaan wandelen aan zee en heeft Jenny nog haar favoriete chicken nuggets gegeten. Maandag heb ik haar, in mijn armen, doen inslapen.”
“Het was net alsof ik het gewild had, maar toch doet het zoveel pijn. Ik kon me de voorbije maanden voorbereiden op dit moment, maar toch.. Mélody sliep voorlopig nog niet thuis. “Twee urnes met de assen van Jenny kregen inmiddels wel een plaatsje in huis. Een in de living en één naast mijn bed. Zo is Jenny toch nog altijd een beetje bij me.”
Leeg gevoel
Het verhaal van Mélody en Jenny toont dat de liefde voor een huisdier erg ver kan gaan. “In mijn leven moest ik al afscheid nemen van enkele mensen. Toen vond ik telkens bij Jenny troost. Nu ze er zelf niet meer is, is er een erg leeg gevoel. Kort na haar overlijden kwamen verschillende goede vrienden langs. Dat deed erg veel deugd, maar zij begrijpen ook dat Jenny het belangrijkste in mijn leven is.” Een nieuw huisdier wil Mélody niet. “Die lieve Jenny is erg moeilijk te vervangen.”
De voorbije maanden zetten Mélody en Jenny zich in voor het Pen-Pootproject waarbij een ziek kindje schrijft met een huisdier. “Echt leuk en waardevol. Je merkte in de briefjes die Jenny kreeg dat het voor het kindje belangrijk was om bijvoorbeeld ook te kunnen vertellen waar het pijn had. Nu Jenny overleden is, wordt het echter moeilijk om dit nog verder te zetten.”
(BF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
