Jacky, de caddie van Leopold Lippens: “Mensen voor wie hij respect had, konden niets misdoen”

Weinig inwoners van Knokke-Heist waren hun overleden burgervader Leopold Lippens zo nabij als Jacky Sys (81), zijn trouwe caddie op het golfterrein. Ruim twintig jaar stond hij elk weekend met raad en daad aan de zijde van de graaf op de Royal Zoute Golf Club. “Ik verlies een vriend, ja”, zucht Jacky. “We wisten gewoon te veel van elkaar.”

Knokke-Heist sloot een tijdperk af toen vorige vrijdag graaf Leopold Lippens overleed na ruim 41 jaar onafgebroken burgemeesterschap. Lippens leed al een tijd aan leukemie. De flamboyante burgervader was in het hele land bekend om zijn straffe uitspraken, te beginnen met die over de frigoboxtoeristen . In Knokke-Heist bestuurde hij al decennia met een absolute meerderheid en was hij ongemeen populair.

Hoewel vriendelijk en charmant in de omgang, schermde Lippens zijn privéleven sterk af, zelfs voor naaste medewerkers. Eén van de weinige inwoners van de kustgemeente die door dat pantser kon dringen, was Jacques Jacky Sys. De gepensioneerde schilder en arbeider bij de gemeente en de plaatselijke watermaatschappij assisteerde graaf Lippens al jaren bij het golfen op de Royal Zoute Golf Club, de prestigieuze club waar de burgemeester sinds jaar en dag président was.

Met een autootje op de golf

“Een caddie is vooral een raadgever van een golfer”, legt Jacky uit. “Ik hoefde geen tas te dragen, de burgemeester verplaatste zich op de golf met een autootje. Ik reed mee of zat soms zelf aan het stuur. Bij elke slag gaf ik advies: Mijnheer de burgemeester, je slaat best in die of die richting. Of: voor die slag gebruik je beter club nummer zeven dan nummer acht. Een club , dat is waarmee je tegen het balletje slaat. Clubs zijn genummerd van 1 tot 13.”

“Hoe ik de vaste raadgever werd? Dat was op vraag van de caddiemeesters, die dat een beetje organiseren. Ze wisten dat ik een goede speler was. Eerst voelde ik er niet veel voor om zijn caddie te worden. Hoe moest ik hem aanspreken? Graaf? Burgemeester? Maar na twee, drie keer ging dat al veel beter. Zo ging ik elke zaterdag en zondag mee met hem.”

Club in de club

Jacky loopt al sinds zijn elfde rond op de golf in Knokke. “Ik was toen al caddie voor de toeristen”, vertelt hij. “Sindsdien ben ik altijd golfer en caddie geweest. Twee keer werd ik Belgisch kampioen in derde categorie. Wij hebben hier in Knokke eigenlijk een club in de club. Dat zit zo: in de Royal Zoute Golf Club speelt vooral de elite van Brussel en Antwerpen, maar voor de inwoners van Knokke-Heist bestaat de Royal Knokke Golf Club. Het is dankzij de burgemeester dat gewone Knokkenaars mogen spelen. Wij betalen veel minder lidgeld, maar mogen niet golfen in juli en augustus, wanneer het te druk is. We vrezen voor wat er zal gebeuren nu we hem kwijt zijn. Hopelijk slaan de prijzen straks niet op.”

Respect

“De burgemeester was een goede golfer. Op sommige dagen zelfs super. Hij volgde niet altijd mijn advies, maar achteraf zei hij soms: Jacky, u had gelijk . Hij had veel vertrouwen in mij en bedankte me altijd voor mijn raadgevingen. Hij gaf graag een steek onder water, maar kon verdragen dat je ook een stekje terug gaf. Mensen waar hij respect voor had, konden niets misdoen voor hem. Jacky, als ik iets voor je kan doen, moet je het maar vragen , zei hij dan. In alle stilte heeft hij heel veel gedaan voor mensen die in nood zaten.”

“Als hij boos was, ging je best twee stappen achteruit. Maar op mij is hij nooit kwaad geweest. Op een keer zag ik hem aankomen met een vies gezicht. Hij zei niets, ik kreeg zelfs geen goeiedag. We kwamen bij de hole en hij zei: Ik ben een beetje boos . Boos of niet boos, we gaan golf spelen , reageerde ik. En hij antwoordde: U hebt gelijk, Jacky . Hij legde zijn gsm aan de kant, begon te golfen en daarna heb ik hem niet meer kwaad gezien.”

Geen peuken

“Wat hij niet kon verdragen, was dat mensen vuilnis op het golfterrein achterlieten. Er liet eens een dame een sigarettenpeuk vallen. Hij reed met zijn autootje tot bij haar en zei: Je gaat die peuk nu oprapen, of anders ga je buiten. Vuilnis dat rondslingerde, daar kon hij niet tegen. Vandaar ook zijn uitspraak over de frigoboxtoeristen . Hij ergerde zich aan de troep die ze op het strand achterlieten.”

“Boos of niet boos, we gaan golfen, zei ik. ‘U hebt gelijk Jacky’, zei hij”

“Natuurlijk kwam ik op de golf vaak bekende mensen uit het bedrijfsleven tegen. De burgemeester en wijlen Albert Frère, de rijkste man van België, dat waren beste maten . Voor ik de caddie van de burgemeester werd, zagen veel van die hoge heren me niet staan. Maar sinds ik met hem mee ging, was het overal: Bonjour Jacky! Onlangs riep baron en zakenman Paul Buysse nog op straat naar me: Copain! Maar ik was er wel niet bij toen de burgemeester Donald Trump tegen het lijf liep op een golfclub in Ierland.”

Vriend kwijt

Jacky Sys sukkelde ook al even met zijn gezondheid. Vorig jaar werd hij twee keer aan het hart geopereerd. “Begin dit jaar kwam ik de burgemeester twee keer tegen aan het ziekenhuis in Brugge. Ik wist dat hij ziek was, maar daar praatte hij niet over. Jacky, deze zomer gaan we weer samen naar de holes , zei hij nog. Maar het heeft helaas niet meer mogen zijn.”

“Ik ben een vriend kwijt”, mijmert Jacky. “We wisten gewoon te veel van elkaar. Zo wist ik welke mensen hij niet goed kon verdragen. Maar dat ging hij nooit zo zeggen. Hij stelde het wat voorzichtiger: Dat is ook een braaf mens, maar ik hou niet zo veel van hem. We hebben samen zoveel pleziergemaakt… Ik ben mijn handen af zonder hem. Ik zal hem missen, ja. Zoals alle Knokkenaars.”