Maandagochtend werd er in de Aula van Uitvaart Uitzicht in Kortrijk afscheid genomen van Luka Vandendriessche (5), die leed aan het syndroom van Wolf-Hirschhorn.
In het AZ Sint-Jan in Brugge is vorige dinsdag Luka Vandendriessche (5) overleden. Luka had het syndroom van Wolf-Hirschhorn, een zeldzame ontwikkelingsstoornis waarbij een stukje ontbreekt van chromosoom 4. Hij leed vanaf zijn eerste levensjaar aan epilepsie en had een fysieke en mentale beperking. Maandagochtend werd er in de Aula van Uitvaart Uitzicht in Kortrijk afscheid genomen van de moedige jongen.
“Je hebt hard en dapper gevochten. Nu heb je de rust die je verdiende”, lieten zijn ouders, Dylan Vandendriessche en Jessica Van Craeynest uit Wevelgem, voorlezen op de plechtigheid. “Jij was het mooiste geschenk dat we konden krijgen, een bewijs van onze liefde voor elkaar. Je werd geboren in Brugge na 36 weken zwangerschap en na 2 maanden mocht je uiteindelijk mee naar huis.”
“Ze vertelden dat je nog 10 jaar te leven had, maar die 10 jaar werden snel maar 48 uur meer.”
“Na een jaar thuis hadden we een eerste klap. Je kreeg steeds zwaardere en zwaardere epilepsieaanvallen. We gingen twee keer naar het ziekenhuis en leerden de aanvallen onder controle te krijgen. Daarna kwam er weer een klap. We brachten je naar het verre UZ Gent toen je een zware longontsteking had. Opnieuw vocht je je een weg erdoor.”
“De jaren daarna waren moeilijk en niet zo lang geleden kregen we het vreselijke nieuws dat je nog maar 10 jaar te leven had. We dachten: “10 jaar is nog een lange tijd als we er het beste van maken.” Tot we zaterdag het telefoontje kregen waarbij we te weten kwamen dat het geen 10 jaar, maar 48 uur waren. Dinsdag stierf je in Brugge. De leegte die nu komt zonder jou zal nooit weggaan.”
Gevochten als een leeuw
De zaal was tijdens de uitvaart volledig gevuld en het afscheid was logischerwijs emotioneel. ‘Meme en pepe’, tante Kelly en Fien, broer Loïc, thuisverpleegster Dorothee, juf Lotte en nog vele anderen hadden allemaal een woordje voorbereid waarin ze hun bewondering voor de strijdlust van de jonge Luka uitspraken. Haast iedereen onderstreepte dat de jongen zo sterk was en “had gevochten als een leeuw”.
De ceremonie werd ondersteund door afscheidsmuziek: ‘You’ll never walk alone’ van Gerry & The Pacemakers, ‘Afscheid van een vriend’ van Clouseau en ‘Afscheid nemen bestaat niet’ van Marco Borsato passeerden zo de revue. Op het einde kwam iedereen naar voren om een rozenblad op de groene – Luka’s lievelingskleur – kist te leggen. Daarna kreeg iedereen nog onderstaand bidprentje mee.
De motorclub Blue Skulls uit Westrozebeke organiseerde in 2021 een benefiet om de hoge medische kosten van Luka te helpen financieren. Enkele leden waren ook aanwezig op de uitvaart.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
