Diksmuideling Werner Verheecke overleden. “Hij heeft genoten tot op het laatste op de tonen van de muziek waar hij zo van hield.”

Werner Verheecke omringd door zijn echtgenote Ingried Taillieu en zijn kinderen Bart, An, Tine en Liesbeth.© gf
Werner Verheecke omringd door zijn echtgenote Ingried Taillieu en zijn kinderen Bart, An, Tine en Liesbeth.© gf
Redactie KW

Werner Verheecke (72) is donderdag 22 april overleden en wordt in intieme kring begraven in de Sint-Pieterskerk in Esen, het dorp waar hij zo lang, zo graag heeft gewoond. De bekende Diksmuideling met een groot hart voor de zwakkeren is vooral in muziekmiddens bekend. Beroepshalve was hij jaren bankbediende.

Werner was getrouwd met Ingried Taillieu (70) en vader van vier kinderen Bart (45), An (44), Tine (42) en Liesbeth (30). Hij was ook opa van zeven kleinkinderen.

“We zullen je gedenken in iedere noot die we spelen, elke toon die we maken en elk muziekstuk dat we ooit zullen spelen”, reageert zoon Bart. “Je ben nu voor altijd dichterbij dan ooit tevoren en het licht dat overal over ons zal schijnen.”

“We worden zoals jij namelijk warm en zacht. Rust zacht, lieve papa. We zullen je missen. Je hebt je strijd goed gestreden en ons tot het laatste met een lach en een traan bijgestaan. Ik ben je dankbaar voor alles wat je deed en wie je was. Je gaat nu terug naar de bron, vanwaar je ons zult begeleiden in alles wat we doen. Geen vaarwel, maar tot ziens. Geen traan, maar een glimlach om de herinnering van wie je bent.”

Schat van een man

Zijn echtgenote Ingried herinnert hem als een minzame man die altijd zijn rust behield. “Een schat van een man die het hart op de juiste plaats had. Vorige zomer begon hij te vermageren en een bloedtest in oktober wees uit dat hij terminale kanker had. Toch heeft hij nooit geklaagd of gezaagd. Thuis heeft hij nog van het leven genoten op het ritme van de muziek waar hij zo van hield. We hebben op een mooie manier afscheid kunnen nemen en dat biedt ons troost.”

Harmonie De Eendracht en Fanfarella

Ruim 60 jaar was Werner muzikant. Ingried heeft hem vele avonden moeten missen. “Ja, die repetities en optredens waren heel belangrijk maar we hebben hem daarin altijd gesteund”, vertelt Ingried. “Alle muziekkorpsen opsommen waar hij heeft meegespeeld, zou ons veel te ver leiden maar in eigen dorp was hij jaren een vaste waarde bij harmonie De Eendracht die na 175 jaar jammer genoeg ophield te bestaan door te weinig interesse.”

“Ook Fanfarella, dat ook al is opgedoekt, droeg hij een warm hart toe. Dat was een muziekgroep van Dominiek Savio in Gits met mensen die een fysieke beperking hadden. Het hoeft niet te verbazen dat onze vier kinderen ook allemaal muzikaal zijn. Wat was hij trots op hen. Ook zijn kleinkinderen droeg hij op handen. Het maakte hem gelukkig dat hij de paaseierenraap bij ons thuis nog kon meemaken dit jaar.

Voor iedereen goed doen

Werner was ruim negen jaar OCMW-raadslid namens CD&V. Hij was actief betrokken bij de nieuwbouw van het woon-zorgcentrum Yserheem. De omschakeling van het OCMW naar het sociaal huis maakte hij van nabij mee. Zijn inzet voor de kansarmen was bijzonder groot. Zo zette hij zich in voor ’t Vlot. Op de rouwbrief van Werner staat ook een oproep om geld te doneren aan het Steunfonds van het Licht dat sociaal zwakkeren bijstaat.

“Werner wilde altijd voor iedereen goed doen”, weet burgemeester Lies Laridon (CD&V). “Hij koos steeds de kant van de zwaksten in de maatschappij. Muziek was nog zo’n passie. Jaren heeft hij bij de harmonie De Eendracht in Esen gespeeld maar ook bij de Burgerskring in Diksmuide en het tirolermuziek waar ook mijn vader bij aangesloten was. Tuba was zijn favoriete muziekinstrument maar ook orgelmuziek hoorde hij graag. Ik herinner me Werner als iemand die zijn mening durfde te ventileren.”

Mooie vriendschap

“Ik leerde Werner kennen op een orgelconcert in Woumen in 2009”, schetst Henk Waegebaert uit Houthulst. “Ik had hem gevraagd of ik het concert mocht opnemen. Hij stemde meteen in en het was de start van een mooie vriendschap. We kwamen mekaar af en toe tegen op de orgelconcerten. En in 2012 kon hij dan zelf eens voor mijn micro’s staan. Hij speelde Benedictus from A Mass for Peace van Karl Jenkins. Het euphonium weerklonk schitterend in de kerk van Diksmuide. Het zal voor mij altijd een prachtige herinnering blijven aan een mooi persoon.”

“Hij was een bevlogen muzikant, speelde in diverse muziekverenigingen”, schrijft jeugdvriend Johan Beeusaert op sociale media. “Kerkorgel, klassieke muziek, optreden met de fanfare en recent het Oberbayern orkest ‘Die Original Dorfmusikanten’ uit Pittem waren zijn passies.

Groot hart voor allerarmsten

Daarnaast was hij ook een sociaal bewogen man, met een groot hart voor de allerarmsten, als spilfiguur voor de lokale organisaties die zich inzetten voor armoedebestrijding. Maar vooral was hij een liefhebbende echtgenoot, vader en grootvader.” (GUS/foto’s Familie Verheecke)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier