De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Betreurde brandweerman geëerd met heli en stoet in Diksmuide

Redactie KW

Een rouwstoet van ruim 150 brandweerlieden en militairen marcheerden zaterdag van de brandweerkazerne van Diksmuide naar uitvaartcentrum Cornelis voor de uitvaartplechtigheid van de betreurde hulpverlener Johnny Beernaert (54), die een paar weken geleden het leven liet bij een bootongeval in New York. “Deze keer kreeg je geen kans, deze keer kon je niet terugvechten, deze keer was er niets.”

De stoet werd voorgereden door een brandweerwagen met zwarte rouwlinten van post Diksmuide, gevolgd door meer dan 150 collega-militairen, brandweerlieden en familieleden. Bij de aankomst aan het uitvaartcentrum werd een lange erehaag gevormd. De urne, brandweerhelm en decoraties van Johnny werden van de brandweerwagen gehaald voor een eerbetoon en overvlucht van de NH90-helikopter uit Koksijde. Daarna begon in de aula de plechtigheid, die ook buiten kon gevolgd worden op een groot scherm.

“Hier staan we dan. Vol ongeloof. Geschokt. Verdwaasd. We zullen het moeten doen met heel veel mooie herinneringen en anekdotes. In gedachten zal je altijd bij ons zijn. We gaan je verschrikkelijk missen, maar beloven dat we met z’n allen heel goed voor je gezin gaan zorgen. Je kan op ons rekenen”, sprak een buurvrouw namens de buren van de Tarwestraat.

“Papa was echt mijn rots”, sprak zijn dochter – zijn “zot spook” – in een gedicht. “Beroemd in Diksmuide en omstreken, dat is nu wel gebleken. Je zou een traantje vol trots wegvegen, als je wist dat ik je eindelijk mijn diploma kan geven.”

Schone broere

Naast zijn zoon en vrouw, nam ook een geëmotioneerde schoonzus het woord voor haar “schone, schone broere”. “17 juni. Eén moment. Verkeerde plaats. Verkeerde tijd. En toen werd alles zwart. 18 juni. Het allesveranderende telefoontje. Ongeloof. Verwarring. Onbegrip. Woede. Een rauwe, niet te beschrijven pijn. Deze keer kreeg je geen kans, deze keer kon je niet terugvechten, deze keer was er niets.”

“Meer dan 25 jaar actief bij brandweer Diksmuide, meer dan 20 jaar betrokken als ambulancier en fervent brandweerduiker”, sprak kapitein Filip Vandenberghe, postoverste in Diksmuide, in naam van alle brandweerlieden. “Een zeer mooie brandweercarrière, om trots op te zijn! Maar helaas ook met een donkere periode. In januari 2009 raakte je levensgevaarlijk verbrand bij een explosie. Een loodzware klap binnen de brandweer en je familie. Je vocht terug als een leeuw. We hadden veel respect voor je revalidatie. Voor de manier, waarop je samen met je gezin terug de draad van het leven oppikte en voor je terugkomst binnen de brandweer. Je besloot na dit ongeval om nog meer van het leven te genieten. Je combineerde je passie binnen de brandweer met je favoriete vakantiebestemming: the United States. Meerdere keren trok je op brandweerstage naar de VS met de Fire Observers.”

Levensgenieter

“Het is helaas ook daar, dat twee weken geleden het noodlot opnieuw en nog harder toesloeg. We kunnen niet genoeg benadrukken hoeveel je voor ons betekend hebt. Met een lach en een traan houden we ons sterk aan de vele leuke herinneringen. Je had duidelijk een hart van goud. Een hulpverlener pur sang. We herinneren jou als de immer positieve en goedlachse collega. Vriend en teamplayer. Maar vooral ook als levensgenieter. Je optimisme, vriendelijkheid, glimlach en levenslust zullen voor altijd in onze gedachten blijven. We moeten nu verder met de brandweer zonder jou. Maar dit doen we met opgegeven hoofd, optimistisch, gedreven en als team. Zoals jij het zou gewild hebben. Vaarwel Johnny, we gaan je hard missen. Vriend, sergeant. Van al jouw brandweermakkers.” (TP)

Johnnys collega's zullen hem herinneren als een immer positieve en goedlachse collega.
Johnnys collega’s zullen hem herinneren als een immer positieve en goedlachse collega. © Thijs Pattyn

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier