In de volksmond kende iedereen hem als ‘Berke’. De goedlachse man ‘wiens grootste deugd de ondeugd was’, werd op de wereld gezet op 5 juni 1937 als Albert Terras. “Ook wij als familie noemden hem Berke”, vertelt zijn nichtje Rita Terras. “Bij Nonkel Berke hadden mijn broer Rudy en ik onze tweede thuis.”
Op 13 september 2022 nam Anzegem afscheid van Berke. Hij was bekend als de uitbater van de cafetaria van de sporthal Torrebos, die hij van 1980 tot in 2000 onder zijn vleugels had. Berke bleef niet stilzitten en werd zaalwachter van de sporthal waar hij tussen de mensen aanwezig bleef en klaar stond voor jong en oud als ‘Berke van de sporthal met zijn training, ‘klakke’ en sjaal’. “Hij werd op handen gedragen door iedereen”, klinkt het bij wie hem kende.
Twaalf ambachten en dertien ongelukken
Berke werd geboren in Anzegem net voor WOII en was geregeld op de vlucht met zijn familie voor de oorlog. Later ging hij naar Moeskroen op internaat en op zijn 18 jaar ging hij naar het leger waar hij een paar jaar beroepsmilitair was. Daarna werkte hij vervolgens in een bakkerij, in de textielindustrie en in een vleesbedrijf, tot hij in de cafetaria begon.
Rita Terras groeide grotendeels samen op met Berke, die verzot was op de ‘Koerse’ en zijn mond vol had over het meerijden met de volgauto tot in Spanje. “Ik heb mijn hele leven zeer dicht bij hem gestaan”, aldus Rita . “Zijn DNA was doordrongen van vele streken. Een rebel met een groot hart en iemand van twaalf ambachten en dertien ongelukken. Hij deed verschillende werken, maar geen enkel succesvol, tot grote ergernis van zijn ouders. En toen het avondeten werd opgediend vertikte hij het om samen bij ons aan tafel te zitten. Wanneer iedereen dan in bed lag, sloop hij zijn kamer uit om frieten met eieren te bakken. Ook dronk hij graag een pintje. Hij kon geen volle glazen zien staan, maar ook geen lege. In die periode kon hij op heel wat steun rekenen van café-uitbaatster Rosette van De Sportduif. Het werd zijn tweede thuis waar hij vooral een hechte band opbouwde met de zoon Davy Demets.”
Getuigenis Davy
“Van het moment dat ik kon lopen, was ik op stap met Berke”, klinkt Davy Demets, die schepen is voor Inzet in Anzegem. “We gingen langs bij iedereen die hij kende en onze bijna wekelijks bezoekjes aan een kermis in de streek waren hoogdagen. Geen enkel speelplein was ons onbekend, ook op de Kluis kenden ze hem. Toen ik ouder werd kwam hij me regelmatig halen van school als de uren niet pasten met de busregeling, ik hielp regelmatig in de cafetaria en Berke kwam mij en een aantal vrienden dikwijls halen van een fuif. Altijd was hij er. Beir, het gaat je goed vriend en tot later!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
